Diagnoza i testy

Objawy gastroparezy są podobne do tych, które występują w wielu innych chorobach. Kiedy objawy utrzymują się przez dłuższy czas lub powracają, należy udać się do lekarza w celu zdiagnozowania problemu. Dokładna diagnoza jest punktem wyjścia do skutecznego leczenia.

Diagnozowanie gastroparezy rozpoczyna się od zapytania lekarza o objawy i przeszłe doświadczenia medyczne i zdrowotne (wywiad), a następnie wykonania badania fizykalnego. Wszelkie przyjmowane leki muszą zostać ujawnione.

Testy będą prawdopodobnie wykonywane jako część badania. Pomagają one zidentyfikować lub wykluczyć inne warunki, które mogą być przyczyną objawów. Testy sprawdzają również, czy nie ma czegoś, co może blokować lub utrudniać opróżnianie żołądka. Przykłady tych badań obejmują:

• badanie krwi,
• endoskopię górną, która wykorzystuje giętką lunetę do zaglądania do żołądka,
• serię górnego odcinka przewodu pokarmowego, która ogląda żołądek na zdjęciu rentgenowskim, lub
• ultradźwięki, które wykorzystują fale dźwiękowe tworzące obrazy do poszukiwania chorób trzustki lub pęcherzyka żółciowego, które mogą być przyczyną objawów.

Jeśli – po zapoznaniu się z objawami, historią i badaniem – lekarz podejrzewa gastroparezę, do potwierdzenia diagnozy wymagane jest wykonanie testu mierzącego szybkość opróżniania żołądka.

Samo wolne opróżnianie żołądka nie koreluje bezpośrednio z diagnozą gastroparezy. (Pasricha PJ, et al. Clin Gastroenterol Hepatol. 2011 July.)

Testy opróżniania żołądka

Istnieje kilka różnych sposobów pomiaru czasu potrzebnego na opróżnienie żołądka z pokarmu do jelita cienkiego. Obejmują one scyntygrafię, bezprzewodową kapsułkę ruchową lub test oddechowy. Lekarz przedstawi szczegóły dotyczące wybranego sposobu.

Badanie opróżniania żołądka (scyntygrafia)
Badaniem diagnostycznym z wyboru w przypadku gastroparezy jest badanie opróżniania żołądka (scyntygrafia). Badanie wykonuje się w szpitalu lub specjalistycznym ośrodku.

Wiąże się ono ze zjedzeniem nijakiego posiłku z pokarmu stałego, który zawiera niewielką ilość materiału radioaktywnego, aby można go było śledzić wewnątrz ciała. Brzuch jest skanowany w ciągu następnych kilku godzin, aby sprawdzić, jak szybko posiłek wydostaje się z żołądka. Radiolog zinterpretuje badanie w okresowych odstępach czasu po posiłku.

Diagnoza gastroparezy jest potwierdzana, gdy 10% lub więcej posiłku pozostaje w żołądku po 4 godzinach.

Inne metody pomiaru opróżniania żołądka obejmują bezprzewodową kapsułkę ruchową i test oddechowy.

Bezprzewodowa kapsułka ruchowa
Przełykana bezprzewodowa kapsułka ruchowa (SmartPill) przekazuje dane do małego odbiornika noszonego przez pacjenta. Zebrane dane są interpretowane przez radiologa. Podczas wykonywania testu pacjent może wykonywać swoje codzienne czynności. Po dniu lub dwóch jednorazowa kapsułka jest naturalnie wydalana z organizmu.

Test oddechowy
Test oddechowy polega na zjedzeniu posiłku zawierającego nieradioaktywny składnik, który może być śledzony i mierzony w oddechu w ciągu kilku godzin. Wyniki mogą być następnie obliczone w celu określenia, jak szybko żołądek się opróżnia. Test ten jest wykonywany w gabinecie lekarskim.

.