FIDELIO-DKD: Finerenon redukuje liczbę zdarzeń sercowo-naczyniowych w cukrzycowej chorobie nerek

Wśród pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (CKD) i cukrzycą typu 2 finerenon, badany antagonista receptora mineralokortykoidowego (MRA), zarówno chroni nerki, jak i zapewnia znaczącą redukcję zdarzeń sercowo-naczyniowych, wykazała analiza badania FIDELIO-DKD.

Kluczowy drugorzędowy punkt końcowy CV – złożony zgon CV, MI, udar lub hospitalizacja z powodu niewydolności serca – został zmniejszony o względne 14% w przypadku finerenonu w porównaniu z placebo (P = 0,85), ze stałymi korzyściami u pacjentów z i bez wcześniejszej historii choroby sercowo-naczyniowej. Lepsze wyniki były również spójne w analizach podgrup zdefiniowanych według rodzaju wcześniejszej choroby układu krążenia, w tym MI i / lub udaru niedokrwiennego, CAD i PAD.

Gerasimos Filippatos, MD (Attikon University Hospital, Ateny, Grecja), poinformował o wynikach dzisiaj podczas wirtualnej American Heart Association 2020 Scientific Sessions.

Ogólnie, zdarzenia niepożądane były podobne w przypadku finerenonu i placebo, ale wskaźnik hiperkaliemii był dwukrotnie wyższy w grupie aktywnego leczenia (18,3% vs 9,0%). Hiperkaliemia związana z konsekwencjami klinicznymi, w tym trwałym przerwaniem leczenia i hospitalizacją, była rzadka i nie było przypadków prowadzących do śmierci.

Wzrosty potasu były możliwe do opanowania, powiedział Filippatos. „Ogólnie rzecz biorąc, stwierdziliśmy, że finerenon jest skuteczną opcją leczenia w celu ochrony układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek i cukrzycą typu 2.”

FIDELIO-DKD

Pacjenci z CKD i cukrzycą typu 2 są narażeni na szczególnie wysokie ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych, zauważył Filippatos, dodając, że nadmierna aktywacja receptora mineralokortykoidowego u tego typu pacjentów może prowadzić do uszkodzenia serca, nerek i naczyń krwionośnych.

Finerenon (Bayer AG) jest niesteroidowym, selektywnym MRA o silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwwłóknieniowym w układzie sercowo-naczyniowym w modelach zwierzęcych, a badanie FIDELIO-DKD prowadzone w 913 ośrodkach w 48 krajach miało na celu ocenę jego wpływu u pacjentów zarówno z CKD, jak i cukrzycą typu 2. Po okresie wstępnym, w którym zoptymalizowano leczenie układu krążenia i cukrzycy, badacze randomizowali 5 734 pacjentów do leczenia finerenonem w dawce 10 lub 20 mg raz na dobę (w zależności od czynności nerek) lub placebo. Mediana obserwacji wynosiła 2,6 roku.

Jak widać w głównych wynikach, opublikowanych w zeszłym miesiącu w New England Journal of Medicine, finerenon zmniejszał ryzyko pierwotnego złożonego wyniku składającego się z różnych punktów końcowych dotyczących nerek, w tym niewydolności nerek, trwałego spadku szacowanego wskaźnika filtracji kłębuszkowej od linii podstawowej o 40% lub większego oraz zgonu z przyczyn nerkowych (HR 0.82; 95% CI 0,73-0,93).

Analiza przedstawiona przez Filippatosa na AHA 2020, opublikowana również online w Circulation, zagłębiała się w wyniki dotyczące układu krążenia. Warto zauważyć, że 7,7% pacjentów miało niewydolność serca, a 45,9% miało historię CVD, w tym CAD, udar niedokrwienny lub PAD, na poziomie wyjściowym.

