Blok Gipsowy – G-BLOCK

Zasada Pomiaru

Bloki Gipsowe lub G-Blocks są ewolucją w projektowaniu. Zapewniają one szybką reakcję i prawdziwą wrażliwość na warunki, w których wilgotność pozostaje stosunkowo wysoka. Wszystkie bloki G-Blocks są zwilżane i sprawdzane pod kątem szybkości reakcji i zdolności do utrzymania ogólnej spójności pomiędzy blokami przed wysyłką. Konstrukcja odstępów między elektrodami zapewnia czułą reakcję na zmieniające się warunki wilgotnościowe poniżej 2 barów zasysania macierzy z ogólnym zakresem działania do 10 barów zasysania macierzy. Bloki G-Blocks zapewniają znaczące ulepszenia w stosunku do konkurencyjnych lub starszych bloków.

Optymalizacja zużycia wody

Istnieje kilka metod optymalizacji zużycia wody z blokami G-Blocks. Pierwszą i najłatwiejszą jest „Metoda limitów”. Ta prosta, ale skuteczna metoda wymaga, abyś określił granice, do których chcesz, aby woda migrowała. Dojrzałość roślin, głębokość ukorzenienia, wzorce ukorzeniania i system nawadniania pomogą Ci określić te granice. Starsze i mniej efektywne systemy nawadniania, takie jak powodziowy lub bruzdowy, będą miały szerszy zakres limitów wody; płytko ukorzenione i precyzyjne aplikatory będą miały węższy zakres limitów. G-Blocki są umieszczane na minimalnym poziomie wody (minimalny punkt uzupełniania) i na maksymalnej głębokości wody (maksymalny punkt uzupełniania) dla cykli nawadniania. Często inny G-Block jest umieszczany na głębokości powyżej maksymalnego punktu uzupełniania wody, aby zapewnić, że woda do nawadniania nie przekracza ustalonych limitów minimum-maksimum. Drugą metodą jest „metoda matrycowa/segmentowa”, która jest po prostu rozwinięciem „metody limitów”. Umieszczając dodatkowe G-Blocki pomiędzy minimalnymi i maksymalnymi wartościami granicznymi, można dokładniej monitorować wilgotność podpowierzchniową ze względu na pobieranie wody przez korzenie, parowanie i charakterystykę uwalniania wody przez różne rodzaje gleby. Te dodatkowe informacje mogą być użyte do dokładniejszego określenia dokładnego poziomu wymaganego do częściowego doładowania.

Ręczny odczyt G-bloków

G-bloki są często odczytywane ręcznie za pomocą ręcznego czytnika. Czytnik jest mały, lekki, zasilany bateriami i posiada odczyt cyfrowy. Zazwyczaj pewna liczba G-bloków (3 lub więcej) będzie zakopana w glebie na różnych głębokościach w kilku miejscach, w zależności od wielkości gospodarstwa lub eksperymentu. Każdy G-blok ma dwa gołe druty, które wystają z powierzchni gleby. Przewody te są przypinane do zacisków ręcznego czytnika, a następnie naciska się przycisk odczytu, aby natychmiast wyświetlić aktualne napięcie gleby. Odczyt jest ręcznie zapisywany w notatniku, przewody są odpinane, a następnie przenoszone do następnego G-bloku.