Waarom hou je niet van me? Je vroeg het aan Google – hier is het antwoord

Waarom hou ik niet van je? Nou, ik ken je nauwelijks! Misschien is dit het probleem – ik denk dat velen van ons, mezelf inbegrepen, de neiging hebben om het gevoel geliefd te zijn te verwarren met het gevoel begrepen te worden. Als we ons niet begrepen voelen, kan het gevoel van eenzaamheid en isolement verstikkend zijn. Dat gevoel is misschien wat ons ertoe aanzet om onze lastigste, tederste en meest menselijke gevoelens naar het internet te brengen, op zoek naar een troostend automatisch antwoord.

Ik ben verliefd geweest op iemand die niet van me hield, en tijdens die ellendige periode ging ik online om antwoorden te zoeken op de vragen die ik te bang was om hem te stellen. Natuurlijk was er geen enkel antwoord dat me tevreden zou hebben gesteld, en ik was in wezen op zoek naar de informatie die me beminnelijk zou maken. Ik vroeg me af of ik hem voor me kon winnen door af te vallen, zachter te spreken, minder vaak te praten of door verliefd te worden op iemand anders. Maar je kunt een persoon niet voor je winnen, en als je je beperkt tot de vraag waarom er niet van je gehouden wordt, heb je de wedstrijd al verloren.

Natuurlijk is er veel meer aan de hand dan een verkeerd afgelopen romance. Helaas groeien sommige mensen op in een omgeving waarin ze geen liefde en genegenheid krijgen van hun familie. Het kan moeilijk zijn om later in je leven liefde te vinden als je er als kind niet genoeg van hebt ervaren. Hoe kun je het herkennen, of weten hoe het je moet laten voelen? In 1996 deed professor in psychologie en neurowetenschappen Ruth Feldman baanbrekend onderzoek naar de verzorging van premature baby’s.

Men dacht dat het het beste was om baby’s die te vroeg waren geboren niet vast te houden en te knuffelen, om de verspreiding van ziektekiemen te beperken wanneer hun immuunsysteem kwetsbaar was. Feldman ontdekte echter dat wanneer een controlegroep van baby’s ten minste een uur per dag werd vastgehouden, ze betere slaappatronen, focus en concentratieniveaus hadden – voordelen die nog steeds zichtbaar waren toen de kinderen 10 jaar oud waren. Als we ons geliefd voelen, bloeien we op. Onze behoefte om ons geliefd te voelen is oer, dus als we vragen “Waarom hou je niet van me?”, stellen we misschien eigenlijk een vraag over onze eigen overleving.

De pose komt vaak voor in de popcultuur. “Waarom hou je niet van me?” is gejammerd door een breed scala van artiesten, waaronder Beyoncé, Hank Williams, de Red Hot Chilli Peppers en intrigerend, iemand die zichzelf de Jazzy Elf noemt. Het is de titel van een aflevering van Nashville, en het is gevraagd schuin door een groot aantal fictieve helden en heldinnen. Het antwoord was, variërend van “Omdat ik een vampier ben en ik niet bereid ben om je in te wijden in de wereld van de ondoden”, of “Omdat je van je man houdt, en als je niet op dit vliegtuig naar Lissabon stapt, zul je er spijt van krijgen … binnenkort, en voor de rest van je leven”, of “Omdat ik liever naar het schoolbal ga met Andrew McCarthy.”

In de films wordt onbeantwoorde, obsessieve liefde afgeschilderd als iets dat nobel en noodzakelijk is, ook al kan de werkelijkheid schadelijk en ongezond zijn. Er is een doordringend gevoel van romantische aanspraak. We worden ertoe gebracht te geloven dat het eisen om te weten waarom we niet geliefd zijn een manier is om de plot van ons leven vooruit te stuwen, en dat als we maar genoeg vragen, onze gevoelens tegen de derde akte wel wederkerig zullen zijn.

Aan iemand vragen waarom hij niet van ons houdt, zal nooit een bevredigend antwoord opleveren. De vraag kan echter meer liefde in ons leven brengen als we het zien als een oproep tot actie. Als we vragen waarom we niet geliefd zijn, is dat een teken dat we een betere manier moeten vinden om van onszelf te houden. Het ontwikkelen van eigenwaarde is moeilijk, en als we omringd zijn door externe bronnen van potentiële validatie – likes en retweets – kan het heel moeilijk zijn om in onszelf te kijken en een gevoel van acceptatie te vinden. Denk aan de laatste scène van The Social Network, met Jesse Eisenberg als Mark Zuckerberg die op de refresh-knop van de Facebook-pagina van zijn ex drukt, starend in de leegte die hij heeft gecreëerd en wachtend op bevestiging dat hij geliefd, geliked en geaccepteerd is.

Telkens als ik verstrikt raak in de doemcirkel van de uitsteller – de Twitter-Instagram-Twitter-Facebook-Email-Twitter-check die de ongedisciplineerde freelance schrijver vervloekt – vraag ik het universum of ik geliefd ben. Het antwoord is nooit bevredigend. Als ik mezelf eraan herinner wat meer eigenliefde en zelfrespect op te brengen, kan ik de liefde die er in mijn leven is beter waarderen, in plaats van gefixeerd te raken op wie die liefde niet geeft.

Niet iedereen zal van ons houden, maar dat betekent niet dat we niet beminnelijk zijn. Niet iedereen zal aardig voor ons zijn, dus het is vooral belangrijk dat we aardig zijn voor onszelf, en dat we de tijd nemen om die delen te voeden die verzorging nodig hebben. Als we ons tot het internet wenden om erachter te komen waarom we niet geliefd zijn, moeten we die vraag misschien eerst aan onszelf stellen – en we moeten bereid zijn alles te doen wat nodig is om het antwoord te veranderen.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragrafen}{highlightedText}}

{#cta}{{text}{{/cta}}

Houd me in mei op de hoogte

• Delen op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via E-mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op Pinterest
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger