Menotropine

Urine van postmenopauzale vrouwen weerspiegelt de hypergonadotrope toestand van de menopauze – de niveaus van follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH) zijn hoog – en bevat een mengsel van deze gonadotrofinen. Er kunnen ook andere eiwitstoffen aanwezig zijn, waaronder kleine hoeveelheden humaan choriongonadotrofine (hCG). In 1949 vond Piero Donini een betrekkelijk eenvoudige methode om gonadotrofinen te extraheren uit de urine van postmenopauzale vrouwen. Menotropines werden in 1961 met succes in de kliniek geïntroduceerd door Bruno Lunenfeld. Terwijl vroegere menotropine-medicijnen FSH en LH bevatten in een verhouding van 1:1, heeft de erkenning dat het FSH cruciaal is voor follikelstimulatie geleid tot de ontwikkeling van nieuwere preparaten die een veel hogere FSH/LH-verhouding bevatten, waarvan Fertinex een voorbeeld is.

Menotropinepreparaten zijn ontworpen voor gebruik bij geselecteerde vrouwen waarbij ze de eierstokken stimuleren tot rijpe follikels, waardoor ze vruchtbaarder worden. Zij worden toegediend door middel van een typische dagelijkse injectie, intramusculair of subcutaan, gedurende ongeveer tien dagen onder nauw toezicht om de dosis en de duur van de therapie aan te passen. Zij kunnen ook worden gebruikt bij hypogonadale mannen om de spermaproductie te stimuleren.

Menselijke urine-afgeleide menotropinepreparaten zijn blootgesteld aan het theoretische risico van infectie door menopauzale urinedonors. Het feit dat infectiviteit na intracerebrale inoculatie met urine van met overdraagbare spongiforme encefalopathie (TSE) besmette gastheren niet onweerlegbaar is aangetoond, wijst er echter op dat het risico van uit urine bereide producten slechts theoretisch is.

Recombinante gonadotropinen hebben hMG bij vruchtbaarheidsbehandelingen grotendeels vervangen. Het recombinantproces maakt de productie mogelijk van zuiver FSH of LH dat niet “besmet” is met andere eiwitten die aanwezig kunnen zijn na extractie uit de urine. Hoewel sommige studies niet lijken te suggereren dat “zuiver FSH” betere resultaten geeft dan hMG, beweren andere dat recombinant FSH efficiënter is en de kosten verlaagt. Een analyse van de Cochrane Collaboration bracht geen grote verschillen in klinische resultaten aan het licht bij vergelijking van urinaire versus recombinant FSH.

Het Practice Committee van de American Society for Reproductive Medicine rapporteerde: “Vergeleken met vroegere ruwe dierlijke extracten hebben moderne hooggezuiverde urinaire en recombinante gonadotropineproducten een duidelijk superieure kwaliteit, specifieke activiteit en prestatie. Er zijn geen bevestigde verschillen in veiligheid, zuiverheid, of klinische werkzaamheid tussen de diverse beschikbare urinaire of recombinante gonadotropineproducten.”