Wie is de grondlegger van Maryland Geschiedenis

Cecil bestuurde Maryland vanuit zijn huis in Engeland, waar hij woonde met zijn vrouw Anne Arundell en hun kinderen. Cecil was nooit in staat zijn kolonie te bezoeken vanwege de sociale en politieke problemen in Engeland. Het Engelse parlement had in het begin van de zeventiende eeuw zoveel onenigheid met koning Karel I dat het een burgeroorlog tegen hem uitvocht (1642-1649). De oorlog beïnvloedde de gebeurtenissen in Maryland omdat de regering van Engeland verdeeld was tussen de aanhangers van de koning en die van het parlement. Cecil wilde er zeker van zijn dat de kolonie Maryland beschermd zou worden, ongeacht welke kant de burgeroorlog zou winnen. Hij maakte vrienden in het parlement, maar hij bleef koning Charles I steunen zolang hij kon. Ondertussen viel een aanhanger van het Parlement, Richard Ingle, in 1645 St. Mary’s City aan. Mary’s City in 1645. Ingle en zijn mannen namen enkele van Maryland’s regeringsleiders en katholieke leiders gevangen, en anderen, waaronder Leonard Calvert, vluchtten een tijdlang naar Virginia. Cecil en Leonard Calvert hadden bijna een jaar nodig om Maryland weer in handen te krijgen. Maar Leonard stierf in 1647, en de kolonisten hadden een nieuwe gouverneur nodig. In 1648 gaf Cecil een protestant uit Virginia, William Stone, de opdracht om als nieuwe gouverneur naar Maryland te gaan. Cecil’s keuze voor een protestant was zeer belangrijk voor de parlementaire leiders in Engeland. Deze benoeming was Cecil’s manier om het Parlement te verzekeren van zijn loyaliteit. Het Parlement stond toe dat Cecil de gouverneur van Maryland bleef. Op 2 april 1649 gaf Cecil aan gouverneur Stone een nieuwe wet waarover de Maryland Assembly moest stemmen. Deze wet wordt vaak de “Wet op de Tolerantie” genoemd, maar Cecil’s naam voor de wet was “Een Wet betreffende de Religie”. Het parlement nam de meeste onderdelen van de Tolerantiewet in wet op. De wet gaf de kolonisten de vrijheid om elk christelijk geloof te belijden, zolang ze maar loyaal waren aan Cecil Calvert en de burgerregering.

Maar een tweede burgeroorlog in Engeland zorgde ervoor dat Cecil opnieuw de controle over Maryland verloor. Van 1652 tot 1655 vochten puriteinse commissarissen van het Engelse Parlement tegen gouverneur Stone en zijn volgelingen. De commissarissen dwongen gouverneur Stone in 1655 af te treden. Deze keer kostte het Cecil twee jaar om de controle over Maryland terug te winnen. De mensen in Maryland genoten van vrede in de jaren na het herstel van Cecil’s gezag over Maryland. Cecil stuurde zijn zoon, Charles Calvert, in 1661 naar Maryland om gouverneur te worden. Hij vertelde zijn zoon om de Act of Toleration als wet te handhaven voor het welzijn van Maryland. Vrijheid van godsdienst was belangrijk om de kolonisten van Maryland te helpen in vrede samen te leven. Cecil stierf in 1675, na tweeënveertig jaar Maryland te hebben bestuurd. Zie ook Lord Baltimore: Stichter van Maryland.