Deliriant

Delirianty (lub leki przeciwcholinergiczne) są specjalną klasą leków dysocjacyjnych z inhibitorami acetylocholiny. Nazwa pochodzi od ich podstawowego efektu indukowania stanu medycznego delirium, charakteryzującego się stuporem, całkowitą dezorientacją, konfabulacją i regresją do „fantomowych” zachowań, takich jak rozbieranie i skubanie. Inne powszechnie zgłaszane zachowania obejmują prowadzenie pełnych i realistycznych rozmów z wyobrażonymi ludźmi, kończenie skomplikowanych, wieloetapowych działań (takich jak ubieranie się), a następnie nagłe odkrycie, że nawet jeszcze nie zacząłeś, i nie mogąc rozpoznać własnego odbicia w lustrze (a tym samym stając się złym z „obcych” aktów mimikry). Efekty te były porównywane do lunatykowania, stanu fugi lub epizodu psychotycznego (zwłaszcza, że osoba badana ma minimalną kontrolę nad swoimi działaniami i niewiele lub nic nie pamięta z tego doświadczenia). Jest to znaczące odstępstwo od typowych halucynogenów.

Do tej grupy zalicza się takie rośliny z rodziny psiankowatych, jak koszmar, mandragora, henbane i datura (zawierające alkaloidy tropanowe, czasami określane jako alkaloidy Belladonny), a także szereg leków farmaceutycznych, takich jak leki przeciwhistaminowe difenhydramina (Benadryl) oraz leki przeciwwymiotne dimenhydrynat (Dramamina lub Gravol) i skopolamina. Chemiczny środek bojowy BZ (3-quinuclidinyl benzilate) jest silnie działającym antycholinergicznym wojskowym środkiem obezwładniającym.

Pomimo w pełni legalnego statusu kilku wspólnych roślin deliriantów, delirianty są w dużej mierze niepopularne jako narkotyki rekreacyjne ze względu na ciężki i nieprzyjemny charakter ich dysocjacyjnych skutków. Raporty użytkowników rekreacyjnego stosowania deliriantów na Erowid generalnie wskazują na zdecydowaną niechęć do powtórzenia doświadczenia. Oprócz ich potencjalnie niebezpiecznych skutków psychicznych, wiele alkaloidów tropanowych (takich jak skopolamina i atropina) są bardzo trujące i mogą powodować śmierć z powodu tachykardii indukowanej niewydolności serca i hipertermii, nawet w małych dawkach. Inne skutki fizyczne obejmują intensywne i bolesne wysychanie oczu i błon śluzowych, jak również wyraźne rozszerzenie źrenic, które mogą trwać przez kilka dni, co powoduje wrażliwość na światło, niewyraźne widzenie i niezdolność do czytania.

Delirianty są wspólne dla mitologii europejskiej, w tym roślin mandragory, śmiertelny koszmar i różne gatunki datura.

• 1 Farmakologiczne klasy deliriantów, oraz ich ogólne subiektywne działanie
  • 1.1 Leki antycholinergiczne
    • 1.1.1 Tropany
    • 1.1.2 Dysubstancjowane estry kwasu glikolowego
  • 1.2 Leki przeciwhistaminowe
• 2 Zobacz też

Klasy farmakologiczne deliriantów, i ich ogólne efekty subiektywne

Leki antycholinergiczne

Tropany

• Atropina (racemiczna Hioscyamina), związek naturalny
• Skopolamina, związek naturalny
• Hioscyamina, związek naturalny

Estry zdysubstytuowanego kwasu glikolowego

• Benactyzyna
• Dicyklomina
• Benzilan N-etylo-3-piperydylu
• Benzilan N-metylo-3-piperydylu
• 3-.Quinuclidinyl benzilate

Leki przeciwhistaminowe

• Diphenhydramine (Benadryl lub Unisom)
• Dimenhydrinate (Dramamine)
• Cyclizine (Marezine lub Marzine)

Patrz także

• Leki antycholinergiczne
• Atropina
• Skopolamina
• Lek dysocjacyjny
• Psychodeliki, dysocjanty i delirianty
• Narkotyk psychoaktywny

Delirianty (antycholinergiczne halucynogeny)

Tropany

Atropina, Hioscyamina, Skopolamina

Benzylany

Benactyzyna, Dicyklomina, Benzilat N-etylo-3-piperydylu, Benzilat N-metylo-3-piperydylu, Benzilat 3-chinuklidynylu

Leki przeciwhistaminowe

Cyclizine, Dimenhydrinate, Diphenhydramine, Doxylamine, Promethazine

Others

Benzydamine, Biperiden, Trihexyphenidyl

.