Wat zijn de verschillen tussen FPLC en HPLC

FPLC staat voor fast protein liquid chromatography en HPLC staat voor high performance liquid chromatography. Hoewel beide technieken op elkaar lijken, zijn er belangrijke verschillen in hun chromatografische methoden. HPLC is een analysetechniek die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor de kwantitatieve en kwalitatieve analyse van vloeibare monsters. FPLC daarentegen is een zuiveringstechniek die wordt gebruikt om eiwitmengsels te scheiden en de gescheiden componenten van belang te verzamelen. Terwijl zowel HPLC als FPLC gebruik maken van pompen, detectoren, kleppen en software, maakt FPLC ook gebruik van pH- en geleidbaarheidsmonitoren, alsmede van fractiecollectoren. Een andere manier om HPLC van FPLC te onderscheiden is dat HPLC als een analytische techniek wordt beschouwd, terwijl FPLC een preparatieve techniek is.

In HPLC worden verschillende methoden gebruikt voor scheidingen, waarvan omgekeerde-fasechromatografie de meest gangbare is. HPLC gebruikt oplosmiddelen voor de mobiele fase en FPLC gebruikt zoutbuffers voor de mobiele fase. Bij FPLC worden verschillende zuiveringsmethoden gebruikt, waaronder ionenwisseling, gelfiltratie en affiniteit, alsook andere minder gebruikte methoden. FPLC-zuivering is gewoonlijk een meerstapsproces dat een combinatie van methoden omvat.

HPLC-pompkoppen zijn vervaardigd van roestvrij staal en het debiet bedraagt gewoonlijk niet meer dan 10 ml/min, terwijl de tegendruk gewoonlijk 6000 psi en hoger kan zijn. FPLC-pompkoppen zijn gemaakt van titanium of PEEK-materialen en bench-top pompen kunnen debieten leveren van 150 ml/min, maar een tegendruk van ongeveer 725 psi bij deze hoge debieten. De debieten bij FPLC zijn gewoonlijk hoger dan bij HPLC, waar de tegendrukken gewoonlijk lager zijn.

De kolommen verschillen ook, evenals de kolommaterialen en de deeltjesgrootte. De HPLC-kolommen zijn vervaardigd van roestvrij staal. FPLC-kolommen zijn gemaakt van ofwel glas met een boven- en onderkant van hars van hoge kwaliteit, ofwel PEEK.

De meeste HPLC-harsen zijn gemaakt van silicakorrels met kleine deeltjesgrootte die tegen zeer hoge tegendruk bestand zijn. Bij FPLC wordt gebruik gemaakt van agarose, polymeermaterialen of silicamaterialen. De deeltjes voor FPLC zijn groter en hebben een grote poriegrootte. De FPLC-harsen zijn niet zo goed bestand tegen zeer hoge tegendrukken als gevolg van het eerder genoemde materiaal en de eerder genoemde afmetingen.

HPLC maakt gewoonlijk gebruik van roestvrij staal in het stromingstraject. In een FPLC-stroombaan wordt roestvrij staal vermeden en vervangen door titanium, PEEK en andere hoogwaardige composieten.

HPLC wordt gebruikt om verbindingen met een klein molecuulgewicht te scheiden. FPLC wordt gebruikt voor het zuiveren van grote biomoleculen zoals eiwitten, nucleotiden en peptiden.

De software verschilt ook tussen de twee technieken. HPLC-chromatografiesoftware bestuurt de instrumentatie en analyseert de gegevens. FPLC-software bestuurt de modules en integreert de verzameling van de gezuiverde monsters in de fractiecollector. Naast de controle van UV-absorptie controleren FPLC-systemen ook de pH en de geleidbaarheid.

De prestaties van zowel HPLC als FPLC zijn verbeterd sinds hun introducties. In 1969 werd de eerste HPLC commercieel geïntroduceerd door Waters Corporation. Het eerste FPLC-systeem werd in 1982 ontwikkeld door Pharmacia. Tegenwoordig bieden meer bedrijven HPLC-oplossingen aan dan FPLC-oplossingen.