Common Athletic Finger Injuries

Większość sportowców miała to doświadczenie. Jesteś osiągnięcie złapać piłkę i jakoś mylić go tylko trochę. Zamiast piłka nestling ładnie w dłoni, to uderza w czubek palca. Ból jest natychmiastowy. Sięgasz ręką w dół, obejmujesz palec i wracasz do gry. Po zakończeniu gry zauważasz, że palec jest opuchnięty i bolesny, ale możesz go zgiąć i myślisz sobie „będzie lepiej”, ale po kilku tygodniach ból utrzymuje się, opuchlizna nie znika i zastanawiasz się, czy powinieneś iść do lekarza z powodu czegoś, co wydaje się tak trywialne.

Prawdą jest, że tak zwane „zakleszczone” urazy palca wiążą się z szeroką gamą problemów, które mogą być skutecznie leczone bez operacji, a leczenie zazwyczaj skutkuje doskonałą funkcjonalnością uszkodzonego palca. Jednak bez właściwej oceny i leczenia u wielu osób dochodzi do znacznej sztywności i deformacji. Trzy najczęstsze urazy palców wymagające interwencji to: Boutonniere, Volar Plate i Mallet finger injury.

Zniekształcenia Boutonniere to urazy środkowego stawu palca. Uraz ten powoduje rozerwanie ścięgna prostownika nad stawem środkowym zwanego „ślizgiem środkowym” oraz wtórne uszkodzenie więzadła podtrzymującego strukturę zwaną „pasmami bocznymi”. Kontuzja ta jest w rzeczywistości podwójnym problemem. Zerwanie ścięgna poślizgu środkowego uniemożliwia zawodnikowi pełne wyprostowanie środkowego stawu palca. Utrata podparcia powoduje ześlizgnięcie się pasm bocznych, a u pacjenta powstaje charakterystyczna deformacja widoczna na rycinie 1. Leczenie we wczesnej fazie jest w rzeczywistości stosunkowo proste i dość skuteczne. Jeśli stawy palca pozostają giętkie i łatwo się ustawiają, palec jest szynowany z całkowicie wyprostowanym stawem środkowym (Ryc. 2).

Szyna musi być noszona nieprzerwanie przez 6 tygodni. Czubek palca musi być ćwiczony trzy lub cztery razy dziennie, aby przywrócić równowagę pasm bocznych. Łagodna sztywność jest czasami spotykana po zdjęciu szyny. Jednakże, zazwyczaj ustępuje ona przy niewielkiej lub żadnej formalnej terapii ręki. W przypadku palców, na których pojawiła się sztywność, terapia ręki może być konieczna w celu odzyskania elastyczności stawu przed rozpoczęciem 6 tygodniowego reżimu szyny. Dlatego też wczesna ocena i leczenie poprawia wyniki i zmniejsza koszty rehabilitacji.

Uszkodzenie płytki dłoniowej występuje w połączeniu ze zwichnięciem stawu środkowego (Ryc. 3). Wielu z nas widziało lub słyszało o sportowcach, którzy „wskakiwali” palec z powrotem na swoje miejsce. Kiedy palec jest „wskakiwany” lub przenoszony, jak to się określa, palec może być w rzeczywistości dość stabilny i nie jest konieczne nic więcej niż zwykłe przyklejenie go do sąsiedniego palca. Jednak w przypadku rozerwania płytki powierzchownej palca, palec nie może pozostać w tej samej pozycji i może „wyskoczyć” z powrotem. Staw jest teraz niestabilny i wymaga formalnej interwencji w celu odzyskania stabilności. Większość przypadków może być skutecznie leczona przy pomocy szyny, która blokuje wyprost, pozwalając jednocześnie na zginanie palca. Szyna taka jest zazwyczaj wykonywana dla pacjenta, a program leczenia ruchów zgięciowych i szynowania jest nadzorowany co tydzień przez terapeutę ręki w celu stopniowej korekcji postawy palca (Ryc. 4). Operacja jest wskazana sporadycznie i wymaga intensywnego programu rehabilitacji ręki w celu przywrócenia funkcji palca.

Uraz palca koślawego charakteryzuje się deformacją palca opadającego. Deformacja ta wynika z rozerwania struktury zwanej ścięgnem końcowym i jest widoczna na rycinie 5. Czasami towarzyszy temu złamanie i wtedy określa się je mianem palca kostnego (ryc. 6).

W obu przypadkach leczenie jest takie samo. Staw szczytowy palca jest szynowany w pełnym wyproście przez 6 tygodni. Następnie może być konieczne szynowanie na noc przez kolejne 2 tygodnie w celu utrzymania skorygowanej postawy. Chociaż uraz ten może wydawać się stosunkowo błahy, ważne jest, aby skorygować deformację, aby zapobiec wystąpieniu niestabilności stawu środkowego. Po długotrwałym unieruchomieniu może wystąpić niewielka sztywność stawu. Jednakże, zazwyczaj reaguje ona na instrukcje ćwiczeń w domu i nie wymaga formalnej terapii ręki.

Pomimo, że wiele urazów palca jest stosunkowo niewielkich i nie stanowią one trwałego problemu dla sportowca, istnieją poważniejsze urazy, które wymagają profesjonalnej uwagi wykwalifikowanego zespołu chirurgii ręki/terapii. Wczesna diagnoza, a następnie odpowiednie szynowanie i edukacja pacjenta spowodują doskonałą korekcję deformacji i funkcji sprzed urazu w zdecydowanej większości przypadków.

.