Ciguatoxin

Ben Valsler

W tym tygodniu Enna Guadalupe rozważa kuchnię Filipin w celu znalezienia najczęstszej przyczyny zatrucia pokarmowego w morzu.

Enna Guadalupe

Brzęczący ludźmi, kulturą i wspaniałym jedzeniem – Filipiny to kraj, który warto zobaczyć. Wizyta tam kilka lat temu przywołała wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to na rynkach i wśród ulicznych sprzedawców można było skosztować takich przysmaków jak adobo, smażony ryż, a w centrum pinojskiej diety – owoce morza. Niestety nie miałem szczęścia urodzić się z awersją do owoców morza, więc z zazdrością patrzyłem, jak przyjaciele i rodzina zajadają się całą gamą rybnych i egzotycznych dań.

Łowienie ryb to sposób na życie na Filipinach. Z 7 641 wyspami jest to jeden z największych archipelagów na świecie, z linią brzegową o długości około 36 000 km i populacją zamieszkującą wyspy, liczącą ponad 93 miliony osób. Każdego roku na samych Filipinach produkuje się 1,5 miliona ton akwakultury, co czyni je jednym z największych na świecie przemysłów rybnych. Kraj jest częścią trójkąta koralowego, który zawiera jedne z najbardziej produktywnych i zróżnicowanych łowisk na świecie – morski raj.

Dzięki niedawnemu wzrostowi turystyki na wyspach Pacyfiku, popyt na owoce morza gwałtownie wzrósł, a kiedy już posmakujesz, zrozumiesz dlaczego (lub tak mi powiedziano). Ale oczywiście, może to mieć swoją cenę. W 2010 roku, w centralnej prowincji Iloilo, w zachodniej części Visayas, w regionie zajmującym południowe wybrzeże wyspy Panay, odnotowano 22 przypadki zatrucia pokarmowego. Po zjedzeniu na obiad czerwonej ryby snapper, pechowi konsumenci doświadczyli mdłości, wymiotów, swędzenia i odwrócenia temperatury (odczuwania zimnych przedmiotów jako boleśnie gorących, i vice versa). Po przewiezieniu pacjentów do szpitala w stolicy kraju, Manili, próbki ryby zostały poddane analizie. Badania wykazały obecność ciguatoksyny, która była również odpowiedzialna za masowe zatrucie mieszkańców wioski Iloilan w 2006 roku.

Zatrucie rybami ciguatera jest spowodowane spożyciem ryb rafy koralowej lub ryb mięsożernych zanieczyszczonych ciguatoksyną. Toksyna ta jest produkowana przez dinoflageillaty, w szczególności Gambierdiscus toxicus, mikroskopijny glon, który jest powszechny w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Glony te są nieszkodliwe dla ryb, a toksyna może być skoncentrowana w łańcuchu pokarmowym, przy czym ryby mięsożerne zawierają znacznie większe dawki. Zjedzenie jakiejkolwiek ryby rafowej może spowodować zatrucie ciguaterą, ale najczęstsze są barakudy, groupery, red snapper, mureny i okonie morskie. Cygwatoksyna jest bez smaku, zapachu i nie może być zniszczona przez gotowanie, więc prawie niemożliwe jest stwierdzenie, czy ryba jest skażona i wymaga szeroko zakrojonych badań laboratoryjnych, aby to potwierdzić.

Osoby dotknięte ciguatoksyną wykazują objawy żołądkowo-jelitowe, neurologiczne i sercowe, które mogą rozpocząć się w dowolnym miejscu od 30 minut do 24 godzin po spożyciu. Większość objawów utrzymuje się przez kilka dni, ale skutki neurologiczne mogą utrzymywać się przez lata, prowadząc do długotrwałej niepełnosprawności. Większość ludzi z czasem wraca do zdrowia, ale objawy mogą być wywołane przez spożycie niektórych pokarmów i napojów, takich jak alkohol, kofeina, orzechy i ryby. Obecnie nie istnieją niezawodne metody leczenia ciguatery, ale istnieją pewne dowody na to, że leczenie pacjentów diuretykiem mannitolem może pomóc w skróceniu czasu trwania i nasileniu objawów.

Oszacowania dotyczące rocznej liczby przypadków różnią się ogromnie – od 10 000 do 500 000 osób cierpiących na zatrucie ciguaterą każdego roku. To sprawia, że jest to najczęstszy rodzaj zatrucia pokarmami morskimi, chociaż zatrucie ciguatera jest często niedostatecznie diagnozowane i zgłaszane, z zaledwie 2 do 10% przypadków zgłaszanych do organów służby zdrowia. W ciągu ostatnich kilku lat, wraz ze wzrostem handlu owocami morza, światowym spożyciem owoców morza i międzynarodową turystyką, toksyna rozprzestrzeniła się globalnie.

Wzrost temperatury morza w wyniku zmian klimatycznych również doprowadził do wzrostu zatruć ciguaterą na całym świecie. W wywiadzie dla NBC News, Donald M. Anderson, dyrektor Coastal Ocean Institute w Woods Hole Oceanographic Institution w Massachusetts powiedział „mamy znacznie większy problem z toksynami z alg w owocach morza niż mieliśmy 20 lub 30 lat temu. Mamy więcej toksyn, więcej gatunków glonów produkujących toksyny i więcej obszarów dotkniętych na całym świecie.’

Jak przemysł owoców morza nadal boom, eksperci ostrzegają konsumentów, aby być ostrożnym z ryb, które spożywają. Niektórzy doradzają nie jeść narządów wewnętrznych ryb, ponieważ zawierają one wyższe dawki toksyn, podczas gdy inni sugerują unikanie owoców morza wszystkich razem. Ale, z akwakulturą siedzącą przy wartości 180,2 miliarda dolarów (154,8 miliarda euro) w 2018 roku, z przewidywanym wzrostem do 224,2 miliarda dolarów do 2022 roku – może to być łatwiej powiedzieć niż zrobić.

Nigdy nie myślałem o byciu wdzięcznym za alergię pokarmową … ale być może w tym przypadku może to być po prostu błogosławieństwo w przebraniu.

Ben Valsler

To była Enna Guadalupe z ciguatoksyną.

Ta pora roku jest zawsze ekscytująca dla dziennikarzy naukowych, ponieważ wślizgujemy się na jesień i ogłaszani są zwycięzcy nagród Nobla. W przyszłym tygodniu przyjrzę się czynnikowi indukowanemu hipoksją – kompleksowi białkowemu zaangażowanemu w odpowiedź życia na niski poziom tlenu. Był on kluczem do tegorocznej nagrody w dziedzinie fizjologii lub medycyny, którą otrzymali William G. Kaelin Jr, Peter Ratcliffe i Gregg Semenza „za odkrycia dotyczące sposobu, w jaki komórki wyczuwają i dostosowują się do dostępności tlenu”.

Do tego czasu skontaktuj się z każdym związkiem, który chcesz omówić – wyślij e-mail [email protected] lub tweet @chemistryworld. Jestem Ben Valsler, dziękuję za przyłączenie się do mnie.