Why I Started a Family Foundation: a Collection of Donor Legacy Statements
Ik richtte mijn familiestichting op om verschillende redenen, waarvan ik sommige op dat moment begreep en andere ik nu pas begin te waarderen. Ik besefte dat ik voldoende succes had in mijn bedrijf om mijn gezin te onderhouden en een bijdrage te leveren aan mijn gemeenschap. Ik ben er niet zeker van dat ik me realiseerde hoe moeilijk deze beslissing zou zijn om uit te voeren en hoeveel ik nog moest leren.
Mijn eigen ervaring, waarvan ik vermoed dat die niet veel verschilt van die van vele anderen, heeft me geleerd hoe moeilijk het is om intelligent te plannen, om doordacht aan anderen te geven, en om mijn kinderen te leren deel te nemen aan het proces. Ik begon mijn stichting op dezelfde manier als ik mijn bedrijf had geleid. Ik behield de controle en bepaalde de koers. In de loop van de tijd heb ik geleerd een stap terug te doen en anderen uit te nodigen.
Mijn aanvankelijke koers was gericht op grote giften, een groot verschil maken met een paar belangrijke organisaties, en persoonlijk betrokken raken bij het proces. Ik trad toe tot het bestuur van verschillende van deze organisaties en werd ondergedompeld in de activiteiten van de ontvangers. In korte tijd leerde ik de werkelijke bijdrage kennen die deze instellingen in de gemeenschap leveren. Ik leerde ook hoe moeilijk het voor hen is om fondsen te werven. Ik zag wat inefficiëntie in het proces, maar ik pikte waardevolle ideeën op over het verlenen van subsidies, donorherkenning en gemeenschapsdienst.
In de afgelopen jaren is onze stichting zich meer gaan richten op onze eigen stijl van filantropie. We genieten van het stimuleren van hetzelfde ondernemerschap in organisaties waar we in het bedrijfsleven van hebben geprofiteerd. Voor ons bieden het innovatieve, het creatieve en het gedurfde een nieuwe richting in onderwijs, kunst, wetenschap en menselijke diensten.
Toen mijn vrouw en ik ons meer op ons gemak gingen voelen met onze eigen rol in de stichting, begon ik te beseffen welk voordeel deze entiteit zou kunnen hebben voor onze kinderen. Ieder brengt een speciaal inzicht en talent mee dat onze stichting goed van pas kan komen. Ik blijf me verbazen over hoeveel mijn kinderen te zeggen hebben als ik stop met praten.
De afgelopen jaren hebben we geleerd door te luisteren naar onze professionele adviseurs, door hen te betrekken bij de administratieve activiteiten en subsidiemogelijkheden van de stichting, en door advies te vragen aan andere oprichters en deelnemers in grote en kleine stichtingen en verenigingen. We hebben nog veel meer te leren, maar sommige van onze fouten en zeker veel van onze onzekerheid zouden zijn vermeden als we één bron van schriftelijke richtlijnen hadden gehad om te raadplegen.
Ik dacht dat, toen ik me begon terug te trekken uit mijn actieve zakelijke leven, ik eindeloze uren van rust en ontspanning zou hebben, en vreesde dat ik zou lijden onder verveling en onverschilligheid. Mijn betrokkenheid bij filantropie, met inbegrip van mijn eigen stichting en veel van de organisaties die we hebben gekozen om te steunen, heeft me ondergedompeld in een nieuwe en uitdagende wereld. Ik heb het drukker dan ooit, gebruik mijn vaardigheden en ervaring, en leer al doende.
Het oprichten en leiden van een familiestichting is niet voor mensen die zich gemakkelijk storen aan regels en voorschriften. Aan de andere kant, voor degenen die graag aan anderen geven, die graag het effect van zorg op de eigen kinderen en kleinkinderen zien, en die een erfenis voor de toekomst willen achterlaten, dan heet ik u welkom in de wereld van filantropie en de familiestichting.
George N. Boone
Boone Family Foundation, San Marino, Californië
Jaar opgericht: 1983
Onze stichting begon eigenlijk als een corporatiestichting met als doel onze donaties aan de gemeenschap “glad te strijken”. Na de gedenkwaardige belastingwijziging in 1969 werd de stichting geherstructureerd en als familiestichting geëxploiteerd. Dit was gedurende een aantal jaren strikt een één-generatie operatie, maar toen onze kinderen geïnteresseerd raakten en begonnen bij te dragen aan de stichting, breidden we uit naar een twee-generatie stijl.
