Cypriot People and Culture

Cypriots are not always described simply as „Cypriots”. Słowo to jest często używane wraz z przedrostkiem „grecki” lub „turecki” w uznaniu dwóch głównych grup etnicznych, które zamieszkują wyspę: greckojęzycznej społeczności prawosławnej i tureckojęzycznych muzułmanów.

Kiedy Cypr uzyskał niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1960 r., konstytucja nowej republiki określiła greckich i tureckich Cypryjczyków jako dwie odrębne grupy etniczne. W tym czasie członkowie obu grup nadal współzamieszkiwali w mieszanych wioskach i miastach, a wiosek czysto greckich lub tureckich było niewiele. W większości przypadków sąsiedzi żyli razem w pokoju i wspólnie obchodzili swoje święta.

Potem wydarzenia z 1974 roku podzieliły wyspę i obie społeczności nie żyją ze sobą od ponad 30 lat.

Niemniej jednak obie społeczności nadal mają ze sobą wiele wspólnego: w sposobie prowadzenia życia, gestach, jedzeniu i piciu. Cypryjczycy greccy i tureccy po obu stronach Zielonej Linii są przecież wszyscy Cypryjczykami.

Język

Językami urzędowymi Cypru są grecki i turecki. Turyści nie mają problemów z porozumiewaniem się w języku angielskim ze względu na fakt, że Cypr był kolonią brytyjską od 1878 do 1960 roku, a nawet do dziś Brytyjczycy utrzymują na wyspie bazy wojskowe. O ile można się w ten sposób dogadać, o tyle umiejętność i chęć powiedzenia nawet kilku słów po grecku na pewno zostanie ciepło przyjęta i może „podnieść” nasz status z prostego touristas (czyli turysty) na bardziej zaszczytny xenos, co oznacza obcokrajowca lub podróżnika.

Należy pamiętać, że greka używana na Cyprze jest silnym dialektem, z około 15% słów swoistych dla Cypru. Oznacza to, że osoby pochodzące z Grecji często mają trudności ze zrozumieniem rozmowy wśród cypryjskich Greków.

Grecki nie jest językiem łatwym. Gramatyka jest skomplikowana z rzeczownikami podzielonymi na trzy płci, wszystkie z różnymi przypadkami końcowymi w liczbie pojedynczej i mnogiej, oraz przymiotnikami, które muszą się z nimi zgadzać pod względem płci, liczby i przypadku. Następnie dochodzą czasowniki, które są jeszcze bardziej skomplikowane; występują w stronie biernej i czynnej, w dwóch koniugacjach, i tak dalej. Ale to nie powinno być zniechęcenie do nauki przynajmniej podstawy.

Jeśli jesteś zainteresowany w nauce greckiego, inne niż biorąc lekcje w akredytowanym instytucie, można wybrać opcję nauczania siebie z pomocą książki lub kursu online.

Zalecane książki

• Learn Modern Greek the Best Way: An Introductory Book to „Modern Greek for Foreigners” by Athanasios J. Delicostopoulos
• Talk Greek by Alison Kakoura
• Greek for Beginners by L.A. Wilding
• Rosetta Stone Version 3: Greek Level 1 with Audio Companion
• Rapid Greek: v. 1: 200+ Essential Words and Phrases Anchored into Your Long Term Memory with Great Music (Audio CD) by
• Earworms Learning „BBC” Greek Phrase Book and Dictionary
• Greek Phrase Book by David Hardy

Religion

Większość Greków cypryjskich należy do Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Cypru (78%), podczas gdy większość Turków cypryjskich to muzułmanie (18%). Inne religie reprezentowane na wyspie obejmują Maronitów i Apostolskich Ormian (4%).

Podczas gdy siła i bogactwo Kościoła Prawosławnego na Cyprze jest widoczna w wielu wystawnych kościołach, które zostały zbudowane w ciągu ostatnich kilku lat, przestrzeganie religii jest zróżnicowane.

W tradycyjnych wioskach wiejskich, kobiety uczęszczają na nabożeństwa religijne bardziej regularnie niż mężczyźni, a starsi członkowie rodziny są zazwyczaj odpowiedzialni za wypełnianie obowiązków religijnych w imieniu całej rodziny. Uczęszczanie do kościoła jest rzadsze na obszarach miejskich i wśród wykształconych Cypryjczyków. Dla większości greckich Cypryjczyków, religia obraca się wokół rytuałów w domu, adoracji ikon i ścisłego przestrzegania niektórych świąt oznaczonych przez Orthodox calendar.

