Cleopatra’s Children

Kleopatra VII Filopator była ostatnią aktywną władczynią ptolemejskiego królestwa Egiptu, nominalnie ocaloną jako faraon przez swojego syna Cezariona. Jako członek dynastii Ptolemeuszy, była potomkiem jej założyciela Ptolemeusza I Sotera, macedońskiego greckiego generała i towarzysza Aleksandra Wielkiego. Od schadzek z królami, cesarzami i generałami, przez bycie poliglotką, wpływanie na politykę Rzymu jak żadna inna kobieta w jej epoce, dowodzenie flotą w bitwie morskiej pod Actium, po wpływanie na sposób rządzenia zachodnimi imperiami, aż dziw bierze, że tak mało słyszy się o Kleopatrze matce.

Kleopatra poślubiła dwóch braci, rzymskiego polityka i miała dziecko z rzymskim dyktatorem, którego planowała poślubić. Kleopatra poślubiła swojego młodszego brata (Ptolemeusza XIII) po śmierci ojca i to oni rządzili. Później oboje walczą o tron, aby rządzić samodzielnie, to stworzyło wojnę domową. Kleopatra spotyka Juliusza Cezara, a ona staje się jego kochanką. Armia Cezara została użyta do walki przeciwko mężowi/ bratu Kleopatry i jej siostrom. Ptolemeusz XIII zginął podczas próby ucieczki z pola bitwy przez rzekę Nil podczas wojny, utonął. Kleopatra poślubiła swojego drugiego młodszego brata (13 lat) (Ptolemeusza XIV) po śmierci jego brata. Został on otruty, przypuszcza się, że Kleopatra otruła własnego brata, aby zastąpić go Ptolemeuszem XV Cezarionem (swoim synem).

Kleopatra VII miała czworo dzieci. Jedno z Juliuszem Cezarem i troje z Markiem Antonim. Do 31 r. p.n.e. rodzina ostatniej królowej ptolemejskiej wiodła wspaniałe życie w złotym pałacu, jednym z najbardziej luksusowych miejsc na świecie. Jednak kiedy Kleopatra i Marek Antoni zostali pokonani przez Oktawiana podczas bitwy morskiej pod Actium w 31 r. p.n.e., to idylliczne życie dobiegło końca. Przyszły cesarz rzymski, który miał być wkrótce znany jako Cezar August, nie miał litości dla swoich wrogów. Miał nadzieję, że pokona Marka Antoniusza i zabierze Kleopatrę jako swoje trofeum do Rzymu. Według starożytnych źródeł nie doszło do tego, ponieważ w 30 r. p.n.e. zarówno Kleopatra, jak i Marek Antoni popełnili samobójstwo. Czyn ten pozostawił ich dzieci bez nikogo, kto mógłby je chronić.

Najstarszy syn Kleopatry urodził się 23 czerwca 47 roku p.n.e. Jako syn Gajusza Juliusza Cezara nazywany był Cezarionem, co oznacza „mały Cezar”. Jego pełne imię brzmiało Ptolemeusz XV Filopator Filometor Cezar i był ostatnim królem Egiptu z dynastii Ptolemeuszy. Panował razem z matką od września 244 r. p.n.e. Kleopatra lubiła wierzyć, że pewnego dnia zostanie tak wielkim cesarzem jak jego ojciec. Brał lekcje u najlepszych nauczycieli, aby przygotować się do pełnienia przyszłej roli. Cezarion prawdopodobnie sprawował funkcję władcy po śmierci matki 12 sierpnia 30 r. p.n.e. Został on jednak zamordowany z rozkazu Oktawiana zaledwie 11 dni później. Wraz z jego śmiercią Oktawian stracił jedyną konkurencję, jaką miał do tronu rzymskiego.

Caesarion miał dwóch braci: Aleksandra Heliosa (greckie „słońce”) i Ptolemeusza Filadelfa. Aleksander Helios urodził się jako drugi z trzech synów Kleopatry. W 34 r. p.n.e. otrzymał tytuł „króla królów”. Jego rodzice postanowili uczynić go władcą Armenii, Partii, Medii i wszystkich krajów, które zostaną odkryte między rzekami Eufrat i Indus. W 33 r. p.n.e. Aleksander został zaręczony z Iotapą, księżniczką Medii Atropatene i córką króla Artavasdesa I z Medii Atropatene.

Trzeci syn Kleopatry, Ptolemeusz Filadelf urodził się w sierpniu lub wrześniu w 36 r. p.n.e. W końcu 34 r. p.n.e. został władcą Syrii, Fenicji i Cylicji. Żadne starożytne źródła nie wspominają o tym, że książę służył w działaniach wojennych lub w swojej karierze politycznej. Nie ma też informacji o jakichkolwiek planach małżeńskich – co sugeruje, że nie dożył dorosłości.

Kiedy Oktawian podbił Egipt, oszczędził Aleksandra, ale zabrał do Rzymu wszystkie dzieci Kleopatry i Antoniego. Świętując swoje zwycięstwo, urządził paradę. Jednym z największych trofeów, jakie podarował Rzymianom, były dzieci egipskiej królowej w złotych łańcuchach. Paradowały one ulicami za wizerunkiem matki trzymającej na ramieniu bolenia. Oktawian oddał dzieci do swojej starszej siostry i byłej żony Marka Antoniusza – Oktawii Mniejszej. Tam zamieszkały z dziećmi Oktawii.

W Historii Rzymu , Kasjusz Dio wspomina o przybyciu do Rzymu tylko bliźniąt. To rodzi pytanie, czy Ptolemeusz Filadelfus przeżył podróż do Rzymu. On móc umierać od choroba w the zima 29 29. Aleksander Helios być może opuścił Rzym wraz ze swoją siostrą bliźniaczką – Kleopatrą Selene (greckie „księżyc”). O dziwo, jedyna córka Kleopatry stała się najwspanialszym ze wszystkich dzieci ostatniej królowej Egiptu. Kiedy w latach 26-20 p.n.e. August zaaranżował w Rzymie jej małżeństwo z królem Numidii Jubą, nikt nie przypuszczał, że para ta stanie się dwoma najważniejszymi władcami Mauretanii w historii. August dał Kleopatrze ogromny posag jako prezent ślubny, dzięki czemu stała się ona sojuszniczką Rzymu. Ponieważ królestwo Juby stało się rzymską prowincją w 46 r. p.n.e., stał się on królem bez królestwa. Z tego powodu para została wysłana do Muretanii, która była niezorganizowanym terytorium, wymagającym rzymskiego nadzoru.

Kleopatra Selene była jedynym żyjącym członkiem dynastii Ptolemeuszy. W swojej nowej stolicy kultywowała pamięć o matce, wznosząc pomniki i świątynie jej imienia. Nową stolicę nazwali Cezareą (współczesne Cherchell w Algierii). Za ich rządów Królestwo Mauretańskie rozkwitło dzięki eksportowi i handlowi w rejonie Morza Śródziemnego. Architektura miasta była mieszanką stylów greckiego, rzymskiego i egipskiego. Kleopatra Selene i Juba II mieli dwoje dzieci. Jednym z nich była dziewczynka, której imię nie zostało zapisane. Niektórzy badacze uważają, że była to Drusilla z Mauretanii, ale kobieta o tym imieniu mogła być również wnuczką pary królewskiej. Znacznie więcej informacji zachowało się o ich synu – Ptolemeuszu z Mauretanii. Swoją śmiercią w 40 roku n.e. zamknął on historię dynastii ptolemejskiej.

Data śmierci Kleopatry Selene nie jest znana. Ostatnia moneta z jej imieniem pojawiła się w 17 r. n.e. Epigram autorstwa Greka Crinagorasa z Mytilene uważany jest za eulogię Kleopatry. Rzuca on światło na jej możliwą datę śmierci:

Sam księżyc ciemniał, wschodząc o zachodzie słońca,
Osłaniając jej cierpienie w nocy,
Bo widziała swoją piękną imienniczkę, Selene,
Bez tchu, zstępującą do Hadesu,
Z nią miała wspólne piękno jej światła,
I zmieszała własną ciemność z jej śmiercią.

Jeśli wiersz jest astronomiczna korelacja, to może być używany do znalezienia daty śmierci Kleopatry. Zaćmienia księżyca wystąpiły w 9, 8, 5 i 1 p.n.e. oraz w AD 3, 7, 10, 11 i 14. Według byłego dyrektora Egipskich Starożytności, Zahi Hawassa, Kleopatra Selene zmarła w AD 8. Po śmierci została pochowana w Mauzoleum Królewskim w Mauretanii we współczesnej Algierii. Archeolodzy odkryli tam również fragmentaryczną inskrypcję poświęconą Jubie i Kleopatrze – królowi i królowej Mauretanii.