vet-Anatomie

Beschrijving

In de anatomie van gewervelde dieren zijn ribben (Costae) de lange gekromde beenderen die de ribbenkast vormen. Bij de meeste viervoeters omsluiten de ribben de borstkas, waardoor de longen kunnen uitzetten en de ademhaling wordt vergemakkelijkt doordat de borstholte groter wordt. Zij dienen ter bescherming van de longen, het hart en andere inwendige organen van de borstkas. Bij sommige dieren, vooral slangen, kunnen ribben steun en bescherming bieden voor het hele lichaam.

De ribben zijn opgebouwd uit:

• Een dorsaal benig (beenderig) deel (in het latijn het os costale genoemd, en niet costae) onderverdeeld in kop, hals, tuberkel en het lichaamslichaam (schacht)
• Een ventraal kraakbenig deel, het costale kraakbeen genoemd, dat met de rib verbonden is aan de costochondrale verbinding en dat door zijn sternale uiteinde scharniert met het sternum (de sternocostale gewrichten vormend).

De ware ribben (sternale ribben) zijn rechtstreeks verbonden met het borstbeen, de valse ribben (asternale ribben) zijn indirect verbonden met het borstbeen door zich te verenigen met het kraakbeen van de rib ervoor en zo de costale boog te vormen, en de zwevende ribben zijn de meest caudale ribben, waarvan het kraakbeen vrij eindigt in de musculatuur zonder aanhechting aan een aangrenzend kraakbeen.

Het aantal ribben verschilt per soort:

• Carnivoren:12-14 (9 sternale, 4 asternale)
• Honden: 13 (9 sternale, 4 asternale)
• Varkens: 13-16 (7 sternale, 7-8 asternale)
• Herkauwers: 13 (8 sternaal, 5 asternaal)
• paard 18 (8 sternaal, 10 asternaal)