Mendel

Biografie

In 1851 werd de Oostenrijkse monnik Gregor Mendel door zijn klooster naar de universiteit van Wenen gestuurd om wiskunde en wetenschappen te studeren. Na zijn terugkeer in 1854 begon hij met het onderwijzen van de wetenschappen, en enkele jaren later begon hij met zijn nu beroemde reeks hybridisatie-experimenten met tuinerwten in de kleine tuin van het klooster. Daar kruiste Mendel planten van verschillende grootte en vorm met elkaar, evenals planten die verschillend gekleurde bloemen of erwten voortbrachten. Bij het analyseren van elke generatie nieuwe planten stelde hij vast dat sommige kenmerken in elke generatie constant (of dominant) bleven, terwijl andere verborgen (of recessief) bleven en pas in latere generaties verschenen. Mendel noemde de eenheden van overerving factoren en bewees dat er twee van zulke factoren, één van elke ouder, bestaan voor elke eigenschap. Een dominante eigenschap vereist slechts één factor om te verschijnen, maar een recessieve eigenschap vereist beide. We noemen de eenheden van vererving nu genen, en we weten dat elk gen, dat uit een DNA-sequentie bestaat, een specifieke plaats op het chromosoom inneemt. Hoewel Mendel’s regels van overerving in 1865 werden gepubliceerd in zijn artikel Versuche über Pflanzenhybriden (Experimenten met plantenhybriden), werd zijn werk genegeerd tot 1900, toen het werd herontdekt door de Nederlandse botanicus Hugo de Vries (1878-1918).