Yankees Potential Trade Target: Andrelton Simmons

Na Gleyber Torres’ quad en hamstring verrekkingen, Gio Urshela’s botspoor, en DJ LeMahieu’s slepende duim verstuiking, zijn de Yankees terug bij hun laatste openingsdag starter in het infield, Luke Voit. Op dit moment heeft de club niet eens een korte stop op het Major League rooster staan. Met alle respect, de Yankees hebben in de afgelopen 25 jaar geen enkele goede verdedigende korte stop gehad. Het verwerven van een voor deze play-offs zou de spanning in het uitgedunde Yankees infield helpen verlichten.

Sinds Torres’ blessure, is ten minste een van Tyler Wade en Thairo Estrada, in de line-up geweest. Wade is een prima optie om als pinch-runner in te zetten, maar niet voor veel meer. Als startende korte stop kan hij nauwelijks doen alsof hij aan beide kanten van de bal goed is. Tot nu toe heeft hij een OPS van .541 en is hij één van de slechtste verdedigende shortstops in het honkbal. Estrada heeft alleen op het tweede honk gespeeld, maar hij is niet veel beter op de plaat met een .652 OPS. In een play-off serie zullen de Yankees in de problemen komen zonder een volledig gezonde Torres of LeMahieu, maar ze zullen volledig in de problemen komen als ze opgescheept zitten met Triple-A kaliber middle infielders.

Ondanks hun bereidheid om een premie te betalen voor sterren, zijn de Angels, wederom, uit de play-off race. Met 10-22 kunnen ze net zo goed alle spelers verkopen die een kanshebber kunnen helpen, en proberen volgend jaar weer rond hun sterren te bouwen. Andrelton Simmons’s $ 12 miljoen aflopend contract zou precies dat stuk voor de Yankees kunnen zijn.

Voordat ik inga op de defensieve tovenarij die Simmons een Hall of Famer zou kunnen maken, moet ik erkennen dat hij sinds 2018 geen goede slagman is geweest. Op zijn best was Simmons een contacthitter zonder enige kracht, die zwaaide naar alles wat hij zag, en nooit vier wijd kreeg. Ondanks zijn beperkingen sloeg hij minder uit dan bijna iedereen in de Majors, en hij sloeg een ton van groundballs, wat leidde tot een slaggemiddelde dat consistent zijn .300-ish BABIP zou benaderen.

Nu, Simmons zit midden in een vreselijk seizoen aan de plaat; zijn huidige OPS is slechts .575, de slechtste uit zijn carrière. Hij maakt het slechtste contact uit zijn carrière, heeft een lage gemiddelde uitstroomsnelheid (6 mph zachter dan vorig seizoen) en slaat meer uit dan ooit (14,7%), wat het enige ondermijnt waar hij in zijn offensieve profiel over beschikte.

Natuurlijk heeft hij slechts 34 slagbeurten in acht wedstrijden geslagen, te weinig speeltijd om enige significante conclusies te trekken over de bredere trends in de loop van zijn carrière. Hoewel zijn slagbalgegevens slechter zijn dan normaal, ziet zijn swing er relatief onveranderd uit. Van wat ik kon zien, zou hij zijn slagpad over de bal iets kunnen afsnijden, wat leidt tot zachter gesneden contact, maar dat is een tekortkoming die zou kunnen verdwijnen als hij zijn ritme op de plaat hervindt, en comfortabeler wordt om de bal dieper in de zone te volgen.

Simmons’ swing, contact- en whiff-percentages zijn bijna identiek gebleven aan de rest van zijn carrière, wat suggereert dat hij waarschijnlijk nog steeds dezelfde man is. Meer waarschijnlijk dan niet, zal zijn slagbal profiel terugvallen van afschuwelijk naar slechts middelmatig, meer dan genoeg om te worden gecompenseerd door zijn stellaire verdediging.

De enige echt verontrustende metric is zijn snel afnemende voetsnelheid over de afgelopen drie seizoenen. Hij is nu de langzaamste korte stop in het spel met een ruime marge, die zou kunnen eten in zijn aanvallende vloer (een verslechtering van het vermogen om te piepen uit infield hits) en defensieve plafond (een daling van de maximale bereik). Echter, Simmons is nog steeds bezig zijn draai te vinden, letterlijk, slechts een week verwijderd van een IL stint als gevolg van zijn derde linkerenkel verstuiking in twee jaar. Hoewel de terugkerende blessure een probleem op lange termijn kan zijn, kan het evengoed beter worden naarmate het seizoen vordert. Naarmate zijn enkel geneest en Simmons meer comfortabel wordt met het uitoefenen van druk erop – hij zegt dat het nog steeds pijnlijk is – zou zijn sprintsnelheid tot op zekere hoogte kunnen terugkomen, hoewel het niet iets is waar ik per se op zou rekenen.

Defensief, zelfs met de regressie van de voetsnelheid, is de 30-jarige Simmons nog steeds op zijn hoogtepunt. Sinds 2017 heeft Andrelton Simmons het op een na hoogste aantal Outs Above Average onder shortstops, en het negende hoogste totaal onder alle spelers. Vorig jaar nog, Simmons volgde alleen Javier Báez in shortstop OAA ondanks het missen van 59 wedstrijden met de twee enkelverstuikingen.

Buiten de aanbiddende geavanceerde metrics, Simmons is het soort speler dat het momentum van het spel met zijn handschoen op een dagelijkse basis kan slingeren. Hij heeft een all-time combinatie van bereik, handen, transfersnelheid, armsterkte en armnauwkeurigheid om plays te maken waarvan alleen hij denkt dat ze zelfs mogelijk zouden kunnen zijn.

Volgens Statcast, op plays met minder dan een geschatte slagingskans van 30%, registreerde Simmons 55% van de tijd een out. Of het nu een duikende stop is om een werper uit de problemen te helpen, of het voorkomen van een extra honk met een heads up cut en worp, de ervaring van het kijken naar Simmons in de verdediging kan minstens zo elektrisch zijn als de cijfers suggereren dat het is. Net als een Derek Jeter met bereik, is Simmons zo zeker van zijn interstellaire talent dat hij zijn focus kan laten afdwalen van het uitvoeren van fundamentals, twee stappen vooruit kan denken, en hij zal uiteindelijk het spel maken dat niemand op het veld of op de tribunes ziet dat het mogelijk is tot nadat hij het al heeft gemaakt.

Het verwerven van Simmons op dit moment zou de Yankees relatief weinig kosten, terwijl het hun beste en slechtste playoff-scenario’s verbetert. Als een van Urshela, Torres, of LeMahieu geblesseerd raakt op weg naar de play-offs, kan Simmons kort spelen en de andere twee bemannen het tweede en derde. Hoewel dit vergezocht lijkt gezien de huidige staat van het team, zou Simmons, als iedereen gezond is, niet elke dag hoeven te spelen, wat de slijtage van zijn enkel en de slijtage van de andere gehavende Bombers zou verlichten, terwijl hij een waarde zou leveren die ongeveer overeenkomt met ongeveer twee WAR over een volledig seizoen. Met Andrelton Simmons zouden de Yankees de schande van rijkdom kunnen beginnen te benaderen die ze waarschijnlijk dachten dat ze hadden toen ze het seizoen ingingen.