Choroba Chagasa u psów: czy może być przenoszona na ludzi?

Choroba Chagasa (znana również jako trypanosomatoza amerykańska) jest chorobą pasożytniczą przenoszoną przez wektory. Choroba ta występuje głównie w Ameryce Środkowej i Południowej oraz w południowej części Stanów Zjednoczonych. Pasożytem jest wrzecionowaty pierwotniak o nazwie Trypanosoma cruzi (T. cruzi), który może zarażać ponad 100 gatunków ssaków i powodować choroby serca. Wektorem jest owad z rodziny reduwikowatych lub Triatominae, znany również jako „całujący robak” lub „robak zabójca”. Około 300.000 osób diagnozuje się w USA z chorobą Chagasa; większość z nich jest spowodowana infekcjami nabytymi poza Stanami Zjednoczonymi (imigranci i podróżni). Światowe szacunki wahają się od około 7,5 do 15 milionów zakażonych osób.

Pasożyty są często określane jako „wirusy”, ale jest to nieprawidłowe. Pasożyty są nitkowatymi pierwotniakami (T. cruzi), które mają skomplikowany cykl życiowy (patrz na przykład, odnośnik 1) i są przenoszone na ssaki i ludzi poprzez ugryzienie wektora, „całującego robaka”.

Rozwój choroby Chagasa u psów jest podobny do rozwoju choroby Chagasa u ludzi. U niektórych psów mogą nie wystąpić żadne objawy kliniczne aż do momentu wejścia w fazę przewlekłą choroby, co może nastąpić kilka lat po pierwszym zarażeniu. Objawy kliniczne u psów podczas ostrej fazy choroby są następujące:

• gorączka,
• anoreksja,
• senność,
• obrzęk węzłów chłonnych,
• powiększona wątroba lub
• powiększona śledziona.

Po fazie ostrej może wystąpić faza utajona, która jest bezobjawowa i może trwać przez kilka lat. Faza przewlekła rozpoczyna się zwykle prawostronną niewydolnością serca, która może przekształcić się w przewlekłe zapalenie mięśnia sercowego. Może dojść do rozwoju arytmii serca i w konsekwencji do nagłej śmierci psa.

Badania wykazały, że bardziej nowoczesne budownictwo mieszkaniowe może drastycznie zmniejszyć występowanie choroby Chagasa u ludzi, ponieważ wektory, pluskwy reduwidzące, nie żyją w większości nowoczesnych mieszkań. W związku z tym, w Stanach Zjednoczonych szansa na to, że Twój pies zachoruje na chorobę Chagasa jest stosunkowo niska, a szansa na to, że Ty zachorujesz na chorobę Chagasa przeniesioną z psa na Ciebie jest bardzo niska (o ile oczywiście nie mieszkasz w mieszkaniu z dachem krytym strzechą, który jest doskonałym środowiskiem dla owadów redukujących!). Jeśli Twój pies wykazuje objawy choroby Chagasa, lekarz weterynarii Twojego psa może wysłać badania krwi, które można zbadać w celu zdiagnozowania choroby. Leczenie choroby Chagasa u psów jest głównie objawowe. Nie ma obecnie dostępnej szczepionki dla psów. Do tej pory w Stanach Zjednoczonych nie odnotowano przypadków przeniesienia choroby Chagasa z psa na wektora (robaka z rodziny reduwikowatych), a następnie na człowieka.