Cool Papa Bell | MLB.com

„Pewnego razu uderzył line drive’a tuż obok mojego ucha. Odwróciłem się i zobaczyłem, że piłka trafiła w niego wślizgującego się na drugą stronę.”

Satchel Paige mówił o Jamesie Thomasie „Cool Papa” Bellu, jednym z największych graczy w historii Negro Leagues i według wszelkich rachunków, najszybszym. W rzeczywistości mógł być najszybszym graczem w historii baseballu.

Bell grał w Negro Leagues w latach 1922-46, rok przed tym, jak Jackie Robinson przełamał barierę koloru w Major League Baseball. Bell jest legendarny ze względu na jego szybkość, biorąc dwie lub nawet trzy bazy na bunt, pokonując piłki naziemne z powrotem do kopca, i rejestrując jako nic więcej niż blur wokół baz przez 27 lat. Grał płytko w centrum pola, ponieważ był w stanie wrócić i uruchomić w dół tylko o wszystko uderzył nad głową, że pozostał w ballpark.

Nie tylko, że, Bell grał przez cały rok, również grając 21 sezonów piłki zimowej na Kubie, w Meksyku i Kalifornii.

Oto kilka kluczowych punktów, aby wiedzieć o Bell, który został wprowadzony do National Baseball Hall of Fame w 1974.

– Bell urodził się w Starkville, Miss, na 17 maja 1903. Przeprowadził się do St. Louis, aby być z rodziną w wieku 17 lat, a wkrótce potem rozpoczął karierę baseballową z Compton Hill (St. Louis) Cubs. Louis Stars w Negro National League dwa lata później, a swój przydomek zyskał jako miotacz. Z arsenałem zawierającym curveballs, knuckleballs i screwballs, które mógł rzucać z trzech różnych punktów zwolnienia, Bell był po prostu spokojny i chłodny na kopcu, nawet w stresujących sytuacjach.

Jeden w szczególności wyróżnia się, w którym uderzył Oscar Charleston, uważany za największego hittera w historii Negro Leagues, aby uciec jam. Jego menedżer w tym czasie, Bill Gatewood, wymyślił ten przydomek, dodając „Papa”, być może ze względu na to, jak Bell radził sobie jak weteran na kopcu, nawet jako nastolatek.

.