Why You Need to Know About ‘Granite Flats,’ Netflix’s Newest Drama

Aan de oppervlakte lijkt “Granite Flats” op veel premium kabeldrama’s. De cast bestaat uit iconen als Christopher Lloyd en Parker Posey. Het heeft een intrigerende periode setting – een kleine stad, gevangen in de paranoia van de jaren 1960, die gedachten oproept aan “Mad Men.”

LEES MEER: Matt Lucas over het creëren van Netflix Original ‘Pompidou’ voor kinderen, volwassenen in contact met hun innerlijke kind en stoners

Maar in tegenstelling tot “Mad Men,” drinkt niemand, rookt niemand, en als iemand seks heeft, gebeurt het heel erg buiten beeld. Dat komt omdat ‘Granite Flats’ een productie is van BYUtv, een netwerk dat wordt geëxploiteerd en gefinancierd door de Brigham Young University. Het is niet alleen gemaakt voor mormonen. Het wordt door hen betaald. En tijdens wat werd gefactureerd als “een intiem ontbijt” met die cast en producenten van “Granite Flats,” kreeg ik de kans om te spreken met verschillende opdrachtgevers van de productie om te begrijpen wat dat allemaal precies betekent, aan de vooravond van wat misschien wel de grootste stap van de show tot nu toe is – de lancering van de eerste drie seizoenen op Netflix.

Net als PBS, maar niet helemaal

Voor iedereen die geïnteresseerd is in het bedrijfsleven van televisie, is het eerste echt interessante ding over BYUtv dat, volgens “Granite Flats” uitvoerend producent en regisseur Scott Swofford, het een non-profit operatie is die wordt gefinancierd door zijn donoren. (Toen ik vroeg: “Dus als ik jullie wat geld geef, kan ik dat terugkrijgen van de belasting?” grapte hij: “Ja, ik zal je een formulier geven.”) BYUtv heeft dus een heel ander bedrijfsmodel dan kabel-tv, premium kabel of zelfs Netflix: Het wordt rechtstreeks ondersteund door een kernpubliek, en het wil dat publiek tevreden houden.

“We zijn niet advertentiegedreven, dus we kijken niet naar de Nielsens de volgende dag en zeggen: ‘Oh gosh, hebben we het goed gedaan?’ We zeggen: ‘Heeft het gewerkt? Gebeurt het? Bereikt het het publiek dat we willen?'” zei Swofford. “Het is een heel andere metriek, en het is vreemd om de kans te krijgen in deze arena te spelen zonder aan sommige van die regels te hoeven voldoen. Het maakt het mogelijk om onafhankelijk werk te doen.”

Hoewel je zou verwachten dat de donateursbasis, en dus het doelpubliek, volledig mormoons zou zijn, is dat niet de benadering van Swofford. Wat betreft de verwachtingen van BYUtv, zei Swofford dat de boodschap die hij van de organisatie kreeg was: “Stop met praten tegen mormonen. Er zijn een heleboel mensen die onze waarden delen. Ga naar buiten en zeg dingen die interessant voor hen zijn.”

Dientengevolge benadert de show het geloof op een bredere manier: “Zeker, de mensen hebben geloof, maar niet per se christelijk geloof,” zei hij. “Ik bedoel, de hoofdschrijver van deze show is een boeddhist, en we hebben verlopen katholieken en orthodoxe joden en mormonen in de schrijverskamer. Het is zeker de bedoeling dat het over geloof gaat, maar niet over een specifiek geloof.”

Je weet wel, voor kinderen

Zoals gezegd onderscheidt “Granite Flats” zich van andere serieuze tijdsdrama’s die tegenwoordig worden gemaakt: Er wordt niet gedronken, niet gerookt en er is geen expliciet materiaal voor volwassenen, allemaal in overeenstemming met de mormoonse geloofsovertuiging.

