Choroba Leśniowskiego-Crohna

• Larger text sizeLarger text sizeRegular text size

Co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna powoduje, że część jelita staje się czerwona i objęta stanem zapalnym. Jest to stan przewlekły, co oznacza, że trwa przez długi czas lub stale przychodzi i odchodzi.

Choroba Crohna jest zapalną chorobą jelit, która może dotyczyć każdej części przewodu pokarmowego, od jamy ustnej do odbytu. Zwykle wykrywany jest na końcu jelita cienkiego i na początku jelita grubego. Zapalenie w chorobie Leśniowskiego-Crohna uszkadza całą ścianę jelita.

Jakie są objawy choroby Leśniowskiego-Crohna?

Najczęstszymi objawami choroby Leśniowskiego-Crohna są ból brzucha i biegunka. Inne objawy mogą obejmować następujące elementy:

• krew w toalecie, papierze toaletowym lub stolcu
• nudności lub wymioty
• gorączka
• brak energii
• miejsce na skórze (na skórze), Owrzodzenia i wyciek płynu z odbytu
• Odleżyny na ustach
• Utrata wagi

Ponieważ choroba Leśniowskiego-Crohna uszkadza całą ścianę jelita, może być związana z tworzeniem się blizn, zwężeniem jelita i przetokami. Przetoka to nieprawidłowe połączenie lub połączenie pomiędzy jelitami a skórą, pęcherzem moczowym, pochwą lub innymi pętlami tkanki. Przetoka może wyciekać stolec (kupa), ropa lub krew.

Choroba Crohna może powodować inne problemy, takie jak wysypki skórne, problemy z oczami, bóle stawów, zapalenie stawów oraz kamienie nerkowe i żółciowe. Dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna mogą nie rosnąć tak dobrze jak inne dzieci w ich wieku i mogą przechodzić okres dojrzewania później niż normalnie.

Co powoduje chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Dokładna przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna jest niejasna. Jest to najprawdopodobniej połączenie czynników genetycznych, immunologicznych i środowiskowych, które wywołują stan zapalny w przewodzie pokarmowym. Dieta i stres mogą pogorszyć objawy, ale najprawdopodobniej nie są przyczyną choroby Leśniowskiego-Crohna.

Kto choruje na chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Choroba Leśniowskiego-Crohna ma tendencję do występowania w rodzinach. Jednak nie każdy chory na chorobę Leśniowskiego-Crohna ma w rodzinie historię chorób zapalnych jelit. Choroba Leśniowskiego-Crohna może wystąpić w każdym wieku, ale często jest diagnozowana u nastolatków i młodych dorosłych. Osoby palące papierosy są bardziej narażone na rozwój choroby.

Jak diagnozuje się chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Chorobę Leśniowskiego-Crohna diagnozuje się na podstawie kombinacji badań krwi, badania stolca i zdjęć rentgenowskich. Techniki obrazowania, takie jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny mogą być również ordered.

Lekarz będzie badać stolec na krew i może zbadać okrężnicy z instrumentem zwanym endoskopem, długi, wąski przewód dołączony do monitora telewizyjnego. W tej procedurze, zwanej kolonoskopią, rurka jest wprowadzana przez odbyt, aby lekarz mógł poszukać zapalenia, krwawienia lub wrzodów w ścianie jelita grubego. Podczas tej procedury lekarz może pobrać biopsję, czyli małą próbkę tkanki jelitowej do oceny laboratoryjnej.

Jak leczy się chorobę Leśniowskiego-Crohna?

Chorobę Leśniowskiego-Crohna leczy się za pomocą leków, zmian w diecie, a niekiedy także operacji. Celem leczenia jest złagodzenie objawów, jak również zapobieganie przyszłym napadom i innym problemom.

Twój lekarz dziecka może zalecić:

• leki przeciwzapalne w celu zmniejszenia stanu zapalnego
• środki immunosupresyjne w celu powstrzymania układu odpornościowego przed tworzeniem kolejnych stanów zapalnych
• środki biologiczne w celu powstrzymania białek przed wywoływaniem stanu zapalnego
• leczenie żywieniowe w celu umożliwienia jelitom powrotu do zdrowia

Ponieważ niektóre leki utrudniają zwalczanie zakażeń, Ważne jest, aby przed rozpoczęciem leczenia dziecko zostało przebadane pod kątem gruźlicy i otrzymało zalecane szczepienia.

Operacja może być konieczna, jeśli:

• w jelicie tworzy się dziura
• występuje niedrożność jelita
• tworzy się przetoka
• występuje krwawienie, którego nie można zatrzymać
• objawy choroby nie reagują na leczenie

Co jeszcze powinienem wiedzieć o chorobie Leśniowskiego-Crohna?

Biegunka, słaby apetyt i słabe trawienie składników odżywczych może utrudnić osobom z chorobą Crohna uzyskanie kalorii i składników odżywczych, których potrzebuje ich organizm. Dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna powinny spożywać różnorodne pokarmy, pić dużo płynów i nauczyć się unikać pokarmów, które pogarszają objawy choroby. Niektóre z nich mogą potrzebować suplementów, takich jak wapń czy witamina D. Dzieci, które nie rosną dobrze, mogą potrzebować innego wsparcia żywieniowego.

Dzieci i młodzież z tą chorobą mogą czuć się inaczej niż inni, nie będąc w stanie robić rzeczy, które robią ich przyjaciele, zwłaszcza podczas napadów. Niektóre z nich mają problemy z samooceną, depresją lub lękami. Mogą nie przyjmować leków tak, jak powinny, lub nie przestrzegać właściwej diety. Jeśli jesteś zaniepokojony nastrojem, zachowaniem lub osiągnięciami szkolnymi swojego dziecka, ważne jest, aby porozmawiać z jego dostawcą opieki zdrowotnej.

Rodzice mogą pomóc swoim dorastającym dzieciom z chorobą Leśniowskiego-Crohna wziąć większą odpowiedzialność za ich opiekę zdrowotną, gdy będą starsze.

Amerykańska Fundacja na rzecz Choroby Leśniowskiego-Crohna i Zapalenia Jelita Grubego jest dobrym źródłem informacji i wsparcia.

.