Exclusive: Damon Lindelof on the Original 3-Season Plan for 'Lost’ and the Negotiation to End the Series

Wiele zostało napisane, powiedziane i przedyskutowane na temat Lost w ciągu 10 lat, odkąd zeszli z anteny, ale w tym czasie krajobraz telewizyjny zmienił się dramatycznie właśnie z powodu Lost. Seriale takie jak Mad Men i Breaking Bad zapoczątkowały erę „prestiżu” w telewizji, w której sezony stały się krótsze, fabuła bardziej serialowa, a największe talenty aktorskie nie bały się już przenosić na „mały ekran”. Fakt, że Lost – mocno serialowa historia z nadprzyrodzonymi podtekstami – w ogóle przetrwała w telewizji sieciowej jest małym cudem, ale ludzie zapominają, że spektakularny pierwszy sezon (który zdobył nagrodę Emmy za najlepszy serial dramatyczny) składał się z 25 odcinków. Albo, jak powiedział mi współtwórca i showrunner Damon Lindelof podczas ostatniego ekskluzywnego wywiadu w ramach naszej serii Collider Connected, „to jak cały czas trwania The Leftovers”.

Rzeczywiście, Lost był przełomowy. Nie tylko dlatego, że był to mocno serialowy serial sieciowy, który wymagał twojej uwagi z tygodnia na tydzień, ale dlatego, że Lindelof i współprowadzący Carlton Cuse słynnie wynegocjowali datę zakończenia serialu w środku jego trwania. Coś, co nigdy wcześniej nie zostało zrobione.

Z perspektywy czasu jest to zabawne, ponieważ Lindelof jest obecnie (i słusznie) w ścisłym wyścigu po nagrody Emmys za jego niesamowity serial Watchmen dla HBO – który zakończył się po zaledwie jednym sezonie, i który omawiamy bardzo szczegółowo w naszej nadchodzącej rozmowie Collider Connected. Nawet jego poprzedni serial HBO, The Leftovers, wynegocjował odnowienie „trzeciego i ostatniego sezonu”, co pozwoliło scenarzystom nakreślić ich własne zakończenie.

Ale jak mówi Lindelof, prowadzenie przez sześć sezonów nie było oryginalnym planem dla Lost. W rzeczywistości, rozmawiali o końcu podczas tworzenia pilota:

„Nie staram się być dyplomatyczny, staram się dać ci najdokładniejszą odpowiedź w sposób, w jaki ją pamiętam, czyli rozmowy o chęci zakończenia serialu zaczęły się już na etapie pilota. Jedną z uwag, które otrzymywaliśmy od ABC było 'Kiedy rozwiążecie te tajemnice? A kiedy już je rozwiążecie, dlaczego ludzie będą dalej oglądać ten serial?”. I poziom pierwszy był taki, że będziemy wprowadzać nowe tajemnice w miarę upływu czasu. Więc miejmy nadzieję, że na każdą z nich, na którą odpowiemy, stworzymy nową, fascynującą zagadkę. Jeśli dobrze to wyważymy, nie będą się one piętrzyły. Myślę, że oboje możemy się zgodzić, że nie udało nam się uzyskać tej równowagi.”

Nawet mimo to, Lost zadał masę przekonujących pytań, a Lindelof miał nadzieję zawinąć to wszystko po około trzech sezonach:

„Lost was like, 'What’s in the hatch? Co się dzieje z potworem? Kim jest oryginalny Sawyer? Jak Locke znalazł się na wózku inwalidzkim? Jaka jest natura wyspy? Dlaczego wydaje się, że się porusza? Kim są Inni? Wszystkie te tajemnice były fascynujące, a my mówiliśmy: „Chcemy mieć odpowiedź na te rzeczy do końca sezonu 1, na te rzeczy do końca sezonu 2, a potem serial w zasadzie kończy się po około trzech latach. To była początkowa propozycja, a oni nawet jej nie słyszeli. Patrzyli szczególnie na mnie – Carlton dołączył do chóru w połowie 1 sezonu – ale oni po prostu byli jak, 'Czy ty rozumiesz jak ciężko jest zrobić program, który ludzie chcą oglądać? A ludzie lubią ten serial? Więc dlaczego mielibyśmy go zakończyć? Nie kończy się programów, które ludzie oglądają.”