Het is iets wat Swofford een beetje een uitdaging noemde. “Sommige entertainmentelementen trekken duidelijk meer kijkers aan,” zei hij. “Je weet dat als je iets grafisch doet, je weet dat mensen het gaan kijken. Maar in ons geval, omdat dat geen deel uitmaakt van wie we kunnen zijn, moet je op zoek gaan naar wat er nog meer is om over te praten. Je moet er intriges, spanning en romantiek aan toevoegen, en eerlijk gezegd zijn die een beetje moeilijker. Het zou veel makkelijker zijn om gewoon een subplot van ongelooflijke losbandigheid te schrijven.”

Maar wat dit ook betekent, is dat het uitermate geschikt is om door de hele familie te worden bekeken. En dat is interessant, want op dit moment is er niet veel echte “familie” televisie in Amerika deze dagen. Er zijn natuurlijk wel programma’s voor bepaalde leeftijdsgroepen, maar toen ik terloops op Twitter vroeg welke programma’s mensen met kinderen in de lagere-schoolleeftijd samen konden bekijken, was er maar weinig consensus. (“Unbreakable Kimmy Schmidt”, “Once Upon a Time” en klassieke sitcoms werden genoemd.)

“Granite Flats” lijkt misschien op een premium kabeldrama, maar de point-of-view is relatief gecentreerd bij de kinderen die vreemde gebeurtenissen in hun stad onderzoeken, van nepspoken tot echte communistische spionnen.

En die kindvriendelijke benadering maakte deel uit van Swoffords ontwerp. “Als je ‘gezinsvriendelijk’ hoort, betekent dat dat je ofwel je kinderen ervoor laat zitten en dat je in de andere kamer naar ‘Walking Dead’ gaat kijken, toch? Dus we zeiden: ‘Wat als we een show konden maken die geavanceerd genoeg was dat ouders zouden kijken, maar de kinderen konden ook afstemmen op enkele van de subplots?'”

George Newbern past in Swoffords beschrijving van het doelpubliek van de show. Het zeer bekende gezicht, dankzij zijn rol als de brute maar grappige huurmoordenaar Charlie in de ABC-serie “Scandal,” maakt zijn debuut in “Granite Flats” in seizoen 3. En hij heeft de show bekeken met zijn 12-jarige zoon. “Hij houdt van het spionage-aspect van de kinderen die deze capriolen proberen op te lossen,” zei hij tegen Indiewire vlak voor het ontbijt begon.

Maar zijn zoon begrijpt niet noodzakelijk alles wat er gebeurde, in termen van de historische context. “Zijn vragen zijn meer van wie zijn de Sovjets? Kinderen weten niet wat dat is. Dus dat was echt zijn eerste vraag,” zei Newbern.

“We hebben veel ouders gehad die ons vertelden: ‘Kijk, ik kijk dit met mijn kinderen en ja, ze stellen vragen over sommige van de plotpunten, maar ik word er nooit door in verlegenheid gebracht en ik krijg een dialoog.’ Dus 75 procent van de mensen die naar de serie kijken, kijkt er samen naar in een soort co-viewing-mogelijkheid”, zei Swofford.

En Netflix vindt het leuk dat het anders is

Het is de moeite waard om hier op te merken dat BYUtv een robuuste digitale strategie heeft. Niet alleen was het het eerste netwerk dat live inhoud online streamde, maar noem een apparaat of platform, en de programmering is er beschikbaar. Ratings zijn misschien niet belangrijk, maar gezien worden wel.

En zoals Ben Travers hier bij Indiewire heeft opgemerkt, is het model van Netflix de laatste tijd merkbaar verschoven van het hof maken van het soort kijkers dat hunkert naar shows zoals “House of Cards” naar het binnenhalen van een veel breder scala aan abonnees. Het is die houding die “Granite Flats” hielp rechtstreeks te onderhandelen met de streaminggigant.

“Ze hebben een soort niche op dit moment, in termen van de dingen die ze verwerven en ze willen het uitbreiden,” zei Swofford. “Toen deze gesprekken begonnen, waren ze net zo enthousiast als wij. Het is een geweldige kans voor ons om 60 miljoen mensen te bereiken die we anders niet zouden bereiken, en een geweldige kans voor hen om uit te breiden naar ongebruikelijke markten.”

