Nick Symmonds tekent bij Gymshark, wat betekent dat voor zijn anti-doping standpunt?

Nick Symmonds kondigde deze week via zijn Youtube pagina aan dat hij een sponsorcontract tekent met het atletische kleding bedrijf Gymshark… dus waarom brengt dat zijn eerdere anti-doping standpunt in gevaar?

Nick Symmonds bouwde zijn merk als concurrent op door brutaal te zijn, en dingen op zijn eigen manier te doen ten voordele van Track & Field als geheel. Zijn strijd tegen USATF/IAAF rond logo regelgeving en sponsoring deed echt goed voor de potentiële verdienkracht van de Track & Field atleten van vandaag.

Hij is ook onvermurwbaar anti-doping geweest gedurende zijn carrière, gebruikmakend van zijn WK-zilvermedaille en meerdere Diamond League-overwinningen om zijn imago te versterken als de stem van schone atletiek tijdens zijn tijd als atleet. In een interview met Business Insider nam hij dit standpunt in,

“Natuurlijk is doping de grootste zorg, maar op de lange termijn wil ik weten hoe (Coe) de sport nieuw leven gaat inblazen, hoe je de sport opnieuw verpakt en aantrekkelijk maakt voor een 21e-eeuws publiek. Op dit moment wil niemand naar atletiek kijken.”

Waarom is een contract met Gymshark dan een probleem?

Gymshark is een kledingbedrijf dat fitness-influencers, pro-bodybuilders sponsort en in het algemeen een fitness-lifestylebedrijf is.

Het probleem ontstaat wanneer je kijkt naar de atleten die het bedrijf promoot. Voormalige Gymshark atleten hebben naar buiten komen over de promotie van het bedrijf en de kennis van hun gebruik van PED’s zoals SARMS, Steroïden, en Testosteron.

Dit is in wezen het Nike-dilemma van de fitnessgemeenschap. Symmonds heeft in het verleden geaarzeld om Nike direct te noemen vanwege zijn nauwe banden met het bedrijf, maar in een interview met Outside Magazine – voor het Clean Sport Collective – zei Symmonds,

“er zijn verschillende grote merken die meer te winnen hebben door dopinggebruik door de vingers te zien – hij wijst specifiek naar Nike als een bedrijf dat een geschiedenis heeft van het sponsoren van voormalige dopinggebruikers.”

Dus als hij problemen heeft met Nike vanwege hun steun aan voormalige dopingspelers – het lijkt erop dat hij het in dit interview specifiek heeft over Justin Gatlin – waarom zou hij dan willens en wetens een sponsormogelijkheid aangaan met een merk dat dezelfde skeletten in hun kast heeft als Nike? Misschien kan hij naïviteit claimen, maar een simpele zoekopdracht naar Gymshark levert video’s op van gesponsorde atleten die openlijk praten over steroïdengebruik.

Je vindt video’s zoals Gymshark gesponsorde atleet Dylan McKenna die openlijk praat over zijn PED gebruik tijdens wedstrijden:

Of video’s waar Steve Cook praat over zijn vroegere steroïdengebruik…

Het is duidelijk dat bij gewichtheffen en bodybuilding het gebruik van PED’s meer geaccepteerd is, maar het is geen goede zaak voor een bedrijf dat zoveel “atleten” steunt die mogelijk gevaarlijke informatie aan hun volgers geven.

Dan is er nog het geval van Ryan Casey’s SARMS-gebruik dat hem enorme gezondheidsproblemen heeft bezorgd

Gymshark heeft Casey’s contract niet verlengd, maar hij heeft in de bovenstaande video een heleboel vuile was buiten gehangen, waaronder de reden waarom hij niet opnieuw is gecontracteerd, wat meer te maken had met het voldoen aan de vereisten voor detachering dan met zijn SARMS-gebruik.

Ik ben, en zal altijd, een enorme Nick Symmonds fan blijven, hij was de reden dat ik me als middelbare scholier aan de 800m wilde houden. Hij inspireerde mij als een mede D3 loper om mezelf te blijven pushen, dat D3 atleten niet beperkt zijn tot grotere dingen. Uiteindelijk heeft Nick goede dingen gedaan voor de Track & Field sport en voor het hardlopen in zijn geheel. Ik zal zijn zilveren medaille in Moskou en zijn Amerikaanse titel streak altijd waarderen, de Oregon Sweep zal altijd legendarisch zijn in mijn geheugen, maar ik heb een beetje respect verloren voor zijn schone sport visie.

Ik breek het hier af op mijn YouTube pagina:

Bedankt voor het lezen,

-Justin