Nietrudno sobie wyobrazić, że ABC było zdezorientowane przez pitch Lindelofa, aby zakończyć serial po zaledwie kilku sezonach. Jak sam mówi, tak się po prostu nie robiło w świecie telewizji w połowie lat 2000 – zwłaszcza jeśli coś było hitem. Lindelof i Cuse kontynuowali więc sezon 2, który nadal był udany i przyniósł kolejne 24 odcinki historii, a następnie próbowali ponownie zaangażować ABC w sprawę zakończenia serialu. Ale w tym momencie Lindelof i Cuse zaczęli negocjować swoją własną strategię wyjścia, ponieważ ABC nie puszczało pary z ust – zamierzali opuścić serial po zakończeniu Sezonu 3:

„Więc dotarliśmy aż do końca Sezonu 2 i wtedy próbowaliśmy sformalizować rozmowę ponownie. W tym momencie było to formalne, ponieważ Carlton i ja mieliśmy dwuletnie umowy, które kończyły się po 2 sezonie, więc teraz negocjowaliśmy przyszłość serialu. Oni myśleli, że są w trakcie negocjacji finansowych, gdzie my staraliśmy się o więcej pieniędzy, a my staraliśmy się tylko o to, żeby zgodzili się na zakończenie serialu. Żadna ze stron nie mrugnęła okiem, więc zgodziliśmy się podpisać roczne przedłużenie – Carlton i ja – ze zrozumieniem, że odejdziemy pod koniec trzeciego sezonu, a ktoś inny będzie prowadził serial. W tym samym czasie Alias się skończył, więc Lost wchłonął wielu fantastycznych scenarzystów Alias, w tym Drew Goddarda, który napisał już kilka odcinków Lost w drugim sezonie i Jeffa Pinknera, który jest niesamowity, miał być jakby następcą dla sezonu 3.”

Lindelof i Cuse już w tym czasie przewidywali przyszłe problemy z retrospekcjami:

„Cały ten czas, kiedy ABC byłoby jak, 'Dlaczego chcecie zakończyć serial?’ powiedzielibyśmy, 'Te retrospekcje są skończone. Możesz zrobić trzy retrospekcje Jacka, który się upija i jest autodestrukcyjny, albo Charliego, który wraca do nałogu, albo Kate, która ucieka i szeryfa, który ją ściga. Ale ostatecznie pierwsza z nich jest jak origin story, ponieważ poznajesz tę osobę po raz pierwszy, ale wszystkie pozostałe sprawiają wrażenie, jakbyś stąpał po wodzie. Będziemy więc musieli zmienić bieg – możemy wprowadzić nowe postacie, które mają nowe historie, ale ludzie są zaangażowani w te stare. Widzimy jakieś osiem ruchów szachowych do przodu i nie skończy się to ładnie”. A oni po prostu się z nami nie zgodzili.”

Wszystko zmieniło się, gdy nadszedł sezon 3, który ABC podzieliło na pół. Pierwsze sześć odcinków zaczęło nadawanie, i stało się jasne, że pisarze show mieli problemy z kręceniem ich kół:

„The beginning of Season 3 happens. Te sześć odcinków pojawia się na antenie, ponieważ ABC decyduje, że podzielą sezon na dwie części… po emisji tych sześciu odcinków sezonu 3, w końcu zrozumieli, a my nie robiliśmy tego na odwal się, ani nie próbowaliśmy spartolić serialu, zawsze robiliśmy co w naszej mocy. Ale stało się jasne, że tak ciężko pracowaliśmy, by zatrzymać bohaterów na wyspie i zaczęło to być niezmiernie frustrujące. Retrospekcje nie były już dobre. Poza dodaniem Michaela Emersona jako stałego bywalca i Henry’ego Iana Cusicka jako stałego bywalca, oraz Adelwale i Michelle Rodriguez i Cynthii Watros, sekcja ogonowa, niektóre z tych rzeczy działały, ale wszystkie inne nie.”