“Het was een wederzijds iets. We belandden gewoon een soort van op dezelfde plaats op hetzelfde moment voor de juiste gesprekken en het maakte alle zin in de wereld voor ons,” “Granite Falls” executive producer en BYUtv managing director Derek Marquis said.

The Key to the Cast

Natuurlijk, om een walvis als Netflix te landen, is naamtalent uiterst nuttig; iets dat “Granite Flats” heeft opgebouwd sinds seizoen 2, toen Cary Elwes en Finola Hughes zich bij de cast voegden.

In feite noemden de producenten Elwes en Hughes als de twee castleden die de kantelpunten waren om de show meer aandacht te geven – niet alleen van kijkers, maar pers, evenals agenten en managers die gewenst acteertalent vertegenwoordigen. Hughes heeft een fanbase van haar werk in de dagtelevisie, maar vooral Elwes was belangrijk, omdat de “Princess Bride” ster nog steeds een iconische aanwezigheid op het scherm is.

Hoe kwam hij op de set in Utah terecht? “Hij was op zoek naar manieren om zichzelf te definiëren en had veel onafhankelijke dingen gedaan en had, natuurlijk, ‘Saw’ gedaan,” zei Swofford. “En hij had gewoon een heerlijke tijd met de rol – zo smerig en zo smarmy – dat het de aandacht van veel mensen trok, en het zorgde ervoor dat andere acteurs geïnteresseerd raakten.”

Hoewel iedereen graag betaald wordt, was Swofford er vrij zeker van dat dat geen factor was in de reden waarom ze zich aanmeldden – gedeeltelijk, omdat hij niet alleen weet hoeveel ze betaald krijgen door de show, maar ook hoeveel ze elders betaald zouden kunnen krijgen. “Ze doen het niet voor het geld. Ze doen het omdat ze de rollen leuk vinden,” zei hij. “Het is bevredigend om dat te horen. Chris kan naar een comic-con gaan en opdagen in een DeLorean en 50.000 verdienen in een weekend. Ik kan hem nog geen tiende daarvan betalen.”

Op de vraag over zijn personage in de show, de leraar Engels Stanfield Hargraves, antwoordde Lloyd dat hij inderdaad enthousiast was over de rol: “Hij heeft veel enthousiasme, hij houdt van wat hij doet, hij houdt van lesgeven, en hij houdt echt van schrijvers als Shakespeare. Hij vindt het heerlijk om zijn enthousiasme op de kinderen over te brengen, zodat ze kunnen zien waarom dit zo opwindend is.”

En hij was ook enthousiast over de mogelijkheid om terug te komen voor een vierde (nog niet in opdracht gegeven) seizoen. “Er is van alles te doen… Een heleboel dingen op te lossen.”

Parker Posey, die zich bij de cast van seizoen 3 voegde om wat ongelooflijke blauwe oogschaduw te rocken (de make-up artist van de show, die bij het ontbijt was, zei dat Posey haar zou vertellen om meer en meer toe te voegen), had ook een persoonlijke band met het materiaal. “Ik vond het gewoon leuk hoe uniek het was. had nog nooit een vorm als deze gezien,” zei ze

En Newbern voelde zich net zo. “Je werkt aan een project en je weet nooit zeker wat de toon is, of hoe het voelt als je gaat zitten om het te bekijken. Bij deze kon ik niet helemaal zeggen hoe het zou gaan worden, maar toen ik het uiteindelijk gemonteerd zag, had ik zoiets van, dit is echt een lief, interessant en ander soort show om naar te kijken. Het voelde als ‘Twin Peaks’ ontmoet ‘Brady Bunch’ of iets raars, snap je wat ik bedoel? Er gebeurt niets super verschrikkelijks, maar het is boeiend omdat er genoeg anders in zit dat het je blijft raden,” zei hij.

Different, deze dagen, is geen slechte zaak. Een van de dingen die televisie geweldig maakt in de zogenaamde gouden eeuw is dat geen show alles voor alle mensen hoeft te zijn. “Granite Flats’ heeft een heel specifiek publiek. En het werkt hard om de best mogelijke show voor hen te zijn.

LEES MEER: 6 Nieuwe Netflix Shows om Binge Watch in mei 2015 (En de beste afleveringen van elk)