In juni 1995 hebben we onze statuten drastisch herzien en nu hebben we leden van de derde generatie. Ook zij raken nu geïnteresseerd en sommigen zullen binnenkort naast de status van lid ook de status van bestuurslid hebben.
Charles T. Beaird,
Charles T. Beaird Foundation, Shreveport, Louisiana
Jaar opgericht: 1960
Mijn vrouw en ik voelden dat steeds grotere aantallen kinderen in de risicocategorie vielen, vooral in het zuiden van Wayne County met zijn financiële beperkingen. Daarom hebben we de stichting opgericht om ons te richten op risicokinderen in het zuiden van Wayne County. Onze kinderen zijn onze toekomst, en ieder van ons heeft de morele plicht hen voor te bereiden op de toekomst die wij hebben geschapen.
John Colina,
Colina Foundation, Southgate, Michigan
Jaar opgericht: 1992
Mijn vrouw en ik zijn onze familiestichting begonnen om een middel te hebben om goed te doen in de gemeenschap, lang nadat wij er niet meer zijn. Nu zijn onze vijf volwassen kinderen erbij betrokken geraakt, en zij lijken net zo geïnteresseerd als wij in het helpen van onze samenleving.
De focus van de schenkingen van de Lois and Richard England Family Foundation is het ondersteunen van menselijke diensten, onderwijs en cultuur in de regio Washington, D.C., en Joodse doelen op lokaal, nationaal en wereldwijd niveau.
Richard England,
England Family Foundation, Washington, D.C.,
Jaar van oprichting: 1990
De ziekte van alcoholisme verscheurde ons gezin, totdat het getroffen lid de weg vond naar behandeling, rehabilitatie en hereniging met het gezin. Ons gezin kwam weer bij elkaar, en onder leiding van de herstellende alcoholist, begon het weer te groeien en te bloeien in de volle glorie van Gods Genade!
Elk lid van het gezin herkende de wonderen van onze verlossing en besloot samen dat wij, de Hanley Familie, moesten proberen anderen, die leden aan chemische afhankelijkheid, te helpen hun weg te vinden naar nuchterheid, stabiliteit en Gods Genade.
De Hanley Family Foundation leek het meest effectieve en verstandige mechanisme om ons plan uit te voeren. We zijn begonnen en zijn doorgegaan met die bijdragen aan de stichting die fiscaal effectief zijn. We hebben een nalatenschapsplan waarbij de stichting de ontvanger zal zijn van in wezen alle middelen van de stichtende families. De eerste generatie beheert momenteel de Hanley Family Foundation, maar de tweede en derde generatie worden er steeds meer bij betrokken naarmate zij zich voorbereiden om de stichting te beheren als het hun beurt is.
J.W. Hanley,
Hanley Family Foundation, Roaring Gap, North Carolina
Jaar opgericht: 1994
Mijn echtgenoot, Larry Hite, begon onze familiestichting in 1987 met een eerste gift van $250.000, na enig succes in de beleggingswereld. Hij zag een stichting als een mogelijkheid om zijn liefdadigheidswerk voor de rest van zijn leven te plannen en om dit op een meer doordachte manier te doen. Een belangrijke factor in zijn beslissing was dat de stichting een prachtig voorbeeld zou zijn voor zijn kinderen, die op dat moment zeven en vijf jaar oud waren. Het zou een nalatenschap zijn, die ze hopelijk als volwassenen samen zouden beheren en die hen een gemeenschappelijk doel zou geven.
Hoewel ze nog steeds klein blijft, is onze familiestichting sinds haar oprichting aanzienlijk gegroeid, aangezien mijn man zijn oorspronkelijke investering is blijven aanvullen. Momenteel geven we meer dan $300.000 per jaar weg, waarbij een aanzienlijk deel van de subsidies tussen de $15.000 en $35.000 ligt. Mijn man en ik zijn de belangrijkste beheerders en samen met een adviseur ben ik verantwoordelijk voor het beheer van de stichting. Hoewel we subsidies verlenen op een aantal verschillende gebieden, is een van onze speciale interesses het beleid inzake kinderwelzijn, een zorg die is aangewakkerd door mijn eigen veel vroegere ervaring als sociaal werker met kinderen in pleeggezinnen. Deze achtergrond heeft mij een goed perspectief gegeven van waaruit ik het werk van potentiële begunstigden kan evalueren en heeft geholpen om de financieringsdoelen te verduidelijken.
