Why The U.S. Remains The World’s Most Expensive Market For ‘Biologic’ Drugs

Europeanen hebben het geheim gevonden om enkele van ’s werelds duurste medicijnen veel betaalbaarder te maken, tot wel 80 procent goedkoper dan in de V.S.

Overheden in Europa hebben medicijnproducenten gedwongen te buigen voor prijzen en hebben de markt opengegooid voor zogenaamde biosimilars, dat zijn goedkopere kopieën van biologische geneesmiddelen gemaakt van levende organismen. De merkproducten – variërend van Humira voor reumatoïde artritis tot Avastin voor kanker – zijn dure geneesmiddelen die goed zijn voor 40 procent van de Amerikaanse farmaceutische verkoop.

Europese patiënten kunnen kiezen uit tientallen biosimilars, 50 in totaal, die de concurrentie hebben aangewakkerd en de prijzen hebben gedrukt. Europa keurde het groeihormoon Omnitrope goed als zijn eerste biosimilar in 2006, maar de VS volgden pas in 2015 met het kankerbehandelingsmedicijn Zarxio.

Nu stopt de Amerikaanse overheid met onderhandelen en hebben geneesmiddelenmakers met merknaambiologische geneesmiddelen een verscheidenheid aan strategieën gebruikt – van speciale contractdeals tot overlappende octrooien die bekend staan als “patent thickets” – om te voorkomen dat copycat-versies van hun geneesmiddelen de VS binnenkomen of marktaandeel verwerven.

Als gevolg hiervan zijn er slechts zes biosimilars beschikbaar voor consumenten in de VS.

Europese landen staan over het algemeen geen prijsverhogingen toe na de lancering van een medicijn en in sommige gevallen eist de nationale gezondheidsautoriteit dat patiënten overschakelen op minder dure biosimilars zodra het copycat-product veilig en effectief is gebleken, zei Michael Kleinrock, onderzoeksdirecteur voor IQVIA Institute for Human Data Science.

Als Susie Christoff, een 59-jarige die lijdt aan slopende artritis psoriatica, in Italië zou wonen, zouden de kosten van haar favoriete medicijn minder dan een kwart zijn van wat het in de VS is, Volgens gegevens verzameld door GlobalData, een onderzoeksbureau.

Christoff probeerde een reeks dure biologische geneesmiddelen voordat ze ontdekte dat een eenmaal per maand toegediende injectie met Cosentyx, geproduceerd door de Zwitserse geneesmiddelenfabrikant Novartis, het beste werkte.

Susie Christoff schreef zich in bij Medicare nadat ze arbeidsongeschikt was geworden vanwege verlammende artritis. Haar eigen bijdrage van bijna $1300 per maand voor Cosentyx, dat verlichting biedt, is onbetaalbaar, zegt ze. “Ik ben wanhopig”, zegt Christoff. (Chris Bartlett/for Kaiser Health News)

Zonder het medicijn, zei Christoff, kunnen haar vingers opzwellen tot de grootte van worstjes.

“Het is 24/7 constante pijn in, zoals, de enkels en voeten,” zei Christoff, die in Fairfax, Va woont. “Ik kan niet slapen, ik kan niet stilzitten. Ik huil. Ik gooi met kussens. Het is gewoon … verschrikkelijk.”

In het begin betaalde Christoff slechts $50 per maand voor Cosentyx. Maar toen een handicap haar ertoe bracht over te stappen op een Medicare Advantage-plan, liepen haar out-of-pocket kosten op tot bijna $ 1300 per maand – meer dan drie keer haar maandelijkse autolening.

Christoff, met de hulp van haar reumatoloog, dr. Angus Worthing, probeerde Enbrel, Humira en andere medicijnen voordat ze Cosentyx vond, het enige medicijn dat verlichting biedt.

Christoffs geval is “hartverscheurend”, zei Worthing.

Novartis weigerde te reageren op vragen over de prijs van Cosentyx. In plaats daarvan, net als andere farmaceutische bedrijven, Novartis zegt dat het biedt patiënt bijstand programma’s voor degenen die niet kunnen veroorloven het geneesmiddel. Christoff zei dat ze niet in aanmerking komt voor financiële hulp.

Net als andere biologische geneesmiddelen, Cosentyx kost duizenden dollars per maand. De jaarlijkse kosten van de behandeling van Christoff bedragen ongeveer 65.000 dollar in de VS. In Italië, waar concurrentie en prijsonderhandelingen een grotere rol spelen, zou het ongeveer 15.000 dollar kosten, volgens GlobalData.

