Veiligheidstips voor wandeltochten met kinderen
De zomer is begonnen en veel gezinnen zijn druk bezig met het plannen van kampeer-, wandel- en andere outdooravonturen. Zoals bij elke onderneming in de wildernis – vooral met kinderen – loont het de moeite om van tevoren na te denken over de veiligheid.
We spraken met de plaatselijke wandelvader Mike Loney over zijn belangrijkste veiligheidstips voor gezinnen die op pad gaan. Loney is sinds 2002 vrijwilliger bij Snohomish County Volunteer Search and Rescue (SCVSAR). Zijn ervaringen als vader en als redder geven hem een dubbele kijk op hoe je je moet voorbereiden op wandelen en kamperen met kinderen. Hier volgen enkele van zijn aanbevelingen over hoe je je moet uitrusten, wat je moet doen als je kind verdwaalt en voor welke gevaren je moet oppassen. Plus, we hebben opgenomen wat te doen als je een wild dier tegenkomt.
Geef de juiste uitrusting voor kinderen en leer ze hoe ze het moeten gebruiken.
Het eerste waar je aan moet denken, zegt Loney, is dat elk kind een fluitje om zijn of haar nek moet hebben, plus een rugzak gevuld met regenkleding, een warme muts, handschoenen, voedsel en water. Voeg daaraan toe een ruimtedeken om hen heen te wikkelen en een zitkussen om hen van de natte en koude grond af te houden.
Loney merkt op dat kinderen vanaf de peuterleeftijd een pakje kunnen dragen met deze items, die relatief licht zijn. Veel kinderen voelen zich belangrijk bij het dragen van een deel van hun eigen uitrusting, en ouders zullen veel kind-specifieke packs vinden om uit te kiezen bij REI en andere outdoor retailers.
Voor de wandeling, leer kinderen hoe ze het zitkussen uittrekken, hun warme kleren aantrekken en de ruimtedeken openmaken en zichzelf erin wikkelen. Als ze een hoofdlamp of zaklamp in hun rugzak hebben, leer ze dan hoe ze die aan moeten zetten.
Volwassenen moeten deze spullen natuurlijk ook bij zich hebben, naast de Tien Eerste Levensbehoeften.
Weten wat te doen als kinderen van je gescheiden raken.
Neem voor de wandeling de tijd om kinderen te leren wat ze moeten doen als ze in het bos van hun ouders gescheiden raken en hoe ze de hulpmiddelen in hun rugzak moeten gebruiken. Eerst moeten ze een boom vinden en daar in de buurt blijven. Mensen zijn makkelijker te vinden als ze blijven zitten. “Knuffel een boom en blijf daar; die boom is je vriend,” zegt Loney. “Door te zeggen ‘zoek een boom die een vriendelijke boom wordt’, wordt het als een knuffeldier en zijn ze eerder geneigd om zich aan die boom vast te klampen en op zijn plaats te blijven.”
Eenmaal gesitueerd bij een boom, moeten kinderen het fluitje gebruiken. Een fluitje is belangrijk, zegt Loney, omdat het erg moeilijk is om mensen in het bos alleen met hun stem te vinden. Het geluid van een fluitje gaat veel verder, en mensen kunnen veel langer blijven fluiten dan om hulp blijven roepen. Het is niet nodig om kinderen een specifieke SOS-roep aan te leren; zoek- en reddingswerkers zullen elk fluitje dat ze horen controleren. (De Washington Trails Association beveelt aan ze te leren drie korte stoten te fluiten, en dan tot drie te tellen voordat ze opnieuw fluiten.)
Stel kinderen gerust dat ze niet in de problemen komen als ze verdwalen; veel kinderen zijn terughoudend om in het bos te roepen omdat ze bang zijn voor vreemden of om gestraft te worden. Kinderen moeten weten dat het in orde is om hulp te vragen, en om te roepen en te antwoorden als ze vreemden hun naam horen roepen. Als kinderen bang zijn voor wilde dieren, kan hard op een fluitje blazen hen ook helpen het gevoel te krijgen dat ze de dieren verjagen.
Herhaal de veiligheidsinstructies bij elke wandeling om ze vers in het geheugen van uw jonge ontdekkingsreiziger te houden.
Ken het pad en volg de veiligheidsregels voor wandelen.
Voor uw wandeling, onderzoek het pad dat u hebt gekozen om te begrijpen wat voor soort potentiële gevaren er kunnen zijn op de door u gekozen route. De reisverslagen van de Washington Trails Association zijn hiervoor een fantastische bron. Zorg ervoor dat kinderen leren zich aan de basisveiligheidsregels te houden. Dit zijn enkele goede praktijken.
- Blijf in het zicht. Vertel kinderen dat ze hun ouders te allen tijde moeten kunnen zien. Overweeg kinderen voorop te laten lopen, met een volwassene achterop om iedereen in de gaten te houden.
- Let op het pad. Sommige bergpaden lopen door lawinespleten, of gaan over steile hellingen waar brokstukken kunnen vallen.
- Neem extra voorzorgsmaatregelen in de buurt van water. Houd kinderen voortdurend in de gaten als ze in de buurt van water zijn. Kijk uit voor steile oeverranden die in snel water vallen en glibberige keien waardoor kinderen hun voeten kunnen verliezen. Als je gaat waden, blijf dan bij zeer ondiepe gebieden met goede houvast, zachte stroming en een veilig instappunt.
- Stem af op tieners. Loney waarschuwt dat tieners speciale begeleiding nodig hebben, omdat ze de neiging hebben onbevreesder te zijn. Veel tieners komen in de problemen door in verboden gebieden te klimmen. In zijn zoek- en reddingswerk heeft hij verschillende reddingen gehad waarbij mensen van steile hellingen tuimelden, en toen ze eenmaal begonnen te glijden, gingen ze sneller en konden ze niet meer stoppen.
- Kijk achterom, zodat je niet verdwaalt. Als je op het pad bent, neem dan de tijd om achterom te kijken naar de weg die je hebt afgelegd. Een pad ziet er anders uit als je je omdraait, en knooppunten zijn bijzonder belangrijke plaatsen om je een beeld van te vormen, zodat je weet welke kant je op moet. Herinner kinderen eraan om altijd te wachten bij splitsingen van paden.
- Draag kaartinstrumenten: Ouders moeten een kaart en kompas of een GPS-apparaat bij zich hebben, en weten hoe ze die moeten gebruiken.
Voorkom (en let op tekenen van) onderkoeling en uitdroging.
Ken en let op de tekenen van onderkoeling en uitdroging. “Het belangrijkste teken van onderkoeling bij kinderen is rillen,” zegt Loney. “En dat is het moment om iets te doen, want als het verder gaat dan dat, dan is onderkoeling eigenlijk vrij moeilijk om te keren in het veld.” Verdere symptomen kunnen zijn: lusteloosheid, beoordelingsfouten of erg onhandig worden en niet in staat zijn om activiteiten met fijne motoriek te doen.
De eerste stap om onderkoeling te voorkomen, zegt Loney, is het dragen van de juiste outdoorkleding. Vermijd jeans en katoenen truien; laat kinderen in plaats daarvan synthetische of fleece kleding dragen. Zorg ervoor dat kinderen zijn uitgerust met waterdichte shells. Dat hoeft niet de allerbeste te zijn; veel kleding is te vinden bij kringloopwinkels en discounters. Warme mutsen en handschoenen kunnen ook een groot verschil maken.
Overweeg een kacheltje of een thermoskan mee te nemen om een warm drankje te maken, vooral in de koudere maanden. Geef kinderen energie- en koolhydraatrijk voedsel dat snel wordt omgezet in energie en warmte. Als kinderen tekenen van onderkoeling vertonen, stop dan de wandeling en ga terug naar de auto.
Om uitdroging te voorkomen, waarvan Loney zegt dat hij er meer heeft gezien bij zijn reddingen dan onderkoeling, moeten ouders proactief zijn door kinderen (en zichzelf) eraan te herinneren om vaak te drinken, vooral op warme dagen.
Tekenen van uitdroging zijn onder andere overvloedig zweten. “Het is een van de eerste dingen die je kunt opmerken als het te warm is, of als ze niet genoeg vocht binnenkrijgen,” zegt hij. “Ze zullen warm aanvoelen en zweterig zijn, lusteloos – ze bereiken een punt waarop ze moeten gaan zitten en stoppen.” Als je deze tekenen opmerkt, “grijp dan liever eerder in dan later,” zegt hij.
Zorgen dat iedereen is uitgerust met de juiste uitrusting en de tijd nemen om kinderen te trainen in eenvoudige overlevingsvaardigheden zal een groot verschil maken als je ooit problemen op het pad tegenkomt. Hopelijk hoeft u nooit een reddingsteam op te roepen om u te komen redden, maar als dat wel nodig is, bent u in een betere conditie als ze bij u zijn.
Wat te doen als u een wild dier tegenkomt:
Het Washington Department of Fish & Wildlife biedt deze basisstrategieën voor het omgaan met potentieel gevaarlijke wilde dieren. Raadpleeg voor meer gedetailleerde informatie de website van WDFW.
Als u een beer tegenkomt:
- Blijft u rustig en vermijdt oogcontact; benader een beer nooit.
- Praat en zwaai met uw armen om uzelf als mens te identificeren.
- Probeer weg te lopen van de beer en geef hem voldoende ruimte.
- Als hij niet vlucht, schreeuw en klap in uw handen om hem af te schrikken.
Als u een poema (ook wel bergleeuw genoemd) tegenkomt:
- Stoppen, niet rennen, kleine kinderen oppakken; benader nooit een poema.
- Probeer de poema onder ogen te komen, spreek krachtig en ga langzaam achteruit.
- Probeer u groter voor te doen dan u bent door rechtop te gaan staan, een jas open te houden of een rugzak boven uw hoofd te houden.
- Als de poema niet vlucht, schreeuw dan, zwaai met uw armen en gooi alles naar hem wat u kunt vinden (waterflessen, stenen, stokken).
Als u een coyote tegenkomt:
- Haal kleine kinderen onmiddellijk op en gedraag u agressief. Coyotes zijn over het algemeen schuw, maar nieuwsgierig; benader een coyote nooit.
- Schreeuw, zwaai met uw armen of gooi stenen om een coyote af te schrikken.
- Sta rechtop en laat u zo groot mogelijk lijken.
ParentMap’s top wandel artikelen – tientallen geweldige wandelingen om met kinderen te doen!
- 9 Kindvriendelijke Waterval Wandelingen rond Puget Sound
- 4 Kindvriendelijke Waterval Wandelingen in de South Sound
- 4 Alterna-Hikes: Beat-the-Crowd Versies van Populaire Wandelingen
- 9 Geweldige Wandelingen op 90 Minuten of Minder Van Seattle
- 7 Wandelingen voor Kinderen Die Een Haat Hebben Te Wandelen
- 5 Super Wandelwagen Wandelingen in West-Washington
Leave a Reply