Prostituees stromen terug naar noordwest Dallas na sluiting zedenpolitie

Op haar Facebook-pagina houdt een buurvrouw en klasgenoot van de Thomas Jefferson High School bij wat ze de “Walnut Hill Lane hooker count” noemt. Zoals in: “Sis is terug op de baan, houdt het sexy in een schattige Ivy Park athleisure wear outfit.”

Mijn vriendin Candy hoeft niet ver te gaan om haar statistieken te verzamelen. We wonen bij Walnut Hill Lane in noordwest Dallas, en er zijn prostituees op Walnut Hill Lane, vooral hoe dichter je bij Harry Hines Boulevard komt. Want plus ça change.

In de jaren ’70 en ’80 stond Harry Hines bekend als “Hooker Hines” onder de ondernemers, agenten en stadsadvocaten die tevergeefs probeerden de sekshandel in onze buurt te stoppen. Telkens als we die kant op moesten, blies mijn vader over het kruispunt zodat mijn jongere broer en ik onze neuzen niet tegen de ramen van zijn Plymouth Fury konden drukken en ons vergaapten aan de vrouwen in hun nietsverhullende kleren die zaken deden met hoerenlopers in stationair draaiende auto’s. Behalve dat ik nu rij. En mijn 15-jarige zoon weet wat er aan de hand is.

Voor een lange tijd, leek het, waren ze verdwenen – in het web of de nabijgelegen topless bars of, het meest waarschijnlijk, in de bordelen en massagesalons waar, volgens de lokale rechtshandhaving, mensen en drugs worden verhandeld. Maar in de afgelopen maanden, in het vacuüm dat is ontstaan door het sluiten van Backpage door de FBI en de tijdelijke ontbinding van de zedenpolitie, zijn ze teruggekeerd naar hun geboortegrond. Er lopen altijd wel een paar vrouwen in de nabijgelegen straten – Walnut Hill tussen Harry Hines en Stemmons, vlakbij Shady Trail; langs Royal Lane vlakbij Dennis Road; soms zelfs in de buurt van Forest Lane. Maakt niet uit hoe warm of koud; maakt niet uit hoe licht of donker.

JoAnn Craven, een manager bij Meletio Lighting & Electrical Supply op Harry Hines, zei dat overdag verdachte auto’s op de parkeerplaats bivakkeren en vrouwen klanten lastig vallen. En op sommige avonden, vrouwen zijn “in het midden van de straat, langs de stoep. Het is een gekkenhuis geworden.”

De politie van Dallas roemde vorige week “prostitutie handhavingsinitiatieven” uitgevoerd in het noordwesten van Dallas tijdens de eerste week van juli. Patrouillerende agenten verrichtten een arrestatie, hielden een paar wandelaars aan en schreven een aantal bekeuringen uit voor “het manifesteren van het doel zich bezig te houden met prostitutie” – een lang bediscussieerde bekeuring die neerkomt op “praten tijdens het lopen”. Sinds het begin van het jaar, zegt de politie, hebben ze 69 arrestaties verricht en ongeveer 150 dagvaardingen uitgeschreven in de hoop om sommige vrouwen naar het DPD en Dallas County’s lang geprezen afleidingsinitiatief te leiden.

De politie kan niet zeggen waarom prostituees en pooiers zijn teruggekeerd naar dit deel van de stad, mijn deel van de stad. Misschien zijn het de goedkope hotels en appartementen, de gemakkelijke toegang tot snelwegen en light-rail stations, de naaktwinkels, boekenwinkels voor volwassenen en massagesalons die sommige delen van noordwest Dallas de charme geven van Times Square uit de jaren 1970. Of misschien is het gewoon de geschiedenis, het onvermogen om het verleden van dit smerige stuk af te wassen.

“In elke stad waar je komt, is er een hoofdstrook voor dit soort activiteiten,” zei brigadier Warren Mitchell. “In Dallas, spreekt iedereen over Harry Hines.”

Deputy Chief Rick Watson, de commandant van Northwest Patrol, werkte op Harry Hines in 2004 en zag af en toe een tippelaarster. Maar “het was niet zo overheersend als het nu is,” vertelde hij me vorige week, opmerkend dat pooiers af en toe de wacht houden vanaf de monsterlijke voetgangersbrug op de kruising Walnut Hill-Harry Hines. Watson zei dat DPD in april een sterke toename van prostitutie zag, waarna zo’n 20 Harry Hines-bedrijven een misdaadwacht vormden.

“We weten allemaal dat dit soort louche activiteiten overal in de stad plaatsvinden,” zei JoAnn Craven. “Maar het is anders als je het op je parkeerplaats ziet. Dit zijn iemands dochters, moeders, zussen. Het doet me versteld staan.”

De agenten van Northwest besteden een paar uur per week aan sekswerkerspatrouilles, maar dienstoproepen komen eerst – en agenten in mijn deel van de stad hebben hun handen vol. Vorige maand kreeg de gemeenteraad te horen dat de gewelddadige criminaliteit in noordwest Dallas sterk is gestegen – met bijna 34 procent, een opzienbarend getal als je bedenkt dat de meeste delen van deze stad sinds vorig jaar rond deze tijd met dubbele cijfers zijn gedaald. En Northwest heeft 40 agenten minder dan het had in 2016.

Elke keer dat het tv-nieuws verslag doet van de terugkeer van Harry Hines straatprostituees, hoor je hetzelfde van ondernemers in noordwest Dallas: Dit is allemaal omdat Chief U. Renee Hall de zeden heeft opgebroken en zijn 20 officieren heeft verspreid over verschillende afdelingen tijdens een onderzoek naar de praktijken van de eenheid. Agenten zijn het daarmee eens.

“Wij denken dat prostituees en hun pooiers de krant niet lezen, maar dat doen ze wel,” zei Watson. “Ze weten dat onze zedenpolitie in principe is opgeheven, we proberen gewoon te doen wat we kunnen tot de zedenpolitie weer draait.”

Ik vroeg Hall of zij het daarmee eens is. Dat doet ze niet.

De chef zei dat er “slechts 22 zedenofficieren waren, en realistisch gezien wisten we dat ze niet alle klachten in de stad konden behandelen. Het is altijd een gezamenlijke operatie geweest tussen patrouille en de zedenpolitie, maar toen we de zedenpolitie per se stopten, hebben we meteen de narcoticabrigade opgestart om de zedenpolitie te doen.”

Met andere woorden, stress op stress.

Hall zei dat de zedenpolitie “aan het eind van de zomer” terug zal keren. De zeden, neem ik aan, zullen voor onbepaalde tijd blijven.