Nieuwe reuzentarantula ontdekt in Sri Lanka

Een nieuw soort tarantula ter grootte van uw gezicht is gevonden in het noorden van Sri Lanka. Wetenschappers vonden de spinnen – met een spanwijdte tot 15 cm – in bomen en in het oude doktersverblijf van een ziekenhuis in Mankulam.

De spinnen, bedekt met prachtige, sierlijke tekeningen, behoren tot het geslacht Poecilotheria, dat kortweg “Pokies” wordt genoemd. Dit zijn de tijgerspinnen, een arboreale groep inheems in India en Sri Lanka die bekend staan als kleurrijk, snel en giftig. Als groep zijn de spinnen verwant aan een klasse van Zuid-Amerikaanse vogelspinnen waartoe ook de Goliath-vogeleter behoort, de grootste ter wereld.

De nieuwe spin, Poecilotheria rajaei genoemd naar een lokale politie-inspecteur die het team hielp navigeren in het noorden van Sri Lanka na de burgeroorlog, verschilt van soortgelijke soorten vooral door de tekening op de poten en de onderzijde, die een roze buikband heeft.

“Deze soort heeft genoeg significante verschillen om hem te onderscheiden van de andere soorten,” zei Peter Kirk, redacteur van het tijdschrift van de Britse Tarantula Society, die in december een studie publiceerde waarin de spin werd beschreven. Maar, merkt Kirk op, taxonomische determinaties gebaseerd op fysieke beschrijvingen kunnen tot onenigheid leiden. “

De unieke poottekening van de spin omvat geometrische patronen met narcissengele en grijze inlagen op de eerste en vierde poot. De spin werd voor het eerst gezien tijdens een onderzoek naar spinachtigen in Sri Lanka onder leiding van Ranil Nanayakkara, mede-oprichter van Sri Lanka’s Biodiversity Education and Research. In oktober 2009 overhandigde een plaatselijke dorpeling Nanayakkara en zijn team een dood mannelijk exemplaar dat niet leek op de bekende Poecilotheria in het gebied. Voordat het team kon beginnen met het beschrijven van de vermoedelijk nieuwe soort, hadden ze meer exemplaren nodig. Om het halfwintergroene, beboste gebied af te zoeken naar vrouwtjes en jonge exemplaren, was de hulp nodig van politie-inspecteur Michael Rajakumar Purajah, die het team begeleidde door gebieden die net aan het herstellen waren van een burgeroorlog. Uiteindelijk vond het team genoeg spinnen – inclusief de spinnen die zich in een ziekenhuis schuilhielden – om een gedetailleerde beschrijving van de nieuwe spinachtigen samen te stellen.

“Ze zijn vrij zeldzaam,” zei Nanayakkara. “Ze geven de voorkeur aan oude bomen, maar door ontbossing is hun aantal afgenomen en door gebrek aan geschikte habitat dringen ze oude gebouwen binnen.”

Arachnoloog Robert Raven, conservator bij het Queensland Museum in Australië, zegt dat het team de spin grondig heeft beschreven, maar is er nog niet helemaal van overtuigd dat het team een nieuwe soort heeft gevonden — nog niet.

“De beschrijving en de cijfers zijn uitstekend en zullen een goede basis vormen om vast te stellen of het om een goede soort gaat,” zei hij, waarbij hij opmerkte dat het mogelijk is dat de spinnen een lokale variant zijn van een verwante soort. Raven zegt dat er niet genoeg bekend is over het *Poecilotheria* geslacht in het algemeen, en dat meer gedetailleerde studies van elke bekende soort nodig zijn voordat nieuwe soorten op een betrouwbare manier kunnen worden toegevoegd. “Het genus Poecilotheria is niet taxonomisch herzien,” zei hij. “In die situatie zal het altijd twijfelachtig en moeilijk zijn om nieuwe soorten toe te voegen.”

Tot nu toe zijn er ongeveer 15 soorten beschreven binnen Poecilotheria. Verscheidene zijn bedreigd, vooral door het verlies van habitat. P. metallica, een helderblauwe schoonheid, wordt als ernstig bedreigd beschouwd. Dat geldt ook voor P. hanumavilasumica – genoemd naar een tempel op het eiland Rameshwaram – die leeft tussen de bomen in de verdwijnende plantages op het eiland. De spin die het meest op P. rajaei lijkt, heet P. regalis en is tot nu toe alleen op het Indiase vasteland gevonden. Nanayakkara laat doorschemeren dat hij nog een aantal potentiële nieuwe tarantula’s in petto heeft, die nog op onderzoek wachten.

“Als het op taxonomie aankomt, is het geen harde en snelle wetenschap,” zei Kirk. “Totdat we bij dingen als DNA-bemonstering komen.”