Disontinuation of tamsulosin treatment in men with lower urinary tract symptoms: a pilot study

Cele: Ponieważ podjęto niewiele badań w celu ustalenia, czy alfa1-blokery powinny być podawane w sposób ciągły, aby utrzymać ich skuteczność, przeprowadziliśmy badanie pilotażowe w celu określenia zmiany objawów po przerwaniu leczenia tamsulosyną po początkowej poprawie objawów u mężczyzn z objawami ze strony dolnych dróg moczowych (LUTS).

Pacjenci i metody: Do badania włączono trzydziestu trzech z 78 pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym przerostem gruczołu krokowego, u których po początkowym leczeniu tamsulosyną uzyskano poprawę objawów według International Prostate Symptom Score (IPSS) do <10 lub wskaźnika jakości życia (QOL) do < lub =3. Parametry subiektywne (IPSS i wskaźnik QOL) oraz parametry obiektywne (maksymalne i średnie natężenie przepływu moczu) oceniano na początku i po leczeniu początkowym oraz 4, 8, 12 i 24 tygodnie po odstawieniu tamsulosyny.

Wyniki: Wskaźniki skutecznego odstawienia tamsulosyny były wysokie w całym okresie obserwacji, tj. 80,6% w 4 tygodniu, 80,6% w 8 tygodniu, 80,0% w 12 tygodniu i 68,9% w 24 tygodniu. Przejściowe pogorszenie zarówno subiektywnych, jak i obiektywnych parametrów obserwowano jedynie po 4 tygodniach, jednak w ciągu 24 tygodni parametry te powróciły do wartości zbliżonych do tych po leczeniu.

Wnioski: Obecne badanie sugeruje, że ciągłe leczenie nie zawsze jest konieczne do utrzymania złagodzenia objawów ze strony układu moczowego w określonej podgrupie pacjentów, którzy odczuwali poprawę objawów po początkowym leczeniu tamsulosyną.