Bob Lemon, Cleveland Indians

Z Wikipedii:

Robert Granville Lemon (22 września 1920 – 11 stycznia 2000) był amerykańskim praworęcznym miotaczem i menedżerem w Major League Baseball (MLB). Lemon został wybrany do National Baseball Hall of Fame jako gracz w 1976 roku.

Lemon został wychowany w Kalifornii, gdzie grał w baseball w szkole średniej i był graczem państwowym roku w 1938 roku. W wieku 17 lat Lemon rozpoczął swoją profesjonalną karierę baseballową w organizacji Cleveland Indians, z którą grał przez całą swoją profesjonalną karierę. W 1941 roku Lemon został powołany do drużyny głównej ligi Cleveland jako gracz pomocniczy. Podczas II wojny światowej wstąpił do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, a w 1946 roku powrócił do drużyny Indian. Ten sezon był pierwszym Lemon będzie grać na pozycji pitcher.

The Indianie grał w 1948 World Series i zostały pomożone przez Lemon dwóch zwycięstw pitching jak wygrali klubu pierwsze mistrzostwa od 1920 roku. Na początku lat 50-tych, Cleveland miał rotację pitching startowy, który obejmował Lemon, Bob Feller, Mike Garcia i Early Wynn. W sezonie 1954 Lemon miał najlepszy w karierze bilans zwycięstw i porażek 23-7, a Indianie ustanowili rekord zwycięstw w 154 meczach sezonu AL, kiedy to wygrali 111 spotkań, zanim zdobyli puchar American League (AL). Był All-Star przez siedem kolejnych sezonów i nagrał siedem sezonów z 20 lub więcej zwycięstw pitching w dziewięcioletnim okresie od 1948-1956.

Lemon był menedżerem z Kansas City Royals, Chicago White Sox i New York Yankees. Otrzymał tytuł menedżera roku w White Sox i Yankees. W 1978 roku został zwolniony jako menedżer White Sox. Miesiąc później został mianowany menedżerem Yankees i poprowadził ich do zdobycia tytułu Mistrza Świata w 1978 roku. Lemon stał się pierwszym menedżerem AL, który wygrał World Series po objęciu funkcji menedżera w środku sezonu.

Kliknij tutaj, aby przejść do strony Wikipedii…

Z Baseballu w czasie wojny:

Robert G „Bob” Lemon urodził się w San Bernardino w Kalifornii 22 września 1920 roku. Został podpisany przez Cleveland Indians jako trzeci baseman w 1938 r. i grał w ich systemie ligowym do czasu rozpoczęcia służby wojskowej w marynarce wojennej w 1943 r.

Lemon służył w Los Alamitos Naval Air Station w Kalifornii przez pierwsze dwa lata swojej służby. W 1945 roku, został wysłany do Aiea Barracks na Hawajach, i to tam, że dokonał konwersji z infielder do pitcher.

Lemon dołączył do Indian, głównie w roli ulgi w 1946 roku. W 1948 roku był już miotaczem z 20 zwycięskimi sezonami pod swoim pasem, a wraz z Bobem Fellerem, Early Wynnem i Mike’m Garcią tworzył jedną z najlepszych rotacji w historii baseballu.

Do czasu zakończenia kariery w lidze w 1958 roku Lemon miał siedem 20 zwycięskich sezonów i dwa zwycięstwa w World Series. Był gwiazdą przez siedem lat z rzędu od 1948 do 1954 roku.

Lemon zagrał jeden sezon dla San Diego Padres w lidze Pacific Coast po zakończeniu kariery w lidze. Później zarządzał Royals, White Sox i Yankees, a także służył jako skaut w organizacji Yankees.

Bob Lemon został wprowadzony do Baseball Hall of Fame w 1976 roku. Zmarł 11 stycznia 2000 roku w Long Beach, w Kalifornii, w wieku 79 lat.

Kliknij tutaj, aby przejść do strony Baseball w czasie wojny…

.