Normal Hand Anatomy

De hand in het menselijk lichaam bestaat uit de pols, de handpalm, en de vingers. De hand is het meest flexibele deel van het menselijk skelet en stelt ons in staat veel van onze dagelijkse activiteiten uit te voeren. Wanneer onze hand en pols niet goed functioneren, kunnen dagelijkse activiteiten zoals autorijden, baden en koken onmogelijk worden.

De complexe anatomie van de hand bestaat uit 27 botten, 27 gewrichten, 34 spieren, meer dan 100 ligamenten en pezen, talrijke bloedvaten, zenuwen en weke delen.

Het is belangrijk om de normale anatomie van de hand te begrijpen om te leren over ziekten en aandoeningen die onze handen kunnen aantasten.

Skeletale Anatomie

De pols bestaat uit 8 botten die handwortelbeentjes worden genoemd. Deze handwortelbeentjes staan in verbinding met 5 middenhandsbeentjes die de handpalm vormen. Elk middenhandsbeentje is verbonden met een vinger of een duim in een gewricht dat het metacarpofalangeale gewricht, of MCP-gewricht, wordt genoemd. Dit gewricht wordt ook wel het knokkelgewricht genoemd.

De botten in onze vingers en duim worden vingerkootjes genoemd. Elke vinger heeft 3 vingerkootjes, gescheiden door twee gewrichten. Het eerste gewricht, het dichtst bij het knokkelgewricht, is het proximale interfalangeale gewricht of PIP-gewricht. Het tweede gewricht, dat zich het dichtst bij het uiteinde van de vinger bevindt, is het distale interfalangeale gewricht of DIP-gewricht. De duim heeft bij de mens slechts 2 vingerkootjes en één interfalangeaal gewricht.

Anatomie van het zachte weefsel

Onze hand- en polsbeenderen worden op hun plaats gehouden en ondersteund door diverse zachte weefsels. Deze omvatten

• Kraakbeen: Glanzend en glad, kraakbeen maakt een soepele beweging mogelijk waar twee botten met elkaar in contact komen.
• Pezen: Pezen zijn zachte weefsels die spieren verbinden met botten om steun te bieden. Extensor pezen maken het mogelijk elke vinger te strekken.
• Ligamenten: Ligamenten zijn sterk touwachtig weefsel dat botten met andere botten verbindt en pezen op hun plaats houden en stabiliteit aan de gewrichten geven. De volaire plaat is het sterkste ligament in de hand en voorkomt hyperextensie van het PIP-gewricht.
• Spieren: Spieren zijn de vezelachtige weefsels die in staat zijn samen te trekken om lichaamsbeweging te veroorzaken.

Intrigerend is dat de vingers geen spieren bevatten. Kleine spieren, afkomstig van de handwortelbeentjes van de pols, zijn met pezen verbonden aan de vingerbeentjes. Deze spieren zorgen voor de beweging van de duim en de pink, waardoor de hand voorwerpen kan vasthouden en vastpakken door de duim over de handpalm te laten bewegen, een beweging die duimopstand wordt genoemd. De kleinste spieren van de pols en de hand zijn verantwoordelijk voor de fijne motoriek van de vingers.

• Zenuwen: Zenuwen zijn verantwoordelijk voor het heen en weer geleiden van signalen van de hersenen naar de spieren in ons lichaam, waardoor beweging en sensatie zoals aanraking, pijn, en warm of koud mogelijk worden. De drie belangrijkste zenuwen die verantwoordelijk zijn voor de hand- en polsbewegingen ontspringen allemaal in de schouderzone en zijn de volgende

Radiaal: De nervus radialis loopt langs de duimzijde van de onderarm en geeft gevoel aan de handrug van de duim tot de derde vinger.

Medianus: De nervus medianus loopt door de polstunnel, ook wel carpale tunnel genoemd, en geeft gevoel aan de duim, wijsvinger, lange vinger, en een deel van de ringvinger.

Ulnar: De nervus ulnaris loopt door een tunnel in de pols, de Guyontunnel, die wordt gevormd door twee handwortelbeentjes en het ligament dat deze met elkaar verbindt. De nervus ulnaris levert gevoel aan de pink en de helft van de ringvinger.

• Bloedvaten: De twee belangrijkste vaten van de hand en de pols zijn

Radiale slagader: De arteria radialis is de grootste slagader die de hand en de pols van bloed voorziet. Deze slagader loopt over de voorzijde van de pols, het dichtst bij de duim, en wordt gepalpeerd wanneer een pols wordt gemeten.

Ulnar Artery: e ulnar slagader loopt naast de nervus ulnaris door het kanaal van Guyon in de pols. Zij voorziet de voorzijde van de hand, de vingers en de duim van bloed.

• Bursae: Bursae zijn kleine met vloeistof gevulde zakjes die de wrijving tussen pezen en bot of huid verminderen. Bursae bevatten speciale cellen, synoviale cellen genoemd, die een smerende vloeistof afscheiden. Wanneer deze vloeistof geïnfecteerd raakt, kan een veel voorkomende pijnlijke aandoening ontstaan die slijmbeursontsteking wordt genoemd.

Normale beweging

Biomechanica is een term om de beweging van het lichaam te beschrijven. De vingers van de hand maken de volgende bewegingen mogelijk in het metacarpofalangeale gewricht (MCP) of knokkelgewricht.

Flexie: Het bewegen van de basis van de vinger in de richting van de handpalm.

Extensie: Het bewegen van de basis van de vingers weg van de handpalm.

Adductie: Het bewegen van de vingers in de richting van de middelvinger.

Abductie: Het bewegen van de vingers weg van de middelvinger.

Flexie: Het bewegen van de laatste twee segmenten van de vinger in de richting van de basis van de vingers.

Extensie: Het bewegen van de laatste twee segmenten van de vinger weg van de basis van de vingers.

Biomechanica van de pols omvat het volgende:

Flexie: Het bewegen van de handpalm naar de voorkant van de onderarm.

Extensie: De rug van de hand naar de achterkant van de onderarm bewegen.

Adductie: Het bewegen van de pinkzijde van de hand naar de buitenkant van de onderarm.

Abductie: Bewegen van de duimzijde van de hand naar de binnenzijde van de onderarm.

De duim voert verschillende bewegingen uit in drie afzonderlijke gewrichten. Het carpometacarpale gewricht is de plaats waar de polsbeenderen, de carpalen, de metacarpalen, de beenderen in de handpalm, ontmoeten. Bij dit gewricht kunnen de volgende bewegingen worden uitgevoerd

Abductie: Bewegen van het bot onder de duim in de richting van de handpalm.

Extensie: Het bot onder de duim van de hand af bewegen.

Adductie: Het bot onder de duim naar de achterkant van de pols bewegen.

Abductie: Het bot onder de duim naar de voorkant van de pols bewegen.

Oppositie: Het bewegen van de duim over de handpalm waarbij de andere vingers worden aangeraakt.

De volgende bewegingen komen voor in het metacarpofalangeale gewricht of MCP-gewricht aan de basis van de duim

Flexie: Bewegen van het gewricht aan de basis van de duim in de richting van de hiel van de hand.

Extensie: Het gewricht aan de basis van de duim weg bewegen van de hiel van de hand.

Adductie: Beweging van de duimbasis naar de rug van de hand.

Abductie: Beweging van de duimbasis weg van de handrug.

Aan het interfalangeale gewricht van de duim of IP-gewricht kunnen de volgende bewegingen worden uitgevoerd:

Flexie: Het buigen van de top van de duim naar de basis van de duim.

Extensie Hyperextensie: Het wegbewegen van de top van de duim van de duimbasis.