NASA geeft Apollo 10 “ruimtemuziek” vrij … in 1973

NASA heeft onlangs bewijs vrijgegeven dat tientallen jaren begraven lag en waaruit blijkt dat astronauten tijdens de Apollo 10 maanmissie in 1969 vreemde “ruimtemuziek” hoorden die geen verklaring lijkt te hebben – of toch wel … en toch wel? Veel nieuwsdiensten hebben het verhaal opgepikt en beweren dat het “ruimte muziek” incident nu pas openbaar wordt gemaakt, maar NASA is het daar niet mee eens. Volgens de ruimtevaartorganisatie zijn de audio- en transcripties van de missie al sinds 1973 beschikbaar in de Nationale Archieven en is de verklaring van de gebeurtenis behoorlijk down to earth.

The Science Channel’s speculatieve programma NASA’s Unexplained Files heeft onlangs een verhaal uitgezonden waarin wordt beweerd dat toen de Apollo-missie zich aan de andere kant van de Maan bevond en geen radiocontact meer had met de Aarde, de bemanning vreemde elektronische geluiden hoorde die door Lunar Module Pilot Eugene Cernan werden omschreven als “outer-space-type music.” De vertelling van het fragment legt veel nadruk op het “buiten contact” aspect – hintend dat “iets” spannends en exotisch achter het vreemde geluid zou kunnen zitten. Buitenaardse wezens, misschien?

Het segment beweert vervolgens dat de informatie pas in 2008 werd vrijgegeven, wat impliceert dat het bewijs van het incident decennia lang door de Amerikaanse regering werd onderdrukt, en dat de astronauten zelf bang waren om over het incident te praten. Deze beweringen werden vervolgens opgepikt en herhaald door veel grote nieuwsdiensten.

Het NASA is het echter niet eens met het verslag van Science Channel en zegt in een vandaag vrijgegeven verklaring dat hoewel de bandopnamen en transcripties van astronautengesprekken in 1969 als een kwestie van standaardbeveiliging als geheim werden gemarkeerd, de audio en transcripties in 1973 openbaar werden gemaakt en in het Nationaal Archief werden gedeponeerd. Het agentschap zegt ook dat, hoewel het incident goed bekend was in radio- en ruimtekringen, de enige nieuwe releases met betrekking tot het “ruimtemuziek” -incident digitale bestanden zijn geweest die via internet kunnen worden gestreamd.

Bovendien zei astronaut Cernan maandag dat de bemanning het incident helemaal niet als significant beschouwde.

Lunar Module Pilot Eugene Cernan

Lunar Module Pilot Eugene Cernan
NASA

“Ik kan me niet herinneren dat dat incident me genoeg opwond om het serieus te nemen. Het was waarschijnlijk gewoon radio-interferentie,” zei Cernan. “Als we hadden gedacht dat het iets anders was dan dat, zouden we iedereen na de vlucht hebben ingelicht. We hebben er nooit meer over nagedacht.”

Het transcript van Apollo 10 registreert de conversatie van de astronauten over whooing en whooping geluiden die uit de radio-apparatuur kwamen terwijl de bemanning verschillende taken uitvoerde. Hieronder staan de relevante segmenten met tijdstempels in missiedag, uur, minuut, en seconde, en de sprekers geïdentificeerd als Commandant Thomas Stafford (CDR), Command Module Piloot John Young (CMP), en Lunar Module Piloot Eugene Cernan (LMP).

  • 04 06 13 02 LMP Die muziek klinkt zelfs buitenaards, nietwaar? Hoor je dat? Dat fluitende geluid?
  • 04 06 13 06 CDR Ja.
  • 04 06 13 07 LMP Whooooooo. Zeg je –
  • 04 06 13 12 CMP Hoorde jij dat fluitende geluid ook?
  • 04 06 13 14 LMP Ja. Het klinkt als – je weet wel, buitenaardse muziek.
  • 04 06 13 18 CMP Ik vraag me af wat het is.
  • 04 06 17 58 LMP Tjonge, dat is zeker rare muziek.
  • 04 06 18 01 CMP Dat moeten we nog uitzoeken. Niemand zal ons geloven.
  • 04 06 18 07 LMP Ja. Het fluit, weet je, zoiets als buitenaards.
  • 04 06 18 10 CMP Ja… VHF-A …
  • 04 06 18 16 LMP Ja. Ik zou niet geloven dat daar iemand is.

VHF-A verwijst naar een radiosysteem aan boord van het ruimteschip en wijst naar de oorzaak van de vreemde geluiden. Paul D. Spudis van het Lunar and Planetary Institute in Houston, Texas, schrijft in Air and Space dat Apollo veel radioverbindingen had voor spraak, telemetrie, navigatie, biomedische gegevens, en andere informatie.

De aarde gezien vanaf Apollo 10

De aarde gezien vanaf Apollo 10
NASA

Deze complexe systemen hadden de neiging om met elkaar te interfereren en soortgelijke geluiden werden gerapporteerd op andere missies, zoals door Apollo 11 Command Module Piloot Michael Collins. In dit geval was de meest waarschijnlijke boosdoener interferentie van de Lunar Module en Command Service Module Very High Frequency VHF zenders.

Spudis wijst er verder op dat de reden dat deze geluiden niet vaak of consistent werden gehoord is omdat niet alle radioverbindingen gelijktijdig actief waren en elk Apollo ruimtevaartuig enigszins van elkaar verschilde in ontwerp en constructie. Bovendien bevond de Apollo 10 zich in een bijzondere positie omdat het, in tegenstelling tot de Apollo 8, de eerste circumlunar missie was die de maanmodule vervoerde.

Dit verklaart ook de milde verbazing van de bemanning, ondanks het feit dat het ervaren astronauten waren die goed vertrouwd waren met hun radioapparatuur. De ruimte is een stressvolle en zeer vreemde omgeving die zeer moeilijk te simuleren is. In verslagen van vele astronauten wordt verteld hoe zij het echte leven heel anders vonden dan de training.

De bemanning van Apollo 10

De bemanning van Apollo 10
NASA

Dus hoewel buitenaardse ruimtemuziek geen deel uitmaakte van de vergelijking, zijn de echte prestaties van de Apollo 10 de moeite van het herhalen waard. Gelanceerd op 18 mei 1969, was het de vierde bemande Apollo missie en de tweede bemande missie naar een baan om de maan. Zoals gezegd, was het ook de eerste maanmissie met de maanmodule, die de bemanning gebruikte voor tests in een baan om de maan als oefening voor de Apollo 11. Zo gedetailleerd waren deze tests dat de brandstoftanks opzettelijk slechts gedeeltelijk gevuld werden gehouden, zodat de LEM-bemanning niet in de verleiding zou komen om daadwerkelijk op de maan te landen.

Apollo tien reeg een reeks records aaneen tijdens zijn vlucht. Het was het snelste bemande voertuig in de geschiedenis met een topsnelheid van 39.897 km / h (11,08 km / s of 24.791 mph) tijdens de terugkeer naar de Aarde, de hoogste hoogte van een bemande vlucht op 408.950 km (220.820 nmi). de eerste van twee Apollo-missies met een volledig ervaren bemanning, en de enige Apollo-bemanning waarvan de leden vlogen op latere missies.

Leave a Reply