Renale substitutietherapie op de intensive care

Doelstelling: Een overzicht geven van de principes van nierfunctievervangende therapie, de toepassing ervan bij de kritisch zieke patiënt, en een update van recent onderzoek op dit gebied.

Gegevensbronnen: Artikelen en gepubliceerde peer-review abstracts over de gunstige effecten van continue niervervangingstherapie (CCRT) bij de kritisch zieke patiënt.

Samenvatting van de beoordeling: Niervervangingstherapie maakt gebruik van dialysators die het mogelijk maken dat opgeloste stoffen en oplosmiddelen zich op convectieve of diffusieve wijze over semipermeabele membranen verplaatsen. Bij de ernstig zieke patiënt hebben percutane vasculaire toegang en verbetering van de dialysemachines de behandeling van acuut nierfalen bij deze patiënten op de intensive care vergemakkelijkt. Momenteel wordt CCRT het vaakst gebruikt om de kritisch zieke patiënt met acuut nierfalen te behandelen, omdat het in vergelijking met intermitterende hemodialyse minder kans op hypotensie geeft. CCRT is echter uitgebreid tot de behandeling van kritiek zieke patiënten met meervoudig orgaanfalen, met de demonstratie dat het in staat is om vermeende mediatoren van orgaan disfunctie te verwijderen of te adsorberen. Hoewel er experimentele en ongecontroleerde klinische gegevens zijn die suggereren dat deze vorm van therapie gunstig is, zijn er momenteel geen prospectieve gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken die dit voordeel bij gebruik bij deze patiënten hebben bevestigd.

Conclusies: Continue niervervangingstherapie is gemeengoed geworden bij de behandeling van ernstig zieke patiënten met acuut nierfalen. Het heeft het voordeel dat het minder hypotensie veroorzaakt en een geleidelijker herstel van de vloeistof- en elektrolytenstatus, in vergelijking met intermitterende hemodialyse. Recent bewijs suggereert dat het ook een nuttige immunomodulator kan zijn en gunstig kan zijn bij de behandeling van patiënten met meervoudig orgaanfalen.