Search for:

We hebben allemaal wel eens nagedacht over de vraag “Wie is de beste skateboarder aller tijden?” en het is een van die vragen die misschien onmogelijk te beantwoorden zijn. Je kunt niet echt de beste schilder uit de geschiedenis kiezen, of zelfs de beste muzikant – zeker, we hebben onze meningen en die zijn meestal gebaseerd op stijl, techniek, output, levensduur, houding, invloed, prestaties, bekwaamheid, enz. In het skateboarden zullen sommigen zeggen dat er niet zoiets bestaat als “de beste skateboarder aller tijden”, maar de kans is groot dat als de vraag wordt gesteld, Danny Way vaker wordt genoemd dan de meesten. Hoe kwam hij daar?

Op zesjarige leeftijd ging Danny al naar de Del Mar Skate Ranch met zijn oudere broer Damon en skatete hij met mensen als Kevin Staab, Steve Steadham, Billy Ruff en Tony Hawk. Terwijl hij met Damon en Damon’s vrienden meeliep, bracht Danny veel tijd door met het skaten op straat, maar hij werd ook gepest door de Vista Skate Locals (VSL zoals Damon’s crew bekend stond) om pools, vert en mini ramps te skaten, zodat Danny multi-getraind zou worden. “Danny probeerde al gay twists op vert toen hij twaalf jaar oud was, nog voor hij fatsoenlijke airs of inverts kon doen. Ik denk dat hij na jaren van dat, bedacht hoe de angst te elimineren uit zijn geest,” zegt Damon. Toen Danny tien jaar oud was, werd hij al gesponsord door Hosoi en Vision. Hij was klein, maar een duidelijk talent en er was een buzz gaande rond Californië over de up and comer. Op zijn twaalfde werd Danny Way gevraagd om pro te worden bij het pas opgerichte, binnenkort legendarische H-Street skateboards. Danny weigerde en sloot zich aan als am. Eenmaal bij H-Street, produceerde Danny twee videopartijen voor “Shackle Me Not” en “Hocus Pocus”, twee van de meest belangrijke skateboardfilms aller tijden. Op zijn vijftiende kreeg Danny al zo’n $20.000 uitbetaald voor de verkoop van zijn skateboards. Het belangrijkste was dat Danny goede vrienden werd met Mike Ternasky, die Danny’s beslissing steunde om H-Street te verlaten voor de groenere weiden bij het pas opgerichte Blind skateboards, zusterbedrijf van Steve Rocco’s World Industries. Die al snel, met de hulp van Mike Ternasky, een ander zusterbedrijf vormde, bekend als Plan B. Danny sloot zich aan bij Plan B en “The Questionable Video” werd al snel uitgebracht.

De video, en Danny’s rol, veranderde skateboarden voor altijd. De opvolger Virtual Reality deed hetzelfde. In 1993 vertrokken veel rijders van Blind en Plan B om Girl te vormen, kort daarna, in 1994, kwam Mike Ternasky tragisch om het leven bij een auto-ongeluk. Alsof de ondergang van Plan B en het verlies van zijn vriend en virtuele vader nog niet genoeg waren, net toen DC op gang kwam, liep Danny tijdens het surfen een bijna fatale verwonding op. Het herstel was lang en moeilijk, de dokters wisten het soms niet, maar tegen Tampa Pro 1996 was Danny gerehabiliteerd en beter dan ooit, en won hij de vert-wedstrijd. In 1997 werd de DC Super Ramp gebouwd en Danny brak het wereldrecord voor de hoogste air op een skateboard. Dezelfde dag deed hij een 12 voet kickflip indy en liet hij een bom vallen vanuit een helikopter op de ramp. Twee jaar later, hij reed nu voor Alien Workshop na de beslissing om Plan B definitief te sluiten, vroeg MTV Danny om dezelfde stunts opnieuw te proberen voor hun Sports and Music Festival. Hij accepteerde, deed de helicopter drop met een ontwrichte schouder die hij bij een eerdere poging had opgelopen, en hoewel hij het wereldrecord van 1997 niet verbeterde, won hij toch de high air contest. In de daaropvolgende jaren waren er enkele knie- en schouderoperaties, wat hersteltijd, en wat filmen voor The DC Video.

Iedereen wist dat Danny’s rol krankzinnig zou zijn, maar niemand kon zelfs maar voorzien wat er zou komen tussen Danny’s verbijsterende MegaRamp-rol in The DC Video en zijn ondoorgrondelijke vervolgrol in de Deluxe Edition minder dan 8 maanden later. In 2004 gingen de mijlpalen verder. Danny bracht de MegaRamp naar de X Games, en vertelde de officials dat meedoen op de MegaRamp de enige manier zou zijn waarop hij ooit zou overwegen om mee te doen aan het evenement. En terecht, hij won de allereerste gouden medaille in het evenement… geen wonder als je bedenkt hoeveel tijd hij op de enorme structuur had geklokt tijdens het filmen voor de DC Video / DC Video Deluxe Edition. Het jaar daarop, 2005, nam Danny de MegaRamp mee over de Stille Oceaan naar China voor zijn sprong over de Chinese Muur. Op de eerste dag, bij zijn eerste sprong, raakte hij de rand, stuiterde ondersteboven, en gleed de rest van de weg naar beneden over de grootste skateboard structuur ooit gemaakt. De klap scheurde de gewrichtsbanden in zijn enkel en mogelijk zijn ACL. De volgende dag, met een gezwollen enkel en nauwelijks in staat om te lopen (laat staan skateboarden),

werd Danny de eerste persoon die op een skateboard over de Chinese Muur sprong. Hij deed het vier keer, en deed drie legitieme en duidelijke trucs over de 60-voet kloof. Minder dan een maand later, met gekneusde en gehavende enkel van de Great Wall slam, keerde Danny terug naar Los Angeles om zijn tweede Big Air Gold Medal te winnen op X Games XI. Het is moeilijk te geloven dat Danny een maand later nog goed genoeg kon skaten om goud te pakken op de X Games. Hij herhaalde zijn gouden medaille in 2006, waardoor hij drie keer op rij goud won in het Big Air onderdeel. In april 2006 liet Danny een bom van 82 voet vallen van de top van de neon gitaar buiten het Hard Rock Hotel en Casino in Las Vegas. Dit leverde Danny nog een wereldrecord op: hoogste bommendrop. Danny is momenteel bezig met het filmen van een Plan B videogedeelte, en is bezig met het samenstellen van een volledige feature documentaire over zijn leven. Het lijkt wel of alles wat Danny doet vol zit met bewijs van astronomische progressie, larger than life skateboarden, en ongeëvenaard talent. Voor iedereen die nog niet wil toegeven dat Danny Way een van de grootste skateboarders ooit is: dat is hij eigenlijk niet. Danny Way is de beste skateboarder ooit-period. – DC schoenen