We vroegen een expert om uit te leggen waarom Dido's Lament ons hart iedere keer weer breekt

24 maart 2017, 15:31 | Bijgewerkt: 6 januari 2021, 16:24

Is het mogelijk om dit meesterwerk van Purcell te horen zonder te snikken? Wij denken van niet. Dus vroegen we klavecinist en dirigent Trevor Pinnock om precies uit te leggen hoe Purcell ons elke keer weer tot tranen toe roert.

Dido’s Lament uit Purcells opera Dido and Aeneas is misschien wel het droevigste muziekstuk ooit geschreven. Maar hoe precies manipuleert Purcell onze emoties om er zeker van te zijn dat we iedere keer als we het horen weer in tranen uitbarsten?

We gingen langs bij de legendarische klavecinist en dirigent Trevor Pinnock om hem te vragen uit te leggen wat Purcell doet in deze wereldberoemde aria en wat het zo’n tranentrekker maakt.

1 Een bas van vijf maten tegen een melodie van negen maten

Draag met ons mee, we realiseren ons dat we erg technisch zijn geworden hier in het begin. Maar, zoals Trevor uitlegt, het feit dat de melodie doorloopt aan het eind van één frase van de grond-melodie betekent dat je van meet af aan opgewonden raakt.

2 Het ‘Remember Me’-motief

Ah, die smachtende melodie. Maar waarom klinkt het precies als de verwoeste kreet van een vrouw die voor altijd van haar geliefde is gescheiden? Trevor legt het uit:

3 Scheve appoggiaturas in de melodielijn

Deze ornamenten (vergelijkbaar met grace notes of passing notes) doorspekken deze aria. En dat is onderdeel van Purcells meesterplan om u huilend in uw operaglazen te krijgen:

4 Vallende zinnen in de melodie

Deze, legt Trevor uit, staan in principe voor DESPAIR.

5 Een reeks appoggiaturas in de snaren

Ja, het zijn weer die geniepige ornamentjes, die je hart binnendringen en het doen breken.

Maar breekt Dido’s Lament nog steeds Trevor Pinnock’s hart?

Hij heeft het ontelbare keren gehoord, bijna net zo vaak vanaf het klavecimbel gedirigeerd en tot in detail bestudeerd, dus breekt Purcells meesterlijke aria nog steeds Trevor Pinnocks hart?