Reddit – asoiaf – (Spoilers Main) Why Game of Thrones season 8 DID NOT suck balls

DISCLAMER: Dit is mijn impopulaire mening erover, dus bij voorbaat dank voor je beschaafdheid.

Het valt niet te ontkennen hoe deze show in de loop der jaren aan fans is gegroeid, waaronder ikzelf. Ik volg de serie al sinds seizoen 4 is uitgezonden. Dus ja, ik kijk al sinds de boeken van George R.R. Martin de kern van de serie vormden en ik heb dezelfde gevoelens ervaren als jij en de meeste fans van de serie. Ik heb het gehaat, er van gehouden, er woedend over geweest, er weer van gehouden enzovoort.

Ik maak zelden recensies, maar ik moet zeggen, ik kan me niet meer inhouden wat ik te zeggen heb over deze show. Dus hier is mijn mening over de show. Ik zal het vergelijken met andere grote franchises en waarom ik nog steeds tevreden ben met de manier waarop schrijvers David Benioff en D.B Weiss bekende situaties hebben behandeld om deze uitstekende show af te ronden. Dat gezegd hebbende, laten we er meteen induiken en het hebben over…

De voor de hand liggende minpunten die ik besloot te laten voor wat ze zijn

“Plot pantser”. Dit is iets wat we in films in het algemeen al vaker zijn tegengekomen, het is niet nieuw. Maar om de een of andere reden lijkt Game of Thrones hier zoveel tegengas over te krijgen, en daarom denk ik dat het geen zin heeft om hierover te klagen.

Lord of the Rings heeft plotpantser: LOTR is mijn godheid als het gaat om filmentertainment, dus begrijp me niet verkeerd, dit is een trilogie van topknikkerkwaliteit die ik altijd als voorbeeld zal stellen over hoe storytelling moet worden gedaan. Niettemin, om maar enkele voorbeelden te noemen. Herinner je je dat stukje in The Fellowship of the Ring wanneer Aragorn, nadat hij met Frodo heeft gesproken nadat hij door Boromir is opgejaagd, zich omdraait en er een onwerkelijk aantal Uruk-Hai klaarstaat om Aragorns lichaam in stukken te hakken? Nou, op een of andere manier overleeft hij het! Oh, en hij overleeft een nog groter aantal orcs bij de poorten van Rohan, glorieus rijdend op een paard over een brug. Dat klinkt bekend, toch Jon? Ik bedoel, als dat geen plot harnas is, weet ik niet hoe ik het moet noemen. Weet je nog toen Frodo en Sam langs de orks in Mordor probeerden te sluipen om bij het onheil te komen? Ik bedoel, hoe realistisch is het om te denken dat het starten van een rel hun aandacht zal afleiden als ze technisch gezien al gezien waren (en dat is de director’s cut, dus ja, het is Peter Jacksons visie, net zoals D&D hun eigen visie had in GoT)… toch Arya?… oh en hoe zit het met Legolas perfecte mikpunt? Oh ja, Gandalf die Balrog overleeft, Frodo die overleeft in… in het algemeen? En laat me niet beginnen over de adelaars man (effectieve probleemoplossers inderdaad). En, waarom niet? Het is tenslotte een fantasiewereld, net als Westeros is. Maar goed, zoals ik al zei. De LOTR trilogie zal altijd een voorbeeld zijn. Het is episch en ik ben er helemaal weg van.