We denken er nu over na hoe we onze dochters, momenteel 17 en 20 jaar oud, bij de stichting kunnen betrekken. Een eerste praktische inleiding tot de stichting werd gegeven aan elk meisje toen ze een junior werd op de middelbare school. In samenwerking met een adviseur kreeg elk meisje de kans om een schenking van $5.000 te doen aan een organisatie van haar keuze. Dit hield in dat er gesprekken werden gevoerd om een interessegebied te bepalen en dat er bezoeken werden gebracht aan non-profitorganisaties voordat de uiteindelijke beslissing werd genomen. Onze oudste dochter heeft een schenking gedaan aan een naschools programma in Newark en onze jongste dochter heeft een fotografieprogramma voor kinderen in een museum uitgekozen. Dit is een begin van wat hopelijk een levenslange onderneming zal worden.
Sybil Hite,
The Hite Foundation, Summit, New Jersey
Jaar van oprichting: 1987
Philantropie was geen traditie in mijn familie van herkomst, dus was het belangrijk voor mij om een institutionele structuur te creëren waarmee mijn kinderen zich konden identificeren. Ik vind dat partnerschappen tussen familiebedrijven vaak tot conflicten leiden; filantropie binnen de familie brengt ons vaak dichter bij elkaar. Elk familielid wordt aangemoedigd zijn of haar eigen passies na te jagen, betrokken te zijn en te ervaren hoe het is om zowel gever als gever te zijn.
Swanee Hunt,
The Swanee Hunt Family Foundation, Cambridge, Massachusetts
Jaar van oprichting: 1981
Mijn echtgenoot George en ik komen allebei uit een eerste generatie Russisch immigrantengezin. Onze beide ouders zijn naar de VS gevlucht omdat zij geloofden dat in Amerika grote kansen lagen en zij deel wilden uitmaken van de Amerikaanse droom. Als ons iets goeds of wonderlijks overkwam, zei mijn moeder altijd: “Alleen in Amerika is dit mogelijk.” Dus, zodra we financieel in staat waren, begonnen we Stichting RGK om terug te betalen en Amerika te bedanken voor het geven van de mogelijkheid om sommige van onze dromen te verwezenlijken en om anderen te helpen hun dromen te verwezenlijken.
Ronya Kozmetsky,
RGK Foundation, Austin, Texas
Jaar opgericht: 1966
Na na de Tweede Wereldoorlog samen met mijn vader een productiebedrijf te hebben opgestart en er drieëndertig jaar mee te hebben gewerkt, vonden we onszelf voor het eerst in ons leven liquide en schuldenvrij toen het bedrijf werd verkocht! Mijn vrouw en ik realiseerden ons dat onze persoonlijke wensen en behoeften niet veel waren. We besloten dat we de kans hadden om het land, de staat en de gemeenschap terug te betalen die ons de kans hadden gegeven om het bedrijf te ontwikkelen. We vormden de Lipscomb Family Foundation met een deel van de activa verkregen uit de verkoop.
De Lipscomb Family Foundation werd oorspronkelijk opgericht om vijf instellingen te helpen, allemaal binnen de staat South Carolina. Ons doel was om voortdurend activa aan de stichting toe te voegen om het corpus op te bouwen tot een niveau waarop het voldoende rendement zou genereren om zinvolle dingen te doen. Tussen 1980 en 1996 hebben wij het corpus 550 % kunnen verhogen door extra giften en goed beheer, terwijl wij meer dan het dubbele van de oorspronkelijke financiering van de stichting hebben uitgekeerd.
In 1994 zagen wij in dat onze vier dochters belangstelling voor de stichting hadden ontwikkeld. We brachten hen in het bestuur en begonnen met hun opleiding. Door het bijwonen van stichtingsopleidingen en conferenties hebben zij een uitstekende brede en specifieke opleiding gekregen in het zakendoen van verantwoorde, creatieve filantropie. We realiseerden ons al snel dat het coördineren van bestuursvergaderingen met deze trainingsbijeenkomsten een zeer effectieve planning is voor ons gezin. We verlengen ons verblijf op de conferentieplaats met één of twee dagen; gericht bestuurswerk wordt snel gedaan zonder de afleidingen van het alledaagse leven.
