Badania wykazują ślady życia na Doggerlandzie po niszczycielskich tsunami

Oderwanie się od Europy nigdy nie było proste.

Osiem tysięcy lat temu seria ogromnych tsunami przetoczyła się przez Morze Północne i uderzyła w wybrzeże dzisiejszej Wielkiej Brytanii, wywołując niszczycielskie skutki.

Ziemia ta była wcześniej połączona z kontynentalną Europą przez ogromną przestrzeń znaną jako Doggerland, która pozwoliła wczesnym mezolitycznym łowcom-zbieraczom migrować na północ, ale podnoszący się poziom morza zalał już znaczną część łączącej ją ziemi. Tak wielkie było tsunami, że wielu naukowców wierzyło, iż ostatecznie zmiotło Doggerland na dobre.

Teraz nowa analiza dna morskiego i jego osadów sugeruje, że niektóre części Doggerlandu przetrwały fale jako rozproszony archipelag wysp.

To ma znaczenie, argumentują brytyjscy i estońscy naukowcy stojący za badaniami, ponieważ ziemia, która pozostała, mogła być punktem etapowym dla pierwszych neolitycznych rolników, którzy osiedlili się w Wielkiej Brytanii tysiące lat później, i może nadal nosić archeologiczne ślady ich wczesnych osad, nawet jeśli one również znajdują się teraz pod morzem.

Badania, naukowcy mają nadzieję, może również zasilić do planowania przed podobnymi zdarzeniami w przyszłości, jak Morze Północne staje się coraz bardziej developed.

„Jeśli stałeś na linii brzegowej w tym dniu, 8,200 lat temu, nie ma wątpliwości, że byłby to zły dzień dla Ciebie,” powiedział Vincent Gaffney, profesor archeologii krajobrazu na Uniwersytecie Bradford. „To była katastrofa. Wielu ludzi, być może tysiące, musiało zginąć.”

Kataklizm, znany jako osunięcia Storegga, uderzył około 6150BC i został wywołany przez ogromne podwodne osunięcia ziemi u wybrzeży Norwegii. Choć ich data i przyczyna są dobrze znane, zniszczenia, jakie spowodowały, nie zostały w pełni zrozumiane, ponieważ wiele dowodów znajduje się obecnie głęboko pod wodą.

Po 15 latach rozległego mapowania obszaru badacze byli w stanie zidentyfikować dawne doliny rzeczne i jeziora na całym Doggerlandzie oraz zatopić rdzenie osadowe głęboko w dnie morskim. Jeden z rdzeni, uzyskany na północnym wybrzeżu Norfolk przy ujściu rzeki Wash, zawierał osadowe dowody powodzi – pierwsze takie dowody z południowej części Morza Północnego.

Badania zespołu wykazały, że w niektórych miejscach tsunami przetoczyło się do 25 mil (40 km) w głąb lądu wzdłuż dolin i obszarów nisko położonych, ale gęste lasy i wzgórza mogły chronić inne części regionu. Podczas gdy większość Doggerland został zalany, archipelag przetrwał przez tysiąclecia, aż zbyt został połknięty przez wzrost poziomu morza spowodowane przez climate change.

Jeśli dowody osadowe dla okresu jest trudne do znalezienia, archeologiczne pozostałości z Doggerland wczesnych okupantów są jeszcze bardziej nieuchwytne. Jednak Gaffney powiedział, że ludzie z obszaru może być bardziej osiadły niż jest często zakładane z hunter-gatherer societies.

Takie założenia nieuchronnie zostały oparte na dowodach, które zostały znalezione na (dzień dzisiejszy) ziemi, powiedział, „ale to nie optymalny obszar do życia w. To na wybrzeżach, na wielkich równinach, gdzie jest tak wiele więcej zasobów i gdzie zamieszkiwanie mogło być nieco inne.”

Raczej niż bycie stale w ruchu „z stylami życia, które są krótkie, brutalne i paskudne”, powiedział, ludzie z Doggerland może być w stanie osiedlić się półtrwale w obszarach przybrzeżnych, które były bogatsze w resources.

Gaffney dodał: „Nie możemy zobaczyć , ponieważ obszar jest ogromny, a to jest pokryte przez dziesiątki metrów morza i mułu morskiego.” Korzystając z danych topograficznych i sejsmicznych, jednak naukowcy byli w stanie przewidzieć, gdzie najprawdopodobniej znajdowały się osady i potencjalnie, gdzie pierwsi rolnicy później nawiązali kontakt.

„To jest globalne pierwsze. Nie ma nic, nigdzie na świecie, jak ilość pracy, która miała miejsce w ciągu ostatniej dekady w Morzu Północnym,” powiedział Gaffney.

Plany na dużą skalę rozwoju obszaru, zwłaszcza w morskich farm wiatrowych, oferują „fenomenalną okazję”, aby dowiedzieć się więcej, dodał. „Jestem pewien, że wielu archeologów będzie współpracować z farmami wiatrowymi, aby dowiedzieć się o tym absolutnie wyjątkowym zasobie archeologicznym, tuż przy naszym wybrzeżu.”

Badania zostały opublikowane w grudniowym wydaniu czasopisma Antiquity.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

.

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragraphs}}{{highlightedText}}

{{#cta}}{{text}}{{/cta}}}

Przypomnij mi w maju

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share via Email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger

.