Lijst van erfgenamen van de Britse troon

Dit is een lijst van de personen die op een bepaald moment, werden beschouwd als de volgende in lijn om de Britse vorst op te volgen voor het erven van de troon van het Koninkrijk Groot-Brittannië (1707-1800), het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland (1801-1922) of het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland (1922-heden), mocht de zittende vorst overlijden of afstand doen van de troon. De opvolgers (op enig moment in de toekomst) zijn vet gedrukt.

De lijst begint in 1707 na de Acts of Union, waarbij de koninkrijken Engeland en Schotland (voorheen afzonderlijke staten, met afzonderlijke wetgevende machten, maar met dezelfde vorst) werden samengevoegd tot één Koninkrijk Groot-Brittannië. Anne werd op 8 maart 1702 koningin van Engeland, Schotland en Ierland en vanaf 1707 koningin van Groot-Brittannië. De Akte van regeling van 1701 stelde keurvorstin Sophia van Hannover aan als troonopvolgster voor Engeland, en dit werd uitgebreid tot Schotland door het Verdrag van Unie (artikel II) en de Akten van Unie.

Sinds de instelling van de Britse troon zijn er vijf erfgenamen geweest die geen vorst zijn geworden, maar dat wel zouden zijn geworden als zij lang genoeg hadden geleefd: Sophia, douairière-keurvorstin van Hannover (achterneef van Anne), Frederick, prins van Wales (zoon van George II), prinses Charlotte van Wales (dochter van de toekomstige George IV), prins Frederick, hertog van York (broer van George IV), en prins Albert Victor, hertog van Clarence (zoon van de toekomstige Edward VII). Er zijn twee erfgenamen geweest die gedurende een korte periode vermoedelijke erfgenamen waren totdat de vorst een kind kreeg: Prins Edward, hertog van York (broer van George III) en koning Ernest Augustus van Hannover (oom van Victoria). Er is één vrouwelijke troonopvolgster geweest die door haar jongere broer als troonopvolgster werd verdrongen: Victoria, Princess Royal (dochter van Victoria).