Star Wars heeft plotwapens: Star Wars heeft een achtergrond in het feit dat het verdeeld is. Fans hebben geklaagd over creatieve beslissingen die zowel in de prequels als in de sequels zijn genomen. Toch valt niet te ontkennen dat de fanbase een van de grootste en invloedrijkste is die er is, en ondanks de gebreken is Star Wars nog steeds geliefd bij velen, mijzelf incluis. De film waarmee de nieuwe trilogie begon, The Force Awakens, werd door zowel critici als fans enorm toegejuicht. Maar ik heb de indruk dat iedereen over het hoofd zag dat het hoofdpersonage Rey een plotpantser had dat zo dik was als een schild van een explosiedeur. Er is geen enkele opbouw om uit te leggen waarom Rey zo OP was in letterlijk elk aspect van haar karakter. Ze was ongelofelijk krachtig zonder reden. Mandtrick pro, badass piloot, ervaren force user en ze versloeg ook nog met succes een getrainde jonge woedende Jedi moordenaar, zelfs toen ze nog nooit in haar leven een lichtzwaard had vastgehouden. Helaas, het maakte het personage mix, oninteressant en een beetje eentonig voor mij. Maar niemand schijnt er veel om te geven, en dat vind ik prima. Maar ik bedoel, ik geloof liever dat de Iron Fleet uitzonderlijk goed kon mikken op bewegende doelen, met uitzondering van het mikken op Drogon natuurlijk, of dat Whitewalkers een heel kasteel verwoesten en dat een paar hoofdpersonen het overleven, of dat Raeghal’s blauwe vuur in sommige scènes voor het gemak minder schadelijk is, want daar zat tenminste enige opbouw in… toch? Fantasie, jongens. Begrijpen jullie wat ik bedoel?

“Schrijfproblemen”. Jezus jongens, als ik een dollar kreeg voor elke keer dat dit genoemd werd, had ik nu Dubai, letterlijk. En ik snap het, Game of Thrones heeft wat schrijfproblemen MAAR, dat betekent niet dat het de hele serie heeft verpest en dit is waarom…

Avangers: Endgame heeft schrijfproblemen: Ik weet dat dit misschien heiligschennis is en een impopulaire mening, maar voordat je erover begint te zeuren: ik heb erg van de film genoten, ik heb de hele MCU bekeken en ik vond het meeste wat ze ons in de laatste aflevering voorschotelden goed. Ik zeg het meeste omdat er wat problemen waren met het schrijven, bijvoorbeeld -T I M E T R A V E L-. Ik moet toegeven dat ze goed werk deden door consequent te zijn over wat dat concept inhoudt, maar man… Nebula die Nebula vermoordt? Kom op zeg! Sommigen van jullie zullen wel met een rare theorie komen of met comic gerelateerd materiaal dat ik eerlijk gezegd niet gelezen heb, maar als ik een hele hoop comics moet kopen om een gat te vullen dat de film zelf niet op een logische manier kon verklaren… Sorry, maar dat betekent dat er een schrijfprobleem is. Plus, na al die epische gevechtsscènes waar letterlijk miljoenen slechte aliens vechten tegen mensen en andere goede aliens. Nou, nadat die horde bovennatuurlijke wezens de Aarde raken en nietige mensen dapper tegen ze vechten… Ze overleven! …nou ja, de meeste van hen dan. En dan nog … was er zelfs een nasleep? Ik bedoel, als we dat vandaag in New York hadden, weet ik zeker dat een groot deel van de Aarde voor minstens 80% verdwenen is of op zijn minst in een post-catastrofale toestand verkeert. Maar geen probs, we kunnen onze verbeelding genoeg laten verwonderen om de vragen los te laten voordat we bij Tony’s emotionele scène komen die me een tijdje in tranen had.