In Engeland zei Dr. Christopher Griffiths, een hoofdonderzoeker aan het National Institute for Health Research die patiënten met Cosentyx behandelt, dat de National Health Service ongeveer 10.000 pond zou betalen, of minder dan 13.000 dollar.

En die drastische prijsverschillen gelden ook al is er nog geen biosimilar versie van Cosentyx beschikbaar in Europa, en dat zal misschien nog jaren duren.

De kosten van het medicijn eisen een tol van Christoff. Afgelopen zomer maakte haar progressieve ziekte het moeilijk om te genieten van de jaarlijkse familievakantie met haar drie volwassen kinderen en hun kinderen in Virginia Beach, Va.

“Ik kan niet zonder hulp op het zand gaan liggen om met mijn kinderen te spelen. Ik kan niet opstaan zonder hulp,” herinnerde Christoff zich. “Ik ben niet klaar om te stoppen met proberen. Maar ik ben er ook niet klaar voor om mijn hele pensioen erdoor te jagen om te kunnen lopen.”

In tegenstelling tot Cosentyx hebben rivaliserende geneesmiddelen – Humira, Enbrel en Remicade – in Europa allemaal te maken met biosimilar concurrentie. Alleen Remicade heeft concurrentie van een goedkopere biosimilar in de VS, en Humira zal naar verwachting geen copycat concurrent op de Amerikaanse markt hebben tot 2023. Humira, gemaakt door AbbVie, is ’s werelds best verkochte medicijn.

Eind oktober merkte Wall Street-analist Ronny Gal van Sanford C. Bernstein & Co. op dat AbbVie ermee akkoord ging om de prijs van Humira in één Scandinavisch land met 80 procent te verlagen om biosimilar-concurrentie te bestrijden. Tijdens de kwartaalconferentie van het bedrijf, zei AbbVie chief executive Richard Gonzalez dat de korting van het medicijn zo laag was als 10 procent en zo hoog als 80 procent over het hele continent, met de hoogste kortingen in de Scandinavische landen.

“Dit zijn markten waar het ‘winner takes all’ is over de hele … categorie, dus omvat ook Remicade en Enbrel,” zei Gonzalez in november, eraan toevoegend dat de Scandinavische landen ongeveer 4 tot 5 procent van de totale omzet van de internationale activiteiten van AbbVie vertegenwoordigen.

Bezorgd over hoeveel biologische geneesmiddelen de Amerikaanse gezondheidszorg en patiënten kosten, kondigde Food and Drug Administration Commissioner Scott Gottlieb deze zomer een “actieplan” aan dat het aftappen van de Federal Trade Commission voor hulp omvatte, zeggende dat hij “bezorgd” was over de biosimilar-markt.

“De industrie van merkgeneesmiddelen heeft haar succes niet opgebouwd door naïef te zijn; het zijn slimme concurrenten,” vertelde Gottlieb een publiek vol voorstanders, industrie-insiders en onderzoekers in het Washington, D.C.-Brookings Institution in Washington, D.C. in juli. “Maar dat betekent niet dat we al deze zakelijke tactieken moeten omarmen of het ermee eens zijn en denken dat ze geschikt zijn.”

Commissaris Scott Gottlieb van de Food and Drug Administration neemt vragen aan over de ontwikkeling van biosimilars tijdens een openbare hoorzitting in september op de campus van het agentschap in White Oak, Md.(Sarah Jane Tribble/KHN)

Een van deze bedrijfstactieken betreft de zogenaamde rebate traps, waarbij financiële deals worden gesloten om ervoor te zorgen dat patiënten alleen een biologicum kunnen krijgen, en geen biosimilar. Internationale geneesmiddelenmaker Pfizer beweerde in een rechtszaak van september 2017 dat door Johnson & Johnson gecreëerde uitsluitingscontracten het gebruik van zijn biosimilar door zorgverzekeraars, ziekenhuizen en klinieken verhinderden.

Johnson & Johnson’s wild succesvolle biologic Remicade, de merknaamversie van infliximab, leverde in 2017 wereldwijd $ 6,3 miljard aan inkomsten op. Pfizer lanceerde zijn copycat-medicijn, Inflectra, in de VS in oktober 2016, waarbij het in de aankondiging opmerkte dat het het medicijn zou prijzen met een korting van 15 procent op de groothandelsprijs van Remicade.

