Chapter 4 – Antioxidant Capacity of Green Tea (Camellia sinensis)

Zwiększone spożycie zielonej herbaty (Camellia sinensis) jest związane z niższym ryzykiem otyłości i zaburzeń związanych z otyłością, w tym zapalenia, choroby sercowo-naczyniowej (CVD) i niealkoholowej stłuszczeniowej choroby wątroby (NAFLD). Gromadzone dowody silnie sugerują, że zielona herbata, prawdopodobnie poprzez swoje główne składniki polifenolowe, katechiny, wywiera działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne, co czyni ją idealnym komponentem diety lub składnikiem żywności funkcjonalnej do zapobiegania i/lub zarządzania przewlekłymi zaburzeniami charakteryzującymi się dużym zaangażowaniem stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego. Jednak biodostępność katechin jest stosunkowo słaba, co budzi kontrowersje, czy aktywność katechin w zakresie wymiatania reaktywnych form tlenu/azotu in vitro ekstrapoluje do funkcji przeciwutleniającej in vivo. W tym rozdziale zwrócimy uwagę na aktywność antyoksydacyjną katechin zielonej herbaty zarówno in vitro, jak i in vivo, oraz zapewnimy wgląd w ich aktywność antyoksydacyjną w kontekście stresu oksydacyjnego występującego w CVD i NAFLD, z uwzględnieniem mechanizmów ograniczających doustną biodostępność katechin.