Ciąża pozamaciczna i wkładki wewnątrzmaciczne; częstość występowania, współczynnik ryzyka i czynniki predysponujące

Przez okres 4 lat, 1974-77, w okręgu Uppsala; Szwecja, 203 kobiety przeszły operację ciąży pozamacicznej z histologicznym dowodem rozpoznania. Dla populacji kobiet w wieku płodnym odpowiada to 0,11 ektopii na 100 kobiet w wieku 15-44 lat, lub 1,08 na 100 zgłoszonych ciąż, lub 1,53 na 100 urodzeń. Pięćdziesiąt pięć kobiet z ciążą pozamaciczną stosowało wkładki wewnątrzmaciczne (48 z nich było na bazie miedzi, a 7 innego typu), a 6 kobiet stosowało antykoncepcję z niską dawką progestagenu. Dla użytkowniczek miedzianych wkładek wewnątrzmacicznych ryzyko ciąży pozamacicznej zostało oszacowane na 0,15 na 100 kobiet w roku. Porównując ten ostatni wskaźnik ryzyka z ogólnym wskaźnikiem zachorowalności wynoszącym 0,11, należy zauważyć, że populacje tworzące mianownik tych dwóch wskaźników różnią się pod względem pewnych istotnych cech. Nulliparność i czynniki predysponujące występowały statystycznie znamiennie częściej u kobiet nie stosujących IUD z ciążą pozamaciczną niż u kobiet stosujących IUD. Takie czynniki predysponujące mogą być mniej rozpowszechnione u użytkowniczek IUD, podobnie jak w innych populacjach. Może to tłumaczyć, dlaczego ciąża pozamaciczna występuje wśród użytkowniczek IUD rzadziej niż teoretycznie można by się spodziewać. Zdolność IUD do „zapobiegania ciąży pozamacicznej” może być zatem znacznie niższa niż wcześniej twierdzono.