Prosciutto Arugula Burrata Pizza

Happy Monday friends! Tijd om dit extra uur daglicht en de lente te vieren met wat misschien wel mijn favoriete zelfgemaakte pizza ooit is.

Ik heb een week vol spanning gewacht om dit recept met jullie te delen, en was ditssss dichtbij om het meteen te lekken nadat het was gemaakt omdat het gewoon zo verdomd lekker is. Maar ik dacht dat we dit op een maandag nodig hadden om de week goed te beginnen.

Ik hoop dat iedereen een geweldig weekend heeft gehad, het was voor mij een van de allerbeste tot nu toe van 2016. We brachten het weekend door met vrienden, levend als Real Housewives in een Scottsdale herenhuis (bedankt Airbnb om me te laten koken in een keuken die groter is dan de grootte van mijn hele appartement, ugh). Het was een perfect uitgebalanceerde vakantie; wandelen, verkennen, nippen van cocktails bij het zwembad, genieten van de woestijnzon, dansen en het vieren van het huwelijk van vrienden, en natuurlijk veel eten.

Ik vergeet soms hoe goed vakanties als deze zijn voor de ziel – zelfs als het maar een paar dagen weg is – het is zo nodig om gewoon aanwezig te zijn op dat moment – lachen tot je buik pijn doet, genieten van het gezelschap van anderen – en je losmaken van stress, werk, technologie enzovoort. Ik vertrok gisteren uit Arizona en voelde me echt verfrist en klaar om dat verdomde ding te doen. Ik had me niet gerealiseerd hoezeer ik een pauze nodig had, wat natuurlijk altijd het geval is, nietwaar?

Extra extraatjes voor die mooie bruine kleur die ik ook mee naar huis heb genomen. Altijd een extra bonus.

Dus deze pizza! Hoe kun je iets fout doen met prosciutto, rucola, burrata? Dat kan niet. Het is een van die combinaties van ingrediënten die perfect samengaan, wat er ook gebeurt, en vooral als er pizza bij betrokken is. Er zijn niet veel ingrediënten nodig om dit te maken, en dat is waarschijnlijk waarom het zo lekker is – je proeft echt elke component bij elke hap, niets gaat verloren of wordt overheerst – en het eindresultaat is de beste smaakvolle pizzaparty.

Ook kan ik niet genoeg goede dingen zeggen over deze pizzabodem – ik weet niet of het komt omdat ik me elke keer dat ik hem maak zelfverzekerder voel, of dat het de stalen pizzasteen is waarop hij wordt gebakken die mijn nieuwe beste vriend is geworden omdat het levensveranderend is, maar het is serieus zo dicht bij perfect als een zelfgemaakte korst kan zijn. (Bevooroordeeld, ik weet het.)

En bovenop die gouden korst ligt wat romige, kaasachtige burrata (plus wat mozz, want meer kaas graag), zoute prosciutto, bittere/mosterse rucola met een drupje balsamicoglazuur, YES PLEASE. Ik meen het echt toen ik zei dat dit waarschijnlijk mijn favoriete zelfgemaakte pizza ooit is. Gewaagde uitspraak, ik weet het.

Oh, en voor het geval je nieuwsgierig was – ik heb mijn balsamico glazuur bij Trader Joe’s gehaald. Je kunt het zeker zelf maken (het is super makkelijk), maar naar mijn mening wordt het gewoon nooit glazig (verzonnen woord) genoeg. Dus heb ik deze keer vals gespeeld, en de makkelijke weg gekozen om er zeker van te zijn dat ik dat glazuur krijg. WORTH IT.

Krokant, gouden, kaasachtig gebakken pizza + prosciutto, rucola & balsamico = het beste leven. Voor altijd en eeuwig.