Duraluminium

Duraluminium, mocny, twardy, lekki stop aluminium, szeroko stosowany w konstrukcji samolotów, odkryty w 1906 r. i opatentowany w 1909 r. przez Alfreda Wilma, niemieckiego metalurga; początkowo był produkowany tylko w firmie Dürener Metallwerke w Düren, Niemcy. (Nazwa jest połączeniem słów Dürener i aluminium). Oryginalny skład był zmieniany dla poszczególnych zastosowań; może zawierać około 4 procent miedzi, 0,5-1 procent manganu, 0,5-1,5 procent magnezu, a w niektórych preparatach także trochę krzemu. Po obróbce cieplnej i starzenia, stopy te są porównywalne do miękkiej stali w wytrzymałości.

Stopy duraluminium są stosunkowo miękkie, plastyczne i obrabialne w normalnym stanie; mogą być walcowane, kute, wyciskane lub ciągnione w różnych kształtach i produktach. Ich niewielka waga i konsekwentnie wysoka wytrzymałość na jednostkę wagi w porównaniu do stali garnitur im do konstrukcji samolotów. Ponieważ aluminium traci odporność na korozję po stopieniu, do budowy samolotów używa się specjalnej formy laminowanej blachy zwanej alclad; ma ona cienkie warstwy powierzchniowe czystego aluminium pokrywające mocny rdzeń z duraluminium.

.