Rambutan: The “Hairy” Fruit

Het afgelopen weekend was de viering van Rosh Hashanah, het Joodse nieuwjaar. Er zijn veel eetgewoonten op deze feestdag, een daarvan is het genieten van een nieuwe vrucht om ons eraan te herinneren dat we de vruchten van de aarde waarderen en dat we hier zijn om ervan te genieten. Elk jaar gaan we op zoek naar een vrucht die we nog nooit eerder hebben gegeten – geen gemakkelijke opgave. Dit jaar hebben Andy en ik twee nieuwe vruchten gevonden om met mijn gezin te delen. De eerste is de Rambutan.

De rambutan is de vrucht van een tropische boom die inheems is in Indonesië en Zuidoost-Azië. De letterlijke vertaling van rambutan is “harig”, en zoals je kunt zien, is de vrucht bedekt met “haar”. Toen we de rambutan voor het eerst zagen, waren we een beetje sceptisch, want hij ziet er niet zo appetijtelijk uit. Gelukkig was er een meneer in de supermarkt die veel van deze kleine vruchtjes kocht en hij legde ons uit wat het zijn. De buitenkant van de ramboetan is niet eetbaar, en het eetbare vruchtvlees binnenin is doorzichtig, met een zoete, lichtzure smaak – zeer vergelijkbaar met de lychee, een andere tropische vrucht.

Hoe eet je de ramboetan:

• Snijd de schil van de ramboetan voorzichtig in het midden (rond de evenaar).
• Trek met je vingers de twee delen van de schil uit elkaar. U ziet de doorschijnende witte vrucht in het midden.

• Verwijder de ramboetan van de schil door in de schil te knijpen tot hij eruit springt.
• Geniet van de vlezige vrucht, maar pas op voor de amandelachtige pit binnenin. Volgens sommige bronnen is de pit licht giftig als hij rauw is.

Over de voedingswaarde van ramboetan kon ik niet veel informatie vinden, maar het bevat wel een behoorlijke hoeveelheid vitamine C. En het is fruit, dus wat is er niet om van te genieten!

Blijf kijken voor de tweede nieuwe vrucht die ik dit weekend probeerde – de Mamey.