Usługi religijne są długie i kolorowe, ze śpiewem, kadzidło, i wyszukane szaty w zależności od okazji dla kapłana. Posągi nie są dozwolone, ale bardzo rozwinięta jest cześć ikon, umieszczonych na ścianach cerkwi i często pokrytych ofiarami wiernych. Wielkanoc jest centralnym punktem roku kościelnego, zamykając post sezonu Wielkiego Postu z Wigilią Paschalną i procesją.

Kościoły i klasztory

Wiele słynnych bizantyjskich budynków jest nadal używanych w jakimś sakralnym charakterze i pozostają zamknięte. Częścią doświadczenia związanego z ich zwiedzaniem jest odnalezienie klucznika, który może, ale nie musi być księdzem. W takim przypadku, po zakończeniu zwiedzania, zwyczajowo zostawia się niewielki datek na rzecz kościoła lub klasztoru. Najbardziej uprzejmym sposobem jest nie wręczanie datku księdzu, mnichowi lub klucznikowi, ale pozostawienie pieniędzy na talerzu lub w pudełku przeznaczonym do tego celu.

Ze względu na szacunek, zwiedzający powinni unikać wskazywania ikon palcami lub stania tyłem do nich. Podobnie, mężczyźni nie powinni wchodzić w krótkich spodenkach, a kobiety w bardzo krótkich sukienkach. Topy bez rękawów powinny być unikane w każdym przypadku.

Edukacja

Cypr cieszy się 97,6% alfabetyzacją, ze średnią długością życia w szkole 14 lat.

Można nawet stwierdzić, że Cypr cierpi z powodu „nadmiernie wykwalifikowanej populacji”, z przytłaczającą liczbą Cypryjczyków posiadających stopnie podyplomowe.

System edukacji na Cyprze jest wspierany przez szkoły publiczne i prywatne i składa się z następujących etapów:

Pre-Primary Education – jednoroczna pre-Primary Education jest obowiązkowa i przyjmuje dzieci powyżej trzeciego roku życia.

Primary Education – jest obowiązkowa i trwa sześć lat, aby zakończyć. Edukacja podstawowa prowadzona jest również przez anglojęzyczne, francuskojęzyczne i rosyjskojęzyczne szkoły prywatne.

Secondary Education – edukacja średnia składa się z dwóch trzyletnich cykli: Gymnasio (niższe wykształcenie średnie) i Lykeio (wyższe wykształcenie średnie) dla uczniów w wieku od 12 do 18 lat. Zamiast liceum, uczniowie mogą zdecydować się na uczęszczanie do szkoły średniej technicznej i zawodowej. Ponad 30 prywatnych szkół podstawowych i średnich działa za zgodą Ministerstwa Edukacji i Kultury. Apprenticeship Scheme – jest to system dla uczniów w wieku 14-16 lat, którzy porzucili szkołę średnią. System jest zarządzany przez Ministerstwo Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i prowadzony przez Cypryjskie Centrum Produktywności oraz Ministerstwo Edukacji i Kultury.

Szkolnictwo wyższe – studenci mogą wybrać studia uniwersyteckie na uniwersytecie publicznym lub jednym z pięciu prywatnych uniwersytetów z kampusami w Nikozji i innych miastach.

Kultura i zachowania społeczne

Cyprioci są nieco bardziej powściągliwi początkowo w przyjaźni niż Amerykanie i większość Europejczyków, ale mają tendencję do stawania się bliższymi przyjaciółmi, gdy przyjaźnie już się rozwiną.

Cyprioci są zazwyczaj bardziej formalni w stosunku do swoich starszych niż inne narodowości. Ludzie starsi od Ciebie są zwykle określani jako Kyrie (Pan) lub Kyria (Pan), a następnie ich imię.

Bycie na czas może być cnotą, ale nie jest to jedna z dobrze praktykowanych na Cyprze. Spóźnienie się 30-45 minut na spotkanie towarzyskie nie jest uważane za niedopuszczalne. Jest to wręcz oczekiwane.

Ogółem Cypryjczycy są niezwykle gościnni. Za uprzejmość uważa się przyjęcie choć odrobiny tego, co jest Ci oferowane, nawet jeśli tego nie chcesz. Dotyczy to najczęściej jedzenia i picia.

Cyprioci mówią głośniej i z większą ilością gestów rąk i twarzy niż mieszkańcy Europy Zachodniej. Przyjazna dyskusja może wyglądać jak kłótnia dla osoby z zewnątrz.

