Cristoforo Colombo

Cristoforo Colombo urodził się w Genui w 1451 roku, jako syn Domenico Colombo i Susanny Fontanarossy.

Niewiele jest informacji o jego dzieciństwie, ale z pewnością po raz pierwszy wypłynął w rejs, gdy był bardzo młody, prawdopodobnie w wieku 14 lat.

Zaczął zajmować się handlem, służąc genueńskim rodzinom Centurione, Di Negro, Imperiali i Spinola. Jego podróże zaprowadziły go do Lizbony, gdzie mieszkał przez krótki okres czasu. Po zawróceniu do Ligury miał okazję popłynąć na morza północne aż do Islandii.

Po raz ostatni w Genui ożenił się i wkrótce potem przeniósł się wraz z żoną Filipą Moniz Perestrello na Maderę, gdzie bez powodzenia próbował założyć własną firmę handlową.

W końcu z wyspy Madera przeniósł się z powrotem do Portugalii.

Środowisko kulturowe, w którym żył, a książka Il Milione przez Marco Polo i Imago mundi przez Pierre d’Ailly, ale także Historia rerum ubique gestarum przez Papa Pio II Piccolomini prawdopodobnie popchnął jego ciekawość i jego ambicja, aby znaleźć nową krótszą drogę do Indii, żeglarstwo na zachód i przekraczania Oceanu: O Europie mówiono, że jest większa, a długość maksymalnego okręgu była według powszechnego przekonania mniejsza niż w rzeczywistości.

Jak wiadomo, Cristoforo Colombo musiał stawić czoła walkom i odmowom przed uzyskaniem aprobaty dla swojego projektu, nawet jeśli wiele opowieści o tych epizodach to rzeczywiście legendy.

To, co jest pewne, to fakt, że podpisał umowę z władcami Hiszpanii 17 kwietnia 1492 roku.

Colombo wypłynął do portu Palos de la Frontera 3 sierpnia tego samego roku, ze statkiem Santa Maria i dwiema karawelami Pinta i Niña.

Dzienniki Colombo pokazują rzeczywistość jego podróży i świadczą o rozczarowaniach i nadziejach, ogromnych trudnościach, ale nie ma śladu buntu załogi.

W dniu 12 października wylądował na jednej z wysp Bahama, którą nazwał San Salvador.

Stamtąd pionierzy przenieśli się na Kubę, a następnie na Haiti, gdzie założył kolonię i zbudował fort „Navidad”. Pozostali mężczyźni mieli za zadanie zbadać te terytoria i szukać złota.

Powróciwszy do Hiszpanii w marcu 1493 roku, Colombo przywiózł złoto, tytoń, papugi, a także dziesięciu „Indian” Taino, którzy mieli być zaoferowani hiszpańskim władcom jako namacalne znaki potencjału „Wyspy Indii za Gangesem”. Admirał został powitany z wielkimi honorami i triumfalnymi uroczystościami.

Po tej pierwszej wyprawie do Azji nastąpiły kolejne trzy podróże.

Dzięki nowym misjom odkryto nowe wyspy i terytoria aż do Panamy, ale wśród członków załogi i na dworze hiszpańskim zaczęło się szerzyć niezadowolenie z powodu tego, że nie odnaleziono ogromnego obiecanego skarbu. Szczęście Cristoforo Colombo wkrótce zniknęło, został nawet aresztowany na krótki okres czasu, zanim uzyskał pozwolenie na ostatni rejs.

Po czwartej podróży zdecydował się przejść na życie prywatne w Valladolid, gdzie zmarł w 1506 roku, w zasadzie przez przypadek. Spadkobiercy musieli stawić czoła długiemu procesowi z urzędem skarbowym, aby utrzymać uzyskane przywileje.

Dokumenty i testament odkrywcy odnalezione w Archiwum Państwowym w Genui przedstawiają historię jego życia i życia jego przodków oraz dowodzą genueńskiego pochodzenia żeglarza, o którym długo dyskutowano.