Mijn recensie van ‘The Good Doctor’ als volwassene met autisme

Deze blog is van Kerry Magro, een bekroonde internationale motivatiespreker en bestsellerauteur die zelf aan het autismespectrum lijdt. Een versie van deze blog verscheen oorspronkelijk op Kerrymagro.com.

Volledige openbaarmaking: Na slechts één aflevering te hebben bekeken, heb ik geen idee wat de toekomst is voor “The Good Doctor” (die in première ging 25 sep. 2017 om 10/9C op ABC). Wat ik je kan vertellen: deze show heeft alle ingrediënten van een ABC smash hit.

Laten we beginnen met de cast. Freddie Highmore (Bates Motel, Charlie and The Chocolate Factory) speelt de rol van Dr. Shaun Murphy, een opkomende chirurg die toevallig ook autisme en savant syndroom heeft. Dit is een zeer moeilijke rol voor iedereen om te spelen, gezien hoe breed het autisme spectrum werkelijk is. Er is enige kritiek op de vele TV-producties en films die autisme proberen aan te pakken. Er is geen “one size fits all” in een poging om personages op het spectrum te definiëren. Deze lijst in de afgelopen jaren omvat personages zoals Walter Hill in Joyful Noise, Billy in de nieuwe Power Rangers Movie, Jane in Jane Wants a Boyfriend, en meest recentelijk in Sam Gardener, een hoogfunctionerende tiener met autisme in Netflix’s Atypical.

Er lijkt een obsessie te zijn met autisme politieke correctheid in sommige autisme-gerelateerde projecten. Producenten streven naar realisme in het portretteren van deze autistische personages met het gevaar van het niet duidelijk begrijpen van de individualiteit van elke persoon op het spectrum. Het is een scheermesje. Proberen om geen “inspiratieporno” te produceren, maar ook om de programmering zinvol te maken voor mensen in de autisme gemeenschap. Atypical, dat overwegend positieve kritieken kreeg (77% van de critici en 97% van het publiek op Rotten Tomatoes) kreeg bijvoorbeeld ook kritiek omdat het geen autismeconsulent had ingehuurd die zelf op het spectrum zat om te helpen een realistische voorstelling van de rol te geven. Om eerlijk te zijn, Atypical had een full-time adviseur in de fantastische Michelle Dean samen met de hulp van Exceptional Minds, een computer animatie studio en non-profit digitale kunst school voor jonge volwassenen op het autisme spectrum. Exceptional Minds werkte aan enkele opnamen voor het team van The Good Doctor en had ook een rol bij Atypical.

The Good Doctor doet prima werk met het navigeren op deze scheermesrand. Freddie doet het goed in zijn debuut en laat verschillende kenmerken zien die gepaard kunnen gaan met de diagnose autisme. Deze kenmerken zijn o.a. sociale onhandigheid, gebrek aan oogcontact, spelen met zijn handen tijdens stressvolle situaties, enz. Dat laatste is iets wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds doe als volwassene met autisme. Freddie’s opvatting zal bij velen in de gemeenschap weerklank vinden. Het zal interessant zijn om te zien hoe zijn karakter evolueert in de loop van het seizoen.

Wat me echt opviel was de discussie tijdens een scène waarin ze beslissen over Dr. Murphy’s lot en hoe mensen met autisme gebrek aan empathie hebben. Hoe kunnen ze sympathie hebben voor patiënten en hun families? Het was verfrissend om te zien hoe Dr. Murphy de kans kreeg om te laten zien dat hij in staat is om voor anderen te zorgen toen hem rechtuit werd gevraagd “waarom wil je chirurg worden?” gebaseerd op een traumatische gebeurtenis in Shaun’s verleden. Ik moest de show pauzeren omdat ik snikte als een baby.

Wat betreft het script zijn er verschillende plotlijnen die het publiek zullen intrigeren en de regie kon niet scherper van Seth Gordon samen met het schrijven gedaan door David Shore (de maker en regisseur van House).

Hoeveel in de autisme-gemeenschap zullen afstemmen op Dr. Murphy, autisme is slechts een component van de show die kijkers zal trekken. Op basis van statistieken van het ministerie van Arbeid, is een meerderheid van de mensen met een handicap in de VS vandaag werkloos. Het bespreken van het aannemen van iemand met een handicap benadrukt het belang ervan. Er zijn andere gebieden die in gedachten komen, waaronder relaties op de werkplek, veiligheid en verschillende soorten manieren waarop mensen leren. Dr. Murphy denkt bijvoorbeeld in beelden (zoals te zien is wanneer hij op het scherm het menselijk lichaam visualiseert of een definitie van een specifiek woord probeert te onthouden).

Deze show heeft staying power en ik kan alleen maar hopen dat de makers van de show, samen met Sony en ABC, stemmen van mensen met het spectrum zullen blijven opnemen als de show doorgaat.

Dr. Glassman, die Dr. Murphy voor het eerst ontmoette toen hij 14 was, zei het het beste tijdens een vergadering van de Raad van Bestuur toen hij zei…

“Worden we niet beoordeeld op hoe we mensen behandelen? Ik bedoel niet als dokters, ik bedoel als mensen. Vooral degenen die niet dezelfde voordelen hebben die wij hebben. Wij huren Shaun in en geven hoop aan mensen met beperkingen dat die beperkingen niet zijn wat ze denken dat ze zijn. Dat ze wel degelijk een kans hebben. We nemen Shaun aan en maken dit ziekenhuis er beter door.”

Een citaat dat ik vertel wanneer ik door het land reis om te spreken is dat, “Autisme mij niet kan definiëren. Ik definieer autisme.” Shaun en ik worden niet gedefinieerd door onze diagnose.

Ik hoop dat we deze show een kans kunnen geven en als we dat doen, net als Dr. Murphy een kans geven op werk en iets wat hij leuk vindt, zullen we allemaal aangenaam verrast zijn door de resultaten.