Findhorn

Ławica w Findhorn. The Crown and Anchor Inn jest po prawej stronie, Royal Findhorn Yacht Club po lewej stronie.

Pierwotna osadaEdit

Obecna osada jest drugą wsią noszącą tę nazwę, pierwotna znajdowała się milę na północny zachód od obecnego miejsca i została zalana przez morze. Ta transpozycja nie była katastrofą z dnia na dzień, ale stopniowym wycofywaniem się z wcześniejszej lokalizacji w późnych latach siedemnastych i wczesnych osiemnastych. Niektóre źródła (np. Graham), twierdzą, że jest to trzecia wieś, która nosi tę nazwę, być może błędnie zakładając, że siedemnastowieczne zniszczenie pobliskiej Barony of Culbin przez przesuwające się piaski spowodowało wcześniejsze przeniesienie.

Findhorn był częścią Barony of Muirton i został powołany do burgh of barony przez akt Parlamentu w 1661.

Although surely Gaelic in origin the derivation of the name of the River Findhorn is not absolutely clear. Watson (1926) stwierdza, że pochodzi ona od Fionn Èire, co oznacza „białą Irlandię”, która „bez wątpienia odnosi się do białych piasków ujścia rzeki”. The dative Èireann gave rise to the use of the anglified 'erne’ in other local names such as Invererne, Cullerne and Earnhill.

Major seaportEdit

In the seventeenth century Findhorn was the principal seaport of Moray and vessels regularly sailed to and from all parts of the North Sea and as far as the Baltic Ports. Zmiany do wąskiego i płytkiego wejścia do zatoki stworzył przeszkody dla żeglugi i jak wielkość statków handlowych wzrosła tak wielkość handlu do wsi declined.

Findhorn Bay świadkiem krótki epizod w 1745 Jakobitów rosnących. W marcu 1746 roku francuska brygantyna Le Bien Trouvé wpłynęła na wody pływowe z przesyłkami dla Bonnie Prince Charlie, ale jej wypłynięcie, z książęcym aide-de-camp na pokładzie, zostało opóźnione przez przybycie dwóch brytyjskich men-o’-war. Nie mogąc wpłynąć do płytkiej zatoki, dwa okręty wojenne czekały w zatoce Firth. W jakiś sposób Le Bien Trouvé wymknął się i uciekł w ciemną noc w bezpieczne miejsce. Nazwa jest przywoływana we współczesnym koncercie szkoleniowym o tej samej nazwie, który ma siedzibę w Findhorn.

Wioska rybackaEdit

W dziewiętnastym wieku dominowało rybołówstwo. Podczas powodzi w 1829 r., znanej jako „The Muckle Spate”, pięć łodzi rybackich z Findhorn uratowało mieszkańców Forres. Przez kilka lat (1860-9) istniała w wiosce odgałęziona linia kolejowa do stacji kolejowej Findhorn, aby skorzystać z floty śledziowej.

Czasy współczesneEdit

Odległy widok Findhorn przez zatokę Findhorn z Culbin Forest

Na początku XX wieku nastąpił spadek połowów, ponieważ tradycyjne dwumasztowe zulusy zostały zastąpione przez większe statki. Niektóre z tych jednostek, „tymczasowo” wyrzucone na brzeg zachodniego brzegu zatoki, podczas gdy ich załogi walczyły w pierwszej wojnie światowej, nie były już nigdy więcej używane. Ich wraki są nadal widoczne podczas odpływu. Przybrzeżne łowiska łososia trwały do lat 80-tych, ale i one przestały istnieć. Dziś wieś jest dzielnicą akademików, a statki rekreacyjne dominują w cumowaniach.

The Crown and Anchor Inn, pochodzący z 1739 roku, jest najstarszą zachowaną strukturą w wiosce. Inne ważne budynki obejmują Findhorn House zbudowany w 1775 r., który jest siedzibą Royal Findhorn Yacht Club, The Kimberley Inn, James Milne Institute, The Universal Hall at the Findhorn Foundation oraz Ice House Heritage Centre.

Findhorn Golf Club (obecnie nieistniejący) został założony w 1926 r. i działał do II wojny światowej.

Findhorn Golf Club (obecnie nieistniejący) został założony w 1926 r. i działał do II wojny światowej.