Wet van Engel

Wat is de Wet van Engel?

De Wet van Engel is een economische theorie die de relatie beschrijft tussen inkomen en voedseluitgaven. De wet stelt dat naarmate het gezinsinkomen stijgt, het percentage van het inkomen dat aan voedsel wordt besteed, daalt. De theorie werd geïntroduceerd door Ernst Engel, een Duitse econoom en statisticus, in 1857. Naast de Wet van Engel is hij ook beroemd om de Engel-curve in de micro-economieMicro-economieMicro-economie is de studie van hoe individuen en bedrijven keuzes maken met betrekking tot de allocatie en het gebruik van middelen. Het is ook.

Inzicht in de wet van Engel

De wet van Engel is een observatie in de economie. De wet stelt dat naarmate het inkomen van een gezin toeneemt, het deel van het inkomen dat aan voedsel wordt besteed afneemt, hoewel de absolute uitgaven in dollars aan voedsel nog steeds toenemen.

De wet van Engel gaat er niet van uit dat de uitgaven aan voedsel constant blijven naarmate het gezinsinkomen toeneemt. Bijvoorbeeld, een gezin met een maandinkomen van $5.000 besteedt $2.000 aan voedsel, dat 40% ($2.000/$5.000) van zijn budget uitmaakt. Als het inkomen van dit gezin met 40% stijgt tot $7.000, zal het $2.500 aan voedsel uitgeven.

Hoewel de absolute uitgaven aan voedsel met 25% stijgen, daalt de relatieve verhouding tot het inkomen tot 35,7% ($2.500/$7.000). De daling van de verhouding kan worden verklaard door de lagere stijging van de voedseluitgaven in verhouding tot de stijging van het inkomen.

Implicaties van de wet van Engel

Inkomenselasticiteit van de vraag naar voedsel

De wet van Engel impliceert dat de inkomenselasticiteit van de vraag naar voedsel positief is, maar minder dan 1. De inkomenselasticiteit van de vraag is een maat voor de gevoeligheid van de hoeveelheid vraag naar een goed voor elke procentuele verandering in het inkomen. Zij wordt berekend door de procentuele verandering in de hoeveelheid van de vraag te delen door de procentuele verandering in het inkomen van de consumenten.

Wanneer het gezinsinkomen stijgt, stijgen doorgaans ook de uitgaven voor de voeding van dat gezin, wat wijst op een positieve relatie tussen het inkomen van de consumenten en de vraag naar voeding. Dit wijst op een positieve relatie tussen het inkomen van de consument en de vraag naar voedsel. Dit wijst erop dat de inkomenselasticiteit van voedsel positief is.

De stijging van de uitgaven voor voedsel verloopt echter trager dan de stijging van het inkomen van de consument, hetgeen leidt tot een daling van het aandeel. In het bovenstaande voorbeeld leidt een inkomensstijging van 40% tot een stijging van de voedseluitgaven met 25%. Uitgaande van constante eenheidsprijzen van voedsel geeft dit een inkomenselasticiteit van 0,625 (20%/40%) voor voedsel. De vraag naar voedsel is dus inelastisch ten opzichte van het inkomen.

Engelcoëfficiënt

De wet vanEngel ondersteunt dat huishoudens met een lager inkomen een groter deel van hun inkomen aan voedsel besteden dan huishoudens met een midden- of hoger inkomensniveau. Voedselconsumptie maakt meestal een groot deel uit van het budget van een arm gezin, omdat de rijken de neiging hebben om grotere delen van hun inkomen te besteden aan andere items, zoals entertainment en luxegoederen.

De theorie kan worden uitgebreid naar een landelijke schaal en ondersteunt dat ontwikkelde landenDe ontwikkelde economieEen ontwikkelde economie is een regio, meestal een land, met een hoog niveau van rijkdom en middelen beschikbaar voor haar bewoners of burgers met een hoger gemiddeld huishoudinkomen zien een lager deel van het inkomen besteed aan voedsel – dat wordt gemeten door de Engel coëfficiënt – dan de ontwikkelingslanden met een lager inkomen. De Engelcoëfficiënt van een land weerspiegelt zijn economische status. Een dalende Engel-coëfficiënt wijst meestal op economische groei met een stijgend inkomensniveau in het land. Omgekeerd duidt een stijgende Engel coëfficiënt op een daling van het inkomensniveau van een land.

Wat is de Engel Curve?

Een relevant concept is de Engel curve, waarvan de Wet van Engel een uitvloeisel is. De Engel-curve beschrijft hoe de bestedingen aan een bepaald goed variëren met het huishoudinkomen, hetzij in verhouding of in absolute dollarbedragen. De vorm van een Engel curve wordt beïnvloed door demografische variabelenDemografieDemografie verwijst naar de sociaal-economische kenmerken van een bevolking die bedrijven gebruiken om de productvoorkeuren en het koopgedrag van klanten te identificeren. Met de kenmerken van hun doelmarkt kunnen bedrijven een profiel opbouwen voor hun klantenbestand. zoals leeftijd, geslacht en opleidingsniveau, evenals andere consumentenkenmerken.

De Engel-curve varieert ook voor verschillende soorten goederen. Met het inkomensniveau als x-as en de bestedingen als y-as, vertonen de Engel-curven opwaartse hellingen voor normale goederen, die een positieve inkomenselasticiteit van de vraag hebben. Inferieure goederenInferieure goederen zijn een soort goederen waarvan de vraag een omgekeerd evenredig verband vertoont met het inkomen van de consument. Dit betekent dat de vraag naar de goederen afneemt bij een stijging van het inkomen van de consument of bij een uitbreiding van de economie (waardoor het inkomen van de bevolking in het algemeen zal stijgen). met een negatieve inkomenselasticiteit, negatieve hellingen voor hun Engel-curven aannemen. In het geval van voedsel is de Engel-curve concaaf naar beneden met een positieve maar dalende helling.

Meer bronnen

CFI is de officiële leverancier van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA)™CBCA®-certificeringDe Certified Banking & Credit Analyst (CBCA)®-accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer omvat. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière vooruit te helpen, zullen de aanvullende CFI-bronnen hieronder nuttig zijn:

• Geaggregeerd vraag en aanbodGeaggregeerd vraag en aanbod verwijst naar het concept van vraag en aanbod, maar toegepast op een macro-economische schaal. Geaggregeerd aanbod en geaggregeerde vraag worden beide uitgezet tegen het geaggregeerde prijsniveau in een land en de geaggregeerde hoeveelheid uitgewisselde goederen en diensten
• ElasticiteitElasticiteit is een algemene maatstaf voor de responsiviteit van een economische variabele op een verandering in een andere economische variabele. Economen
• Short-Run aanbodShort-Run aanbodDe korte termijn is de periode waarin ten minste één input vastligt – in het algemeen materiële vaste activa (PBM). Een stijging van de vraag
• Normale goederenNormale goederen zijn een soort goederen waarvan de vraag een rechtstreeks verband vertoont met het inkomen van een consument. Dit betekent dat de vraag naar normale goederen