Eileen Collins

Eileen Collins przeszła do historii, gdy została pierwszą amerykańską kobietą pilotującą statek kosmiczny. O tej przełomowej misji Collins powiedziała: „Ta misja oznacza pierwsze małe kroki w międzynarodowej współpracy kosmicznej.”

Collins ciężko pracowała i pokonywała przeciwności losu w każdym calu swojej podróży w kosmos. Jej rodzina z trudem wiązała koniec z końcem w stanie Nowy Jork, a ona sama przeszła przez studia społeczne i zapłaciła za lekcje latania, pracując na pełen etat w różnych zawodach. Collins nauczyła się latać w wieku zaledwie 19 lat: „Nie wydawałam pieniędzy na ubrania… Dorastałam oglądając szybowce latające z Harris Hill (w Elmirze, Nowy Jork) i zawsze marzyłam o lataniu”. Ukończyła Uniwersytet Syracuse z tytułem licencjata w dziedzinie matematyki i ekonomii, a w 1986 roku uzyskała tytuł magistra w dziedzinie badań operacyjnych na Uniwersytecie Stanforda. Posiada również tytuł magistra zarządzania systemami kosmicznymi uzyskany na Webster University. W latach 1986-1989 Collins była instruktorem matematyki w Akademii Sił Powietrznych. W tym czasie była również pilotem testowym w bazie Edwards Air Force, latając 26 różnymi samolotami w ciągu jednego roku.

W 1990 roku Collins została wybrana przez NASA i została astronautką w lipcu 1991 roku. Collins stała się pierwszą kobietą pilotującą prom kosmiczny, kiedy Discovery zakończył ośmiodniową misję w lutym 1995 roku. Misja ta obejmowała pierwsze kosmiczne rendez-vous z rosyjską stacją kosmiczną Mir. Collins ponownie zapisała się na kartach historii w 1999 roku, kiedy to dowodziła Columbia w misji STS-93. W trakcie swojej kariery Collins wylatała ponad 6 751 godzin w 30 różnych typach samolotów.

Od 2006 roku na emeryturze w NASA, Collins otrzymała liczne nagrody, w tym Distinguished Flying Cross, Defense Meritorious Service Medal, francuską Legię Honorową, NASA Outstanding Leadership Medal, Free Spirit Award i National Space Trophy.

Collins jest świadoma pionierskiego charakteru swojej pracy: „Chcę dobrze wypaść, ponieważ wiem, że reprezentuję inne kobiety, innych pilotów, pilotów wojskowych, jak również pilotów cywilnych, którzy mają nadzieję przyjść tutaj do NASA i sami zostać pilotami promu kosmicznego.”

.