The Case for the Zero Blitz

Gastcolumn door John Shirley, Sports Info Solutions

Why Teams Should Blitz More

Blitsen stelt de verdediging in staat om downhill te spelen en de aanval te dicteren in plaats van achterover te leunen en gedwongen te zijn om alleen maar te reageren. Blitzing is ook de snelste manier om de druk op de quarterback te verhogen. De volgende grafiek illustreert dit, en laat zien dat de druk begrijpelijkerwijs toeneemt naarmate er meer rushers worden toegevoegd. * Alle gebruikte gegevens zijn afkomstig van Sports Info Solutions en van de reguliere seizoenen 2016-2018 van de NFL, tenzij anders vermeld.

Hoe meer verdedigers er op de passer jagen, hoe meer druk een verdediging krijgt op quarterbacks van de tegenstander. En druk is het beste wapen van de verdediging tegen dit tijdperk van pass-happy offenses. De volgende grafiek laat zien hoe drastisch druk kan zijn voor de prestaties van een aanval, gemeten naar Expected Points Added (EPA).

Door alleen al de quarterback onder druk te zetten daalt de gemiddelde EPA per dropback van 0,21 naar 0,04.

The Zero Blitz

Gezien de bovenstaande redenen om agressief blitsen te overwegen, kunnen we laten zien waarom de Zero Blitz (Cover-0 Blitz) in het bijzonder iets is dat verdedigingen vaker zouden moeten gebruiken. Voor deze analyse werden de blitsschema’s opgesplitst in drie verschillende emmers: Nul Blitz, Zone Blitz, en Man-Vrije Blitz (Dekking 1 dekking met 5+ rushers). Deze drie blitz types werden vergeleken per EPA per dropback, Positive% Allowed (het percentage plays waarin de verdediging een EPA van meer dan 0.0 toestond), en Boom% Allowed (het percentage plays waarin de verdediging een EPA van 1.0 of meer toestond). Alle volgende statistieken laten de plays binnen de 10-yard lijn van de verdediging buiten beschouwing, omdat de strategie sterk verandert als de verdediging tegen de eigen doellijn aan staat.

Zoals hierboven is te zien, is de Zero Blitz over het algemeen de meest effectieve blitzregeling van de drie categorieën. Het heeft de laagste gemiddelde EPA Toegestaan en Positief% Toegestaan. Het meest verrassende is dat het ook een vergelijkbaar Boom% Toegestaan heeft. De Zero Blitz is het enige blitz type dat geen deep safety heeft, dus zou men kunnen veronderstellen dat het een hoger percentage van grote plays toelaat. Echter, het laat in feite hetzelfde Boom% toe als elke andere blitz. Deze afwezigheid van een deep safety zorgt ervoor dat Zero Blitzes gemiddeld één extra pass rusher per spel toelaten. Zoals eerder is aangetoond, staan meer pass rushers gelijk aan meer druk op de QB’s van de tegenstander.

De bovenstaande grafiek laat zien hoe veel efficiënter Zero Blitzes zijn in het creëren van druk in vergelijking met andere blitz types. Hoewel Zero Blitzes een iets lager percentage sack’s hebben, hebben ze een hoger percentage van elk ander type druk en een hoger drukpercentage van 50 procent.

Zero Blitz vs Man-Free Blitz

Als de Zero Blitz zo effectief is, waarom wordt hij dan zo weinig gebruikt? Het is consequent de minst opgeroepen blitz (7 procent van alle blitzes in 2018), terwijl zijn meer conservatieve man-dekking tegenhanger, Man-Free Blitz, consequent de meest opgeroepen is (53 procent van alle blitzes in 2018). Dit komt waarschijnlijk omdat coaches over het algemeen risicomijdend zijn en blitzes met een extra rusher en geen veiligheidshulp worden gezien als feast-or-famine play calls. Man-Free Blitzes worden beschouwd als een veiliger play call omdat er een diepe veiligheid aanwezig is die eventuele fouten kan opruimen en kan helpen in de dekking. Maar helpt de aanwezigheid van een grote veiligheid ook echt de verdediging? Gebaseerd op SIS charting data, waren diepe zone safeties slechts betrokken bij 8 procent van de Man-Free Blitzes in 2018. Betrokkenheid omvat het maken van een spel op de bal, helpen in de dekking van de beoogde ontvanger, of betrokken zijn bij een tackle. Het lijkt er dus op dat een single high safety extreem beperkt is in de hoeveelheid plays waarin hij betrokken kan zijn en misschien niet het vangnet is dat hij wordt verondersteld te zijn. Het evalueren van single-high safeties zou echter niet alleen moeten gaan over het aantal plays waar ze bij betrokken kunnen zijn. De aanwezigheid van een diepe safety kan ook doelen afschrikken naar het diepe midden van het veld (tussen de nummers en 15-plus yards downfield) en het leven moeilijker maken voor quarterbacks van de tegenpartij. Dit wordt deels bewezen in de volgende tabel, die Man-Vrije Blitzes vergelijkt met Zero Blitzes op alleen de pass pogingen (scrambles en sacks niet meegerekend).

