Łagodny przerost gruczołu krokowego (BPH)

Łagodny przerost gruczołu krokowego (BPH) jest łagodną chorobą, która dotyka mężczyzn w wieku powyżej 40 lat. Z wiekiem może stać się bardziej widoczny. Polega na rozroście (powiększeniu) części gruczołu krokowego, a dokładnie tej jego części, która umożliwia wydalanie moczu z pęcherza na zewnątrz. W miarę powiększania się gruczołu krokowego, przewód moczowy u wylotu pęcherza moczowego zwęża się i pacjent ma trudności z oddawaniem moczu.

Co powoduje BPH

Przyczyny BPH są nieznane, ale prawdopodobnie zależą od męskich czynników hormonalnych i wieku. Nie ma nic wspólnego z rakiem prostaty, choć obie choroby mogą współistnieć u tego samego pacjenta.

Jak się ją diagnozuje

Do rozpoznania choroby bardzo ważne jest, aby pacjent wyjaśnił urologowi objawy lub odczucia związane z trudnościami w oddawaniu moczu. Pacjent ma do dyspozycji kwestionariusz (IPSS), który może wypełnić w celu ilościowego określenia swojego dyskomfortu. USG pozwala określić wielkość gruczołu krokowego, co jest bardzo ważne, jeśli ma być przeprowadzony zabieg operacyjny. Ważne jest, aby ocenić nerki i pęcherz moczowy. Badanie moczu może być użyte do sprawdzenia infekcji dróg moczowych. Aby określić stopień przeszkody spowodowanej przez gruczoł krokowy, można wykonać pomiar przepływu moczu (w celu ilościowego określenia szybkości przepływu strumienia moczu w mililitrach na sekundę) oraz, jeśli to konieczne, badanie urodynamiczne (w celu oceny funkcjonowania pęcherza moczowego w obliczu przeszkody). Badanie krwi może ocenić, między innymi, czynność nerek i stężenie PSA (aby wykluczyć raka prostaty).

Jakie jest rokowanie

Rokowanie w przypadku BPH zależy od konkretnego pacjenta. Osoby z większą prostatą i wyższym PSA (wykluczającym raka) są bardziej narażone na zatrzymanie moczu i konieczność operacji.

Jakie jest leczenie

BPH występuje u wszystkich mężczyzn, chociaż nie u wszystkich powoduje problemy. Gdy BPH powoduje dyskomfort (trudności w oddawaniu moczu, zatrzymanie moczu, krwawienie, zakażenie), konieczne jest leczenie. Istnieją leki, które poprawiają szerokość cewki moczowej prostaty i ułatwiają odpływ moczu z pęcherza. Są to alfa-blokery (doxazosin, terazosin, sylodixin), które otwierają szyję pęcherza moczowego oraz inhibitory 5-alfa-reduktazy (finasteryd, dutasteryd), które zmniejszają wielkość prostaty. Gdy stan pacjenta nie ulega poprawie lub nie toleruje leków, wskazany może być zabieg operacyjny. Polega to na usunięciu blokującej części gruczołu krokowego. Istnieje kilka metod: otwarta operacja przez brzuch (adenotomia), gdy prostata jest bardzo duża i przezcewkowa (endoskopia), gdy prostata jest średnia lub mała. TUR (transurethral resection of the prostate) za pomocą urządzeń elektrycznych oraz chirurgia laserowa KTP, zwana również laserem zielonym, mogą być stosowane.

Jak można zapobiegać

Zdrowa dieta, w tym składniki takie jak selen i witamina E mogą pomóc w zapobieganiu chorobom prostaty, chociaż nie ma jednoznacznych danych. Otyłość jest związana z większymi gruczołami krokowymi. Zgłoszenie się do urologa w momencie wystąpienia objawów ze strony układu moczowego oraz regularne badania kontrolne pozwalają na wczesne rozpoznanie choroby prostaty. Wczesne rozpoczęcie leczenia zmniejsza ryzyko progresji choroby i jej powikłań.