Star Wars heeft schrijfproblemen: Game of Thrones wilde ons zeven seizoenen lang vertellen dat de grote macht achter de muur niets voorstelt in vergelijking met het gekibbel om de macht in het Zuiden. Zoveel uren geïnvesteerd in het maken van theorieën en we krijgen het eindelijk te zien… De Lange Nacht wordt uitgezonden. We hebben zo lang gewacht om de grote slag van Westeros te zien en het blijkt in één aflevering voorbij te zijn. Geweldig. De reden? Nou, waarom niet? Ik bedoel, niemand schijnt erom te geven dat het hele punt van het Star Wars verhaal ging over deze “uitverkorene” en wat al niet, en dan, nadat hij aan de duistere kant is gevallen krijgt hij verlossing door zijn zoon te redden en zijn erfenis door te geven aan toekomstige generaties. Plotseling kwamen de prequels “uit het niets” net als Arya deed, om dit nieuwe super Jedi meisje als een soort van nieuwe uitverkorene te plaatsen, neem ik aan? En liet het hele Anakin verlossings ding compleet vergeten, omdat zijn kleinzoon zijn slechte voorbeeld wil volgen? Ik bedoel, dat was niet het punt van Anakin’s verhaal, toch? En toch, Kylo blijkt een aantrekkelijk personage te zijn. Ook al weten we zoveel over zijn achtergrond, we kunnen nog steeds genieten van aflevering 9 en er naar uitkijken, toch? En ja, ik weet dat Game of Thrones S08E03 net zo donker is als de kont van de duivel, maar er is altijd die VLC optie om de helderheid van de video precies goed te zetten. Geweldige aflevering, en niet te vergeten dat het twee van de meest betekenisvolle en emotionele sterfgevallen van de hele serie heeft. Een van hen is een van mijn all time favoriete personages, Theon Greyjoy. Wat dood is, mag nooit sterven, man. JA! Jullie hebben allemaal duidelijk gemaakt dat Daenerys King’s Landing in brand heeft gestoken. Persoonlijk denk ik dat D&D daar al een tijdje op zinspeelde, dus ik schrok er wel van, maar ik had het wel verwacht. Ja! Jamie die terugkeert naar Cersei, Arya die Cersei niet vermoord, Arya die naar het westen van Westeros vaart, en last but not least…. Bran gekroond tot koning van de zes koninkrijken. Ik vond het geweldig. Het was allemaal onverwacht en dat is waarom ik ervan hield. Ik snap waarom mensen klagen dat personages niet genoeg opbouwtijd hebben gehad om te eindigen waar ze in de finale van de serie waren, of dat het gewoon niet verdiend was. MAAR als je erover nadenkt, is het allemaal logisch en passen de verhaallijnen perfect binnen het plot. Ik kan niet over het hoofd zien dat, ja, het voelt een beetje gehaast, maar ik snap nog steeds niet waarom mensen zeggen dat het allemaal verpest was, maar ze lijken zich minder druk te maken over precies hetzelfde probleem in andere films, bijvoorbeeld:

Avengers: Endgame heeft problemen met de karakterontwikkeling: Om eerlijk te zijn was ik redelijk tevreden over de afloop van sommige hoofdpersonages. Ik zeg sommige, omdat Thor tot Endgame een van mijn favoriete superhelden was. Persoonlijk vond ik het niet leuk hoe Thor omging met zijn posttraumatische depressie van het niet kunnen doden van Thanos in de vorige film. We hebben het hier over een verdomd krachtige halfgod die in staat is om een ster door de borst te schieten, niet die dronken kinderlijke gamer die we in de laatste aflevering kregen. Maar er is zoveel dat we kunnen doen aan schrijf beslissingen, toch Dany..? Hetzelfde als Thor, waarom zijn we het er niet allemaal over eens dat we moeten begrijpen waarom Daenerys besloot een hele stad in de as te leggen omdat ze niet kon omgaan met de afwijzing van het volk van Westeros en haar geliefde? Ze verloor letterlijk alles, zelfs het recht om Westeros te regeren. Het is logisch om te denken dat het een posttraumatische depressie was nadat ze haar beste vriend onthoofd zag worden in haar gezicht. Ik bedoel, ik zou ook iedereen afsnauwen, nou ja, ik zou waarschijnlijk geen onschuldigen hebben gekookt, maar was er niet een regel over de geboorte van Targeryens? Hoe de Goden een muntje opgooiden elke keer als er een Targeryen werd geboren? Hoe zit het met jou, mr. Night King? Kunnen we het erover eens zijn dat de Night King tegen niemand een goed gevecht heeft geleverd? Ik bedoel, hem zien lachen nadat Drogon hem in elkaar gerost heeft is al erg genoeg. Hoe dan ook, we hebben het over buitenaardse wezens die naar de aarde komen en de wereld wordt gered door superhelden, draken die steden verbranden en kinderen die ijs zombie leiders doden. Ik bedoel, hoe groot is de kans dat dit in het echte leven op aarde gebeurt? Gelukkig hebben we het hier over films. Maar man, wat een geweldige show/film zijn ze.