Stopa złożonego wyniku CV wynosiła 13,0% w grupie finerenonu i 14,8% w grupie placebo (HR 0,86; 95% CI 0,75-0,99). Oceniane indywidualnie, trzy z czterech składowych punktu końcowego, z wyjątkiem udaru mózgu, wskazywały na przewagę finerenonu:

– Zgon z przyczyn CV (HR 0,86; 95% CI 0,68-1,08)

– Hospitalizacja z powodu niewydolności serca (HR 0,86; 95% CI 0,68-1,08)

– MI bez zgonu (HR 0.80; 95% CI 0,58-1,09)

– Udar mózgu bez skutków śmiertelnych (HR 1,03; 95% CI 0,76-1,38)

Nie było różnicy w efekcie leczenia w zakresie złożonego wyniku CV w zależności od tego, czy pacjenci mieli wcześniejszy wywiad w kierunku CVD (HR 0,85; 95% CI 0,71-1,02), czy nie (HR 0,86; 95% CI 0,68-1,08).

Podobnie, profil bezpieczeństwa nie różnił się w oparciu o obecność lub brak CVD, donosi Filippatos.

Nowa era leczenia cukrzycowej choroby nerek

Dyskutant Christoph Wanner, MD (Szpital Uniwersytecki w Würzburgu, Niemcy), powiedział, że wyniki badania są solidne, zauważając, że wzrost hiperkaliemii z finerenonem jest możliwy do opanowania.

„Do dziś odpowiednia blokada była ograniczona z powodu rosnącego poziomu potasu, a my … nauczyliśmy się zapisywać i nie wykluczać najbardziej wrażliwych pacjentów, tych z upośledzoną czynnością nerek i wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, do dużych badań klinicznych. I widzimy dobre bezpieczeństwo”, powiedział.

W ostatnich latach, nowsze metody leczenia cukrzycowej choroby nerek, takie jak inhibitory ko-transportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT2) i ten nowy MRA „przesuwają punkt ciężkości z zarządzania glukozą w kierunku ochrony narządów”, powiedział. „Tak więc finerenon jest zarówno lekiem chroniącym układ sercowo-naczyniowy, jak i nerki u osób z cukrzycą typu 2, i jest opcją, gdy inhibitory SGLT2 nie są preferowane lub stosowane w połączeniu. Wkroczyliśmy w nową erę skutecznych metod leczenia cukrzycowej choroby nerek.”

Zauważył, że wyniki badania FIGARO-DKD z finerenonem, które ma pierwszorzędowy złożony punkt końcowy CV, mają być zgłoszone w przyszłym roku.

Komentując podczas briefingu prasowego, Deepak Bhatt, MD (Brigham and Women’s Hospital, Boston), który nie brał udziału w badaniu, zauważył, że inny MRA, spironolakton, również został pokazany, aby zwiększyć hiperkaliemię. „Wydaje się, … że ten lek ma lepszy profil bezpieczeństwa, a skuteczność również wydaje się być całkiem dobra,” powiedział, dodając, że w oczekiwaniu na dalsze analizy kopanie w poziomach potasu w próbie, „Myślę, że wydaje się bardzo obiecujące dla pełnego zakresu pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.”

Sripal Bangalore, MD (NYU Langone Health, Nowy Jork, NY), powiedział TCTMD, że cokolwiek, co może zmniejszyć bardzo wysokie wskaźniki zdarzeń widziane u pacjentów z CKD i cukrzycą „jest zdecydowanie klinicznie istotne i znaczące.”

Problem hiperkaliemii może być obsługiwany tak długo, jak to jest rozpoznane, powiedział. „Kluczem jest upewnienie się, że ci pacjenci są uważnie obserwowani, przynajmniej na początku, przed zwiększeniem dawki leku i upewnienie się, że poziom potasu jest ściśle monitorowany.”

Z perspektywy kardiologii, Bangalore wskazał, MRAs ogólnie nie są stosowane poza niewydolnością serca z powodu braku danych. „Teraz mamy pewne dane w kohorcie z CKD bez niewydolności serca, z cukrzycą, że potencjalnie możemy mieć korzyści. Myślę więc, że to otwiera możliwości wykorzystania MRA w praktyce klinicznej i potencjalnie – jeśli chodzi o przyszłe kierunki – wykorzystania MRA we wskazaniach innych niż niewydolność serca” – powiedział.