Toch zeggen gezondheidssystemen zoals Geisinger Health, gevestigd in Pennsylvania, dat ze moeite hebben gehad om over te schakelen naar het minder dure alternatief.

“J&J heeft echt goed werk verricht door zich in de markt te verschansen,” zei Jason Howay, manager van formulariumdiensten bij Geisinger.

Het gezondheidssysteem besloot uiteindelijk dat het alle volwassenen wilde overschakelen op de biosimilar van Pfizer, zeggende dat het dezelfde kwaliteit van behandeling bood. Maar Johnson & Johnson had de prijzen van andere geneesmiddelen “gebundeld” met Remicade. Dus als Geisinger zou stoppen met het gebruik van Remicade voor volwassen patiënten, zou J&J kunnen stoppen met het geven van kortingen op andere geneesmiddelen, zoals die voor cardiologie worden gebruikt, legde Howay uit. “Het weeft een zeer verward web.”

Een woordvoerster van Janssen, de belangrijkste farmaceutische dochteronderneming van Johnson &Johnson, zegt dat de geneesmiddelenmaker wel “aantrekkelijkere contractvoorwaarden” biedt aan kopers die een breder scala aan J&J-medicijnen gebruiken. “Onze contractbenadering heeft altijd prioriteit gegeven aan toegang voor patiënten en hun zorgverleners,” zegt Meredith Sharp.

Geisinger onderhandelde met biosimilar-maker Pfizer en won nog steeds lagere prijzen om de verloren besparingen op de andere J&J-geneesmiddelen goed te maken. Het bedrijf schakelt nu alle volwassen patiënten over op de goedkopere biosimilar.

Een andere bedrijfstactiek is het creëren van octrooistruiken, waarin geneesmiddelenmakers talrijke octrooien winnen om concurrenten volledig te blokkeren. Humira, dat artritis en de ziekte van Crohn behandelt, wordt in de VS door meer dan 100 octrooien beschermd. In Europa daarentegen werden in oktober goedkopere biosimilar-versies van het AbbVie-geneesmiddel op de markt gebracht, waar de octrooiwetgeving minder bescherming biedt.

Dergelijke tactieken verstikken concurrenten, volgens Bruce Leicher, een voormalig senior vice-president en algemeen adviseur voor Momenta Pharmaceuticals, een biotechnologiebedrijf in Cambridge, Massa, dat zich richt op de ontwikkeling van geneesmiddelen voor zeldzame ziekten. Kleinere bedrijven “worstelen nu” om de lancering van nieuwe geneesmiddelen te plannen. Momenta heeft in oktober de helft van zijn personeel ontslagen, inclusief Leicher, en heeft plannen aangekondigd om vijf biosimilar-ontwikkelingsprogramma’s af te schaffen.

Leicher zei dat het biosimilar-actieplan van de FDA onder Gottlieb een goede eerste stap is, maar “zou vijf jaar geleden geweldig zijn geweest om te zien.”

Andere aanhoudende regelgevingslasten hebben de goedkeuring van biosimilars ook belemmerd. Deze zomer is Medicare begonnen met het anders vergoeden van artsen en ziekenhuizen voor biosimilars. Vóór die verandering konden patiënten meer betalen voor minder dure reumatoïde artritis biosimilars dan voor de merknaam biologics.

En, in tegenstelling tot meer chemische samengestelde generieke geneesmiddelen, zoals aspirine, kan een apotheker een merknaam biologic niet automatisch vervangen door de biosimilar. Meer dan 40 staten hebben wetten aangenomen over hoe en wanneer artsen en apothekers een biosimilar mogen vervangen door een biologic. Federale richtlijnen zijn nog steeds niet vastgesteld.

Bovendien vereist de FDA dat elke biosimilarnaam een willekeurig achtervoegsel bevat, ogenschijnlijk om het te onderscheiden van het biologische geneesmiddel. Dat kan verwarrend zijn en patiënten en artsen doen geloven dat de producten aanzienlijk verschillen in kwaliteit, zei Christine Simmon, die biosimilars bevordert voor de handelsgroep Association for Accessible Medicines.

Zij zei dat de naamgevingsconventie “het vuur aanwakkert” van een breder debat over de vraag of biosimilars te vertrouwen zijn, eraan toevoegend: “Ervoor zorgen dat artsen en patiënten zich op hun gemak voelen bij de producten is een integraal onderdeel van de acceptatie.”

KHN’s verslag van de ontwikkeling, kosten en prijzen van receptgeneesmiddelen wordt gedeeltelijk ondersteund door de Laura and John Arnold Foundation.