Star Wars heeft problemen met karakterontwikkeling: Hoeveel tijd had Finn nodig om de goede man te worden in TFA? Ik bedoel, hij was een getrainde soldaat, toch? Hij was een stormtrooper van de eerste orde, getraind om bevelen op te volgen, hoe slecht ze ook mogen lijken, want hij diende als soldaat voor de eerste orde. Maar goed hij werd de bff van zijn gevangene na (…) minuten runtime. Reden? Ik herinner me alleen dat hij zei “Omdat het het juiste is om te doen”… Jeetje, is dat goed genoeg om je eigen kant te verraden en een rebel’s maatje te worden en te ontsnappen naar wie weet waar, met als gevolg dat hij een doelwit van de eerste orde wordt? Zoals ik al eerder zei, als ik iets uit een boek of stripverhaal moet lezen wat de film niet logisch kon verklaren, dan is dat omdat er een schrijfprobleem is. Finn kan zijn redenen hebben om dit te doen en zo abrupt te zijn in zijn beslissing om over te lopen van de eerste orde, en ik begrijp het en ik vind het niet erg, net zo min als ik het erg vind dat Rey geen ontwikkeling heeft doorgemaakt in het zijn van een super Jedi of Dany’s plotselinge ommekeer naar waanzin. Tenminste dat had enige voorbode in de voorgaande seizoenen.

De voordelen van het erkennen van de gebreken

1- Het is een fantasy-serie, en daarom is het niet 100% realistisch. Game of Thrones heeft in de loop der jaren veel bereikt, waaronder het feit dat het een van de meest invloedrijke tv-shows uit de geschiedenis is, alleen maar omdat we er vanaf het begin van hielden. De eerste aflevering had ons helemaal in zijn greep en hoe meer we keken, hoe meer we geïnvesteerd raakten in de uitgestrekte wereld van Westeros, het plot, het drama, de spitsvondigheid, de personages, de unieke manier waarop het verhaal zich zo ontwikkelt dat we uiteindelijk zelfs voor de schurken gaan duimen. En hoe realistisch het ook mag lijken, het is gemakkelijk te vergeten dat we naar een fantasy show kijken, en dat zegt iets over de kwaliteit ervan. Als dat het geval is, denk ik niet dat het enige zin heeft om realisme te eisen van een fantasie show. Waarom omarmen we niet gewoon de top kwaliteit van het verhaal van deze show, de verbluffende productie en een big budget special effects. Ik heb zoiets eerlijk gezegd niet meer gezien sinds LOTR of Blade Runner.