We geloven dat het betrekken van de volgende twee generaties terwijl de oprichters nog actief zijn, onze visie hopelijk zal doorgeven aan de jonge mensen van de familie. De deelname van onze dochters en hun kinderen (op een beperkt geassocieerd niveau) is een forum geworden voor het aanknopen van nauwere familiebanden en het vormen van coöperatieve belangen en projecten. Onze dochters en hun gezinnen wonen in vier verschillende delen van het land. Elk heeft belangen en filantropische zorgen waar zij zich bevindt. Wij besloten om elk van de gezinnen van onze dochters tien procent van de jaarlijkse beurs te geven om te gebruiken voor de hulpbehoevenden in hun respectieve gemeenschappen. Onze dochters moedigen nu hun oudere kinderen aan om betrokken te zijn bij het onderzoek naar beurzen waar zij wonen. Onze kleinkinderen, door de tien procent toewijzing van hun moeders, zijn begonnen te leren wat responsieve, verantwoordelijke filantropie is.
Het saldo (zestig procent) van de schenkingsfondsen wordt gedeeltelijk gebruikt ter ondersteuning van de organisaties die in de loop der jaren de belangrijkste interesses van de oprichters zijn geweest. Elke subsidieaanvraag staat op zijn eigen merites zoals besloten door het bestuur. Alle bestuursleden zijn betrokken bij de beoordeling van de subsidieaanvragen en hebben de mogelijkheid de subsidie goed te keuren of af te keuren.
Onze stad, staat, onderwijsinstellingen, musea, ziekenhuizen en kerk hebben de kwaliteit van ons leven verrijkt. Het was een heel natuurlijk besluit om te proberen een klein beetje terug te geven van de goedheid die wij en onze kinderen zoveel jaren hebben ontvangen. Als familie zijn we naar elkaar toegegroeid, zijn we gevoeliger geworden voor de behoeften van anderen en leren we dagelijks nieuwe concepten terwijl we proberen goede rentmeesters van onze zegeningen te zijn.
Guy F. Lipscomb,
Lipscomb Family Foundation, Columbia, South Carolina
Jaar opgericht: 1979
Bij de verkoop van mijn educatieve uitgeverij wilde ik gebruik maken van de beperkte mogelijkheid die de belastingwetgeving bood om een grote liefdadigheidsschenking te doen zonder specifieke begunstigden te noemen. Dit stelde mij en mijn familie in staat om samen, na verloop van tijd, gebieden van basis/middelbaar onderwijs te onderzoeken waar wij zowel onze kennis als onze financiële middelen zouden kunnen inbrengen.
Onze familie is allemaal betrokken geweest bij het onderwijs; mijn vrouw en ik als uitgevers; mijn oudste zoon als wiskundeleraar op een middelbare school; en mijn jongste zoon als parttime werknemer van een bedrijf en als student aan een graduate business school die betrokken was bij een programma voor totaal kwaliteitsmanagement.
We zagen een stichting als een manier om ons werk in het onderwijs op nieuwe manieren voort te zetten, zonder de noodzaak dat projecten commercieel levensvatbaar moesten zijn. Aanvankelijk hoopten wij manieren te vinden om de professionele ontwikkeling van leraren te verbeteren op manieren die verder gingen dan wat wij als uitgevers hadden kunnen doen. Onze stichting heeft vanaf het begin veel van onze inspanningen op dit gebied gericht, en we hebben met genoegen samengewerkt met andere stichtingen en onderwijsinstellingen om dit doel te bereiken.
Ik hoopte dat onze stichting als lijm zou dienen om onze familie te helpen samen te komen met een gemeenschappelijk doel. Sinds de oprichting van de stichting zijn mijn kinderen getrouwd en hebben hun eigen kinderen gekregen, en we nemen de echtgenoten op in het stichtingsbestuur. Ik ben nog hoopvoller dan ik aanvankelijk al was, dat de stichting ons allen een middel zal verschaffen om gedeelde waarden te verwoorden en een middel om doelen te bereiken die de samenleving zullen verbeteren en tegelijkertijd de familiebanden tussen de generaties zullen versterken.
Alfred L. McDougal
McDougal Family Foundation, Chicago, Illinois
Jaar van oprichting: 1994
Leave a Reply