W końcu ABC zgodziło się na zakończenie serii… po 10 sezonach:

„Wtedy w końcu podeszli do stołu i odbyliśmy prawdziwą rozmowę. Powiedzieli: 'Zgodziliśmy się pozwolić ci zakończyć serial’… Powiedziałem Steve’owi McPhersonowi: 'Dziękuję. To jest najlepsze dla serialu’, a on powiedział, 'Myśleliśmy o 10 sezonach’. Pamiętaj, że jesteśmy w połowie sezonu 3, więc po pierwsze jak w ogóle myślisz, że dociągniemy do 10? To tak naprawdę to samo, co powiedzieć, że nie pozwolimy wam zakończyć serialu, bo ile seriali dramatycznych doczeka się nawet 10 sezonów?”

Lindelof mówi, że idealnie byli gotowi zakończyć serial po czterech sezonach, zwłaszcza, że w tym momencie – w połowie pisania Sezonu 3 – mieli już opracowaną fabułę „Oceanic 6” i pomysł, że niektórzy ludzie zamierzali wydostać się z wyspy:

„I was like, 'I was thinking more like four ’. Nie dlatego, że byłem w negocjacjach, ale dlatego, że mieliśmy rzeczywiście już pracował na Oceanic 6 historię do pewnego stopnia. Wiedzieliśmy, że wiele postaci wydostanie się z wyspy, będą mieli bardzo nieszczęśliwy czas, kiedy będą poza wyspą, a potem wrócą na finał. Czuliśmy, że możemy to zrobić zaczynając od tylnej połowy sezonu 3, a potem mieć jeszcze jeden sezon, sezon 4, który byłby pełnym sezonem telewizyjnym, dwadzieścia kilka odcinków, aby zrobić to wszystko. A oni na to: 'A może dziewięć?’ (śmiech). Więc umowa była taka, że wylądowaliśmy na sześciu z mniejszą ilością odcinków, aby dać nam więcej czasu pomiędzy sezonami na zaplanowanie wszystkiego. I wtedy oczywiście czwarty sezon został skrócony przez strajk scenarzystów, ale wszystko inne poszło względnie zgodnie z planem. Nie mówię, że wszystko co robiliśmy działało, ale mieliśmy plan i wykonaliśmy go.”

Myślę, że to wszystko jest niesamowicie fascynujące, zwłaszcza, że odnosi się do tych, którzy twierdzą, że Lindelof i spółka „wymyślali to na bieżąco”. Po pierwsze, „zmyślanie” to sposób, w jaki robi się telewizję, ale po drugie, twórcy Lost wiedzieli już podczas tworzenia pilota, że to powinna być skończona historia. To ABC i tradycyjne myślenie sieciowe rozciągnęło tę historię na tak długo i ostatecznie doprowadziło do tego, że scenarzyści serialu próbowali znaleźć sposoby na nowe retrospekcje dla istniejących postaci (jak origin story dla tatuaży Jacka) bez angażowania ich endgame storyline zbyt wcześnie.

Wiedząc dokładnie jak to wszystko poszło w dół właściwie rodzaj sprawia, że Lost jest jeszcze bardziej imponujący. Lindelof i jego zespół pisarski rozciągnęli historię, która tak naprawdę powinna trwać trzy sezony, do sześciu sezonów i w sumie stworzyli serial, który był wciągający i emocjonalnie angażujący aż do samego końca. I w tym procesie położyli podwaliny pod takie seriale jak Gra o tron i Breaking Bad, które ostatecznie nie będą miały problemów z wynegocjowaniem zakończenia dla swoich historii, ponieważ sieci zaczęły dostrzegać wartość w opowiadaniu kompletnej historii od początku do końca, a nie tylko pozwalaniu serialowi dramatycznemu działać na oparach.

Szukajcie dużo więcej z naszej rozszerzonej rozmowy z Lindelofem na Colliderze już wkrótce. Watchmen jest dostępny do oglądania na HBO On Demand i HBO Max.