2- Game of Thrones knoopt losse eindjes perfect aan elkaar. Om eerlijk te zijn, ben ik geen fan van tv-shows in het algemeen om twee belangrijke redenen. 1) Ze verliezen de premisse uit het oog als de show aan populariteit wint en 2) Er is altijd een risico dat de show wordt geannuleerd zonder enige reden. Game of Thrones beloofde blijkbaar te eindigen in zes seizoenen. Op een of andere manier eindigden we met acht seizoenen, en laat me je iets vertellen, ik heb nog nooit in mijn leven gezien hoe een show zorgvuldig losse eindjes aan elkaar knoopte in de seizoensfinale. Ik huilde toen we na Theon’s verhaal zemelen hoorden zeggen: “Theon, je bent een goede man. Dank je.” Hoe kan dat geen bevredigend einde zijn? Jeetje man, dat raakt me altijd. Of Jorah Mormont zien sterven in de armen van degene waar hij van hield, degene waar hij in geloofde. Zelfs na twee keer van haar verbannen te zijn. De manier waarop Melissandre haar lot vervulde door de levenden tegen de doden te beschermen. De profetie die we van haar leerden toen hij Arya beloofde om elkaar weer te ontmoeten in seizoen 2. En Jamie, jeetje wat een episch einde. Tragisch maar episch. Hij heeft altijd van Cersei gehouden, zelfs Olena Tyrell vertelde hem dat, voordat hij haar vergiftigde toen zijn leger Highgarden innam. Ze zei duidelijk dat Cersei het einde van hem zou betekenen, en dat is wat we op het einde kregen. Maar toch, zijn verlossende verhaal werd afgemaakt door Brianne in Het Witte Boek met de woorden “Hij stierf terwijl hij zijn koningin beschermde”. Hij verraadde zijn eed door de gekke koning te doden, maar uiteindelijk vervulde hij zijn eed door zijn koningin te beschermen, en dat is toevallig ook de vrouw van wie hij echt hield. Man, en Brianne verhaal? Jeetje, waarom klagen mensen!? Serieus! En dit zijn nog maar een paar bijfiguren. Plus de profetie van Azor Ahai waar iedereen zo enthousiast over is, die is uiteindelijk uitgekomen. Niet zoals we allemaal dachten dat het zou uitpakken, maar ze hebben het mooi verpakt en er is een Reddit post die het allemaal in detail uitlegt. Plus Jon’s lot was om zijn dagen achter de muur voort te zetten en Bran wist dit, dat is waarom hij hem naar de niet-bestaande “Night’s Watch” stuurde met het enige doel om hem zijn welverdiende dagen van vrede achter de muur te laten leven. Arya die naar het onbekende vaart? Ze was nooit bedoeld om iets anders te zijn, ze was nooit “een dame” soort meisje. Ze speelde ook haar rol door de Lange Nacht te beëindigen en ze was getraind om dat te doen. En Sansa? Ze werd Koningin in het Noorden omdat ze geschikt was om te regeren, en dat heeft ze laten zien door Winterfell naar de overwinning te leiden in de Battle of the Bastards en door het te beschermen terwijl Jon weg was en zelfs door het te beschermen tegen Jon zelf en zijn overhaaste beslissingen. Op het einde jongens, de manier waarop de showrunners alles afrondden was gewoon episch en perfect. Dat is hoe je een “bitterzoet” einde maakt.

3- De vrijheid van personages om hun eigen keuzes te maken. We schreeuwen tegen ze als ze slechte keuzes maken, we lossen hun problemen op aan onze kant van de tv en mompelen “niet doen, gewoon niet doen” vanaf onze bank terwijl we gespannen toekijken hoe ze steeds dichter bij ofwel hun redding ofwel hun ondergang komen. We hielden van het realisme in hun interactie met andere personages of hoe ze tegenslagen of zelfs hun eigen ik overwonnen. Hun uitkomsten maakten hen aantrekkelijker en zelfs relateerbaar. Maar hoe realistisch het ook mag lijken, laten we niet vergeten dat ze zijn wat ze gekozen hebben om te zijn, ze kozen ervoor om ook fouten te maken, hetzelfde als wij allemaal doen, ze maken slechte of zelfs domme beslissingen die ons frustreren omdat wij degenen zijn die alles in een breder perspectief kunnen zien, met uitzondering van henzelf natuurlijk. Nog een reden om deze show verbazingwekkend realistisch en plezierig te vinden.

4- Productie van topkwaliteit. Het zou gewoon dom zijn om al het harde werk te ontkennen dat door de jaren heen in deze show werd gestoken. En we kunnen zeggen dat de kwaliteit van de productie die zo veel verbeterd in de finale van het seizoen. We kregen special effects en productiewerk te zien die we alleen in een Hollywood budget kunnen zien. En dan nog, er gaan een paar echte crap films rond. In ieder geval, als je de kans hebt om de documentaire “The Last Watch” te bekijken die de massale productie uitlegt die deze show tijdens het filmen van seizoen 8 heeft gemaakt, moet je dat zeker willen doen. Special effects en CGI waren gewoon verbluffend en niet te vergeten dat ze eigenlijk een hele stad bouwden om aflevering 5 te filmen. Ze wisten de balans tussen green screen en realistisch filmen, en dat is iets wat ik zeer waardeer. Na het zien van de documentaire zou het gewoon oneerbiedig zijn om ergens over te klagen. De regie was aantrekkelijk en interessant. Gevechtsscènes waren verbluffend en spannend, ik zat echt op het puntje van mijn stoel bij elk van hen. Ik zou seizoen 8 met gemak keer op keer kunnen bekijken.