Wśród przyjaciół (mężczyzna-kobieta, kobieta-kobieta) pocałunek w każdy policzek jest powszechnym powitaniem; w przeciwnym razie wystarczy uścisk dłoni. Mężczyźni zazwyczaj się nie całują, chyba że są starymi przyjaciółmi. Młode przyjaciółki czasami trzymają się za ręce.

Cyprioci są dość modni, jeśli chodzi o ubiór. Style są podobne do USA lub Europy, ale prawdopodobnie nieco bardziej strojne. Nawet dla młodszych pokoleń, typowy strój na wyjście na pewno nie obejmuje szortów i sandałów.

Picie na umór nie jest częścią cypryjskiej kultury, a utrata kontroli w miejscu publicznym nie jest postrzegana jako pożądana.

Gust muzyczny na Cyprze ma tendencję w kierunku mieszanej mieszanki euro-popu, techno, amerykańskiego hip-hopu i greckiej muzyki. Rozwijanie smaku lub przynajmniej tolerancji dla greckiej muzyki zdecydowanie pomoże Ci poprawić Twoje doświadczenia na wyspie.

Rola kobiet na Cyprze

Kobieta cypryjska w pracy

Kobiety cypryjskie widziały stopniową zmianę w ich roli jako graczy w ekonomicznym odrodzeniu kraju od wydarzeń z 1974 roku.

Osiągnięto to dzięki ich zwiększonemu udziałowi w działalności gospodarczej wyspy, aktualizacji prawa rodzinnego i prawa pracy, świadomości społecznej na temat kwestii kobiecych oraz polityce rządu na rzecz promocji równości płci.

Wkład cypryjskich kobiet w ogólny rozwój kraju jest oczywisty:

• Udział kobiet w całkowitej sile roboczej wzrósł z 30% w 1976 r., do 37% w 1985 r. i 44% obecnie
• 62.1% wszystkich kobiet w wieku 15-64 lat jest zintegrowanych z siłą roboczą
• 31% cypryjskich kobiet w wieku powyżej 20 lat ukończyło studia wyższe w porównaniu z 29% cypryjskich mężczyzn

Jednakże nadal pozostaje długa droga do osiągnięcia równości płci w sile roboczej:

• Tylko 14.4% wysokich stanowisk zajmują cypryjskie kobiety
• Podczas gdy kobiety są wynagradzane średnio o 17,4% mniej za godzinę niż mężczyźni w całej UE, różnica ta dla kobiet cypryjskich wynosi 24%

Kobieta cypryjska w domu

Cypr jest zasadniczo męskim społeczeństwem. Patriarchat, czyli system społeczny, w którym mężczyzna jest głową rodziny i głównym autorytetem, jest wciąż bardzo żywy na Cyprze. Wynika to prawdopodobnie z konfliktu politycznego, który panuje na wyspie.

Instytucje wyspy, reprezentowane głównie przez mężczyzn, od 1974 roku skupiają się na kwestii cypryjskiej, marginalizując tym samym wszelkie inne ważne kwestie, takie jak prawa kobiet i równość płci. W rezultacie, cypryjskie kobiety wciąż mają długą drogę do przebycia zanim zażądają wyzwolenia z systemu, który uwięził obie płcie.

Tradycyjnie, oczekiwaną podstawową rolą cypryjskich kobiet było wyjście za mąż i posiadanie dzieci, a wszystkie inne osiągnięcia były postrzegane jako drugorzędne. Obecnie kobiety grecko-cypryjskie są podzielone, gdy pytamy je, czy uważają, że ich rola społeczna jest inna niż mężczyzn.

Kobiety cypryjskie nie mówią zbyt wiele o sobie, o tym, czego pragną i o swoich osiągnięciach. Wynika to z socjalizacji płci, która promuje normę, że kobiety niewiele mówią o sobie, a gdy to robią, są oceniane jako niewłaściwie popisujące się. Innym powodem związanym z socjalizacją kobiet jest fakt, że oczekuje się od nich raczej słuchania niż mówienia, a także koncentrowania się na opiece i zaspokajaniu potrzeb innych, zwłaszcza swoich dzieci.

Choć wiele cypryjskich kobiet pracuje poza domem, zazwyczaj oczekuje się od nich wypełniania tradycyjnych ról gospodyni domowej i matki. Nawet jeśli te kobiety mają pracę w pełnym wymiarze godzin, zazwyczaj oczekują niewielkiej pomocy od swoich małżonków lub dzieci płci męskiej.