Het is waar dat Man-Vrije Blitzes beter werk leveren bij het afschrikken van targets naar het diepe middengedeelte van het veld, hoewel het slechts een verbetering is van 1.3 procentpunten. Het is opvallend hoe goed Zero Blitzes het doen, zelfs als sacks buiten beschouwing worden gelaten, en die extra worpen diep in het midden zijn misschien niet zo’n nadeel.

Er is niet veel sample size voor diepe worpen in het midden tegen Zero Blitzes, maar de weinige resultaten die we hebben, vergeleken zeer goed met diezelfde worpen tegen Man-Vrije Blitzes. Het zou interessant zijn om te zien hoe een grotere sample size deze cijfers zou kunnen beïnvloeden om te zien of Zero Blitzes meer succes zouden blijven hebben.

Kritiek op meer Blitzen

De kritiek op agressieve blitzes is het risico van het toestaan van een groot spel (wat volgens de gegevens tot nu toe een onjuiste veronderstelling is) of dat een snel passenspel de pass rush kan teniet doen. Het is al aangetoond dat Zero Blitzes een vergelijkbaar Boom% toestaan als andere, meer conservatieve blitzes, maar hoe verhouden ze zich tot andere verdedigingen wanneer ze er niet in slagen druk te creëren? Zoals blijkt, ongeveer hetzelfde. Op 269 clean-pocket pass pogingen, lieten Zero Blitzes gemiddeld +0.24 EPA toe en een 54 procent Positive%. Dit is in principe hetzelfde als de gemiddelde clean pocket poging tegen alle verdedigingen — +0.23 EPA toegestaan en een 55 procent Positive% toegestaan. Een snel passenspel lijkt een logisch tegenwicht voor de Zero Blitz, maar de cijfers bevestigen dat niet helemaal. Op 42 pass pogingen geconfronteerd met een nul of één-stap quarterback drop, Zero Blitzes gemiddeld -0.14 EPA toegestaan en een 43 procent positief% toegestaan in 2018 (drop type gegevens bestaan alleen voor 2018). Nogmaals, de Zero Blitz is uiterst effectief, maar ook in een kleine steekproef. Om de steekproef te vergroten, laten we eens kijken hoe Zero Blitzes presteerden tegen korte passes (5 of minder yards downfield). Op meer dan 239 korte pass pogingen van 2016 tot 2018, Zero Blitzes gemiddeld slechts -0.05 EPA toegestaan en een 48 procent Positive%. Het lijkt erop dat een snel passenspel niet helemaal het verwachte tegenwicht is voor de Zero Blitz.

Conclusie

Hopelijk schijnt deze analyse een licht op hoe effectief blitzen – de Zero Blitz in het bijzonder – kan zijn bij het verstoren van het passenspel van een tegenstander. Het zal niemand verbazen dat het creëren van druk op de quarterback hierbij een belangrijke factor is, en de Zero Blitz blijkt hier het beste in te zijn, omdat het een extra pass rusher mogelijk maakt. Het fascinerende is dat deze agressieve blitz niet zo riskant is als wordt verondersteld, omdat hij een vergelijkbaar percentage big-plays toestaat als zijn meer conservatieve tegenhangers. Als verdedigingen het spel willen gaan dicteren aan de aanval, wijst het bewijsmateriaal op verder gebruik van de Zero Blitz.