5- Ik waardeer de muziekproductie ten zeerste. Ik ben zelf muzikant en ik weet en ik begrijp hoe muziek werkt, en laat me je vertellen, Ramin Djawadi heeft surrealistisch werk geleverd met de muziek van de show. Hij heeft zorgvuldig een thema gemaakt voor elk personage. Dat is iets wat maar een handvol artiesten kunnen doen. Ik kan alleen maar denken aan namen als John Williams, Hans Zimmer, Howard Shore als ik de naam van Ramin Djawadi hoor. De muziek was aansprekend, gespannen, episch en al het andere precies wanneer het moest zijn. Ik heb geen woorden om de soundtrack van dit seizoen te beschrijven, behalve dat het zeker dat onbereikbare kunstwerk zal zijn en een bron van bewondering en inspiratie voor al mijn toekomstige projecten.

En nog een GROTE side pro voor mij, is dat deze show nooit bedoeld was om de trending van vandaag te weerspiegelen in hun show. En zelfs als mensen zichzelf dwingen om het te zien, heb ik dat nooit gedaan, omdat het nooit zo voelde. Want man, alle studio’s lijken verplicht te zijn om een of andere stomme nutteloze trending toe te voegen als onderdeel van de film en het zo verdomd duidelijk te maken. Als ik dat wil zien, kijk ik wel naar de nieuwszender. Het heeft me altijd dwars gezeten en het is gewoon klote dat alle grote studio’s hetzelfde doen, vooral Disney. En dat doet pijn om te zeggen, omdat ze een hele franchise in gevaar brengen, alleen maar om onnodige scènes met die inhoud toe te voegen. Ik heb medelijden met Star Wars en Marvel fans en andere films die op een bepaald moment hetzelfde hebben meegemaakt. Daarom vind ik het zo leuk om me onder te dompelen in een land dat zo anders en ver weg is, maar toch relateerbaar, dat is Westeros.

Samenvatting

Ja, ik heb gelezen wat mensen erover zeggen en JA! Ik heb gelezen dat bepaalde hoofdrolspelers van de show “teleurgesteld” zijn over de afloop van de show. Ik zou dit niet eens doen als dat niet zo was. Mijn punt om dit te doen, door films te vergelijken die je waarschijnlijk niet eens bekeken hebt of die je niet leuk vindt, is om te bewijzen dat films in het algemeen gebreken hebben. Allemaal (zelfs de beste scoren in rotten tomatoes). Er zijn geen perfecte films en daarom denk ik dat het geen zin heeft om te klagen. Ik haat hoe fans zo onaangenaam veeleisend zijn geworden tegenover makers, enkel omdat ze het niet eens zijn met hun versie van een verhaal. En ja, ik ben het niet helemaal eens met sommige dingen, zoals Bran die tot koning wordt gekroond, of hoe Jon’s afkomst ineens irrelevant werd, maar nogmaals, het zijn maar films. En dit is waarom ik nog steeds van deze show hou en van het einde van wat waarschijnlijk een van de beste shows uit de televisiegeschiedenis is. En dat is voor mij meer dan genoeg om de collectors edition met trots op mijn plank te zetten naast de Star Wars saga, The Infinity saga en de LOTR trilogie. Het is gewoon een kwestie van perspectief en hoe je een manier vindt om je ermee te vermaken en dit is waarom ik nog steeds voor deze show sta. En dit is waarom ik denk dat Game of Thrones seizoensfinale GEEN ballen zoog.