Cite This Item

Abstract

Układowe serce ryb składa się z czterech komór w szeregu, zatoki żylnej (sinus venosus), przedsionka, komory i stożka lub opuszki. Zastawki między komorami i skurcz wszystkich komór z wyjątkiem bulbusu utrzymują jednokierunkowy przepływ krwi przez serce. Serce zbudowane jest z typowego mięśnia sercowego kręgowców, chociaż mogą występować niewielkie różnice w rozmieszczeniu spontanicznie aktywnych komórek, szybkości i charakterze rozprzestrzeniania się fal pobudzających oraz charakterystyce potencjałów spoczynkowych i czynnościowych pomiędzy różnymi rybami i innymi kręgowcami. Włókna cholinergiczne unerwiają serce, z wyjątkiem zajęczaków, które mają serce aneuralne. Serca ryb nie posiadają unerwienia współczulnego. Poziom tonu błędnego jest bardzo zróżnicowany i zależy od wielu czynników. U niektórych ryb serce podczas wysiłku jest zasadniczo aneuralne (bez tonu błędnego) i może przypominać izolowaną komorę ssaków, u których zwiększony powrót żylny powoduje zwiększony rzut serca. Istnieje wiele mechanizmów, które mogą zwiększać powrót żylny u ćwiczących ryb. Receptory β-adrenergiczne zostały zlokalizowane w sercach niektórych ryb, a zmieniający się poziom katecholamin może odgrywać rolę w regulacji czynności serca. Zmiany w rzucie serca u ryb są zwykle związane z dużymi zmianami w objętości wylewu i małymi zmianami w częstości akcji serca.