Fakty o niebieskich wielorybach

Mają głośne, głębokie głosy i mogą komunikować się z innymi wielorybami oddalonymi o setki mil. Dźwięk, który wydają może osiągnąć do 188 decybeli (wszystko powyżej 120-130 jest bolesne dla ludzi). Tylko wieloryb spermy wydaje głośniejszy dźwięk.

Język wieloryba błękitnego waży tyle co słoń i jest tak duży, że mogłaby na nim stanąć cała drużyna piłkarska.

Większość wielorybów błękitnych migruje do zimnych wód w poszukiwaniu pożywienia i do cieplejszych wód w celu rozmnażania. Samice zazwyczaj rodzą cielę raz na dwa lub trzy lata po okresie ciąży (ciąża) do 12 miesięcy.

Cielę błękitnego wieloryba może wypić 250 litrów mleka matki każdego dnia. Odstawiane jest od piersi po około sześciu miesiącach.

Główne naczynie krwionośne serca wieloryba błękitnego jest tak duże, że dziecko mogłoby przez nie przeczołgać się.

Podczas czteromiesięcznej wędrówki jedzą bardzo mało, utrzymując się głównie z zapasów tranu.

Pomimo że polowanie na wieloryby niebieskie zostało zakazane na długi czas, nadal są one gatunkiem zagrożonym, a ich populacja na świecie szacowana jest na 10 000 – 25 000.

Wieloryby niebieskie można spotkać na wycieczkach obserwacyjnych w miejscach takich jak Islandia, Kanada (Zatoka Świętego Wawrzyńca), Kalifornia, Sri Lanka